مبارزه با فساد در قرآن

از امامت‌پدیا، دانشنامهٔ امامت و ولایت

روش‌ها و شیوه‌های مبارزه با فساد

از نظر آموزه‌های وحیانی قرآن، بر مؤمنان بلکه همه انسان‌هایی که دارای فطرت الهی هستند لازم و ضروری است تا با اتخاذ روش‌ها و شیوه‌هایی به مبارزه و مقابله با فساد و مفسدان بپردازند.

از نظر قرآن، احسان و نیکی به نیازمندان[۱]، بر انگیختن احساسا و عواطف پاک و فطری انسان ها[۲]، ترک اطاعت مفسدان حاکم[۳]، تشویق و برانگیختن عواطف مردم جهت چای بندی به اعمال نیک و اهداف متعالی[۴]، تهدید مفسدان به مجازات‌های اخروی[۵]، کیفر مفسدان به مجازات‌های دنیوی[۶]، نهی از فساد و بیان زشتی‌های آن[۷]، دفع و سرکوب مفسدان با هر ابزاری و وسیله ای[۸]، تهدید مصلح نماهای مفسد[۹]، شناسایی و جداسازی مصلحان واقعی از مفسدان و بیان این حقیقت[۱۰]، تبیین فرجام مفسدان و هشدار به آنان[۱۱]، طرد اجتماعی مفسدان و قطع ارتباط با آنان به لعن و نفرین زبانی و عملی[۱۲] از جمله روش‌هایی است که قرآن برای مبارزه با فساد و مفسدان بیان کرده است[۱۳].

منابع

پانویس

  1. سوره قصص، آیه ۷۷.
  2. سوره بقره، آیه ۲۰۵؛ سوره مائده، آیات ۳۲ و ۶۴.
  3. سوره شعراء، آیات ۱۵۱ و ۱۵۲.
  4. سوره مائده، آیه ۳۲.
  5. سوره مائده، آیه ۳۳؛ سوره رعد، آیه ۲۵؛ سوره نحل، آیه ۸۸.
  6. سوره مائده، آیه ۳۳؛ سوره بقره، آیه ۲۷.
  7. سوره بقره، آیه ۲۰۵؛ سوره مائده، آیه ۶۲.
  8. سوره اسراء، آیات ۴ و ۵؛ سوره کهف، آیات ۹۴ تا ۹۶.
  9. سوره بقره، آیه ۲۲۰.
  10. سوره بقره، آیه ۲۲۰؛ سوره یونس، آیه ۴۰.
  11. سوره اعراف، آیات ۸۵ و ۸۶ و ۱۰۳؛ سوره نمل، آیه ۱۴.
  12. سوره رعد، آیه ۲۵.
  13. منصوری، خلیل، فساد مفسدان عوامل و آثار آن.