محمد بن یحیی بن حسین علوی طالبی
مقدمه
ابوالقاسم محمد بن یحیی بن حسین بن قاسم علوی طالبی، ملقب به المرتضی لدین الله در سال ۲۷۸ هجری در صعده یمن به دنیا آمد. [۱] از سادات بنی حسن بود که با فقه، اصول، ادب و شعر آشنایی داشت و پس از درگذشت پدرش الهادی به امامت فرقه زیدیه منصوب شد. شش ماه بر این منصب بود و در این مدت در جنگ با قرامطه شرکت جست. به عللی مردم بر او شوریدند. مرتضی خطبهای خواند و مردم را به امر به معروف و نهی از منکر فرا خواند؛ ولی پذیرفته نشد و او را از کار برکنار کردند. [۲] وی در سال ۳۱۰ هجری در صعده یمن از دنیا رفت و در نزدیکی مزار پدرش به خاک سپرده شد. [۳]
آثار او عبارتاند از: النوازل، جواب سائل، الایضاح، [۴] مختصر من کتاب النهی عن رسول اللّه، السبع رسایل المنتقاة، رسالة الی اهل طبرستان، مسائل المَعقِلی، التفسیر و اشعاری که گردآوری کرده بود[۵].[۶]
منابع
- جمعی از پژوهشگران، فرهنگنامه مؤلفان اسلامی ج۱