مؤتفکات

از امامت‌پدیا، دانشنامهٔ امامت و ولایت
(تغییرمسیر از مؤتفکه)

مقدمه

  1. ...وَأَصْحَابِ مَدْيَنَ وَالْمُؤْتَفِكَاتِ...[۱].
  2. وَالْمُؤْتَفِكَةَ أَهْوَى[۲].
  3. وَجَاءَ فِرْعَوْنُ وَمَنْ قَبْلَهُ وَالْمُؤْتَفِكَاتُ بِالْخَاطِئَةِ[۳].

مؤتفکات در آیات هفتاد و نه سوره‌های توبه و حاقه به صورت جمع و در آیه پنجاه و سه سوره نجم به صورت مفرد به کار رفته است. «مؤتفکات جمع «مؤتفکه» از ماده «اِاْتفاک» به معنی انقلاب و زیر و رو شدن است»[۴] و چنانچه ملاحظه می‌کنید در قرآن یک بار به صورت مفرد و دو بار به صورت جمع به کار رفته است.[۵]

مؤتفکات کدامند؟

«مراد به کلمه مؤتفکات دهات قوم لوط و اهالی آن قریه‌هاست»[۶] و مؤتفکه عبارت است از قریه‌ها و آبادی‌های قوم لوط که اهل خود را ائتفاک کرد یعنی زیر و رو کرد[۷] حضرت ابراهیم خلیل(ع) پس از عبور از شهر فرات در عراق و ورود به سرزمین شام به سوی کنعان (شامل سوریه، نهر اردن، سواحل بحرالمیت و لبنان و فلسطین) رهسپار شد و چون متوجه گشت که مردم شهر(ها)... دچار انحراف جنسی شده‌اند، برادرزاده خود لوط را به این مناطق اعزام داشت تا مردم را ارشاد و هدایت کند در قرآن به این شهر‌ها مؤتفکات گفته شده است[۸].[۹]

رد پای مؤتفکات

از خلال نوشته‌های روضه الصفا بر می‌آید: موتفکات پنج شهر بود در نواحی اردن از بلاد شام و بعضی گفته‌اند این شهرها در نواحی کرمان[۱۰] بوده‌اند اسامی شهرهای مذکور چنین است: صدوم و عدوم واضوایم واذوما و صغر[۱۱] ابن اثیر در تاریخ کامل خود شهرهای مردم لوط را چنین بر می‌شمارد: سَدوم، صبعه، عمره، دوما، صعوه[۱۲]. زمانی گفته است: قوم لوط در پنج شهر مجاور هم در کنار بحرالمیت زندگی می‌کردند: ۱-شهر سدوم (اسدم) مرکز قوم لوط ۲-شهر عموره (عمریه) ۳-شهر صبوبیم ۴-شهر ارمه ۵-شهر صوغر[۱۳]. صاحب «اطلاعات قرآنی» به بیانی دیگر آورده است: قوم لوط در پنج شهر مجاور در کرانه بحرالمیت زندگی می‌کردند و نام آن شهرها چنین است:

  1. «سدوم» که اکنون «اسدم» نامبرده می‌شود بر فراز کوه نمک در جنوب غربی دریای لوط واقع است این شهر مرکز شهرهای قوم لوط بوده است.
  2. «عموره» که اکنون «عمریه» نامیده می‌شود و در سمت جنوب دریای لوط واقع بود.
  3. «صبوییم»
  4. «أدمه»
  5. «صوغر» که از عذاب در امان ماند و لوط پس از هجرت از سدوم به آنجا رفت نام کنونی آن «ذرعا» است و با سدوم سه میل فاصله دارد[۱۴].

در جمع‌بندی نقطه نظرات بالا می‌توان گفت: مؤتفکات در دره اردن و سرزمین‌های مجاور دریای میت بوده‌اند.[۱۵]

منابع

پانویس

  1. «... و اصحاب مدین و سرزمین‌های زیرورو شده (ی قوم لوط).».. سوره توبه، آیه ۷۰.
  2. «و شهرهای زیر و روشده (ی قوم لوط) را نگونسار کرد» سوره نجم، آیه ۵۳.
  3. «و فرعون و کسان پیش از او و (مردم) شهرهای زیر و زبر شده (قوم لوط) خطا کردند» سوره حاقه، آیه ۹.
  4. تفسیر نمونه، ج۲۴، ص۴۴۶.
  5. فرزانه، محرم، اماکن جغرافیایی در قرآن، ص ۱۶۲.
  6. تفسیر نمونه، ج۲۴، ص۴۴۶.
  7. تفسیر المیزان، ج۲۹، ص۹۵.
  8. باستان‌شناسی و جغرافیای تاریخی قصص قرآن، ص۱۶۷.
  9. فرزانه، محرم، اماکن جغرافیایی در قرآن، ص ۱۶۳.
  10. چنانچه در پاورقی همان کتاب آمده است: این گفته ظاهراً برای آن است که در مجاورت کرمان بیابانی به نام «لوت» وجود دارد.
  11. روضة الصفا، ص۳۲.
  12. ابن اثیر، تاریخ کامل، ج۱، ص۱۳۵. نامبرده سدوم را بزرگ‌ترین توصیف می‌کند و در صفحه ۱۳۱ متذکر می‌شود: سدوم شهری باستانی در فلسطین است که در کرانه دریای مرده بوده است در کتاب مقدس آمده است که خدا بر مردم این شهر و مردم عاموره به کیفر کردارهایشان آتش باراند.
  13. زمانی، قصه‌های قرآن، ص۱۰۱.
  14. اطلاعات قرآنی، ص۴۷۹.
  15. فرزانه، محرم، اماکن جغرافیایی در قرآن، ص ۱۶۴.