لوح محفوظ در حدیث
این مدخل زیرشاخهٔ بحث لوح محفوظ است. لوح محفوظ از چند منظر متفاوت، بررسی می‌شود: لوح محفوظ در قرآن - لوح محفوظ در حدیث - لوح محفوظ در کلام اسلامی - پرسش مرتبط نداردروایات دربارۀ منبع علم بودن لوح محفوظ برای امام
روایاتی در رابطۀ منبع بودن لوح محفوظ برای علم امام وارد شده است مانند:
- امیرالمؤمنین (ع) می‌‌فرمایند: «من صاحب و عالم بر لوح محفوظم و خداوند تمام آنچه را از علوم و دانش‌ها در آن است بر من الهام فرموده است»[۱].[۲]
- در ضمن حدیثی طولانی از امیرالمؤمینن (ع) آمده است: «محمد (ص) صاحب جمع است و من صاحب نشر، محمد صاحب بهشت است و من صاحب دوزخ هستم. به دوزخ می‌گویم: این را بگیر و این یک را واگذار. محمد صاحب مکان و من صاحب ریزش و من صاحب لوح محفوظم که خدا به من الهام نموده آنچه در لوح است»[۳].[۴]
- امام صادق (ع) فرمودند: «خداوند علمی دارد که جز خودش نمی‌داند و علمی دارد که فرشتگان و پیامبران را از آن آگاه ساخته، آنچه را به فرشتگان و پیامبران و رسولانش داده ما می‌دانیم»[۵].
- از امام کاظم (ع) سؤال شد آیا پیامبر (ص) وارث همۀ پیامبران است؟ حضرت فرمود: آری. سؤال شد: آیا از دوران آدم تا به خود آن حضرت؟ امام فرمود: خدا هیچ پیغمبری را مبعوث نکرده جز اینکه پیامبر (ص) از او اعلم است، سپس حضرت فرمود: «ما وارث قرآنیم که در آن است آنچه کوه‌ها را به گردش آورد و زمین را بشکافد و مردگان را به گفتار آورد و به راستی در کتاب خدا آیاتی است که هر چه به وسیلۀ آن خواسته شود به اذن خدا تحقق یابد و خدا همه را در ام الکتاب برای ما مقرر داشته است. به راستی خدا می‌فرماید: ﴿وَمَا مِنْ غَائِبَةٍ فِي السَّمَاءِ وَالْأَرْضِ إِلَّا فِي كِتَابٍ مُبِينٍ﴾[۶] و می‌فرماید: ﴿ثُمَّ أَوْرَثْنَا الْكِتَابَ الَّذِينَ اصْطَفَيْنَا مِنْ عِبَادِنَا فَمِنْهُمْ ظَالِمٌ لِنَفْسِهِ وَمِنْهُمْ مُقْتَصِدٌ وَمِنْهُمْ سَابِقٌ بِالْخَيْرَاتِ بِإِذْنِ اللَّهِ﴾[۷] و ماییم که خدای عزوجل ما را برگزیده است و به ما ارث داده این کتابی را که در آن شرح و بیان هر چیزی است»[۸].
پرسش‌های وابسته
منابع
پانویس
- ↑ «أَنَا صَاحِبُ اللَّوْحِ الْمَحْفُوظِ أَلْهَمَنِي اللَّهُ عَزَّ وَ جَلَّ عِلْمَ مَا فِيه»؛ مجلسی، محمد باقر، بحارالانوار، ج ۲۶، ص۴.
- ↑ ر.ک: غرویان، محسن، میرباقری، سید محمد حسین، غلامی، محمد رضا، بحثی مبسوط در آموزش عقاید، ص۴۳.
- ↑ مجلسی، محمد باقر، بحارالانوار، ج ۲۶، ص۴
- ↑ ر.ک: حسینی میلانی، سید علی، با پیشوایان هدایتگر، ج۴، ص۱۹۸.
- ↑ ر.ک: دیاری بیگدلی؛ محمد تقی، قاسمی، حسین، نیری، عصمت، بررسی علم غیب ائمه در مکتب کلامی علامه طباطبایی و شاگردان وی.
- ↑ «و هیچ (چیز) پنهانی در آسمان و زمین نیست مگر که در کتابی روشنگر (آمده) است» سوره نمل، آیه ۷۵.
- ↑ «سپس این کتاب را به کسانی از بندگان خویش که برگزیده‌ایم به میراث دادیم و برخی از آنان، ستمکاره با خویشند و برخی میانه‌رو و برخی با اذن خداوند در کارهای نیک پیشتازند؛ این همان بخشش بزرگ است» سوره فاطر، آیه ۳۲.
- ↑ ر.ک: رستمی، محمد زمان، آل‌بویه، طاهره، علم امام.