مرة بن منقذ بن نعمان عبدی

از امامت‌پدیا، دانشنامهٔ امامت و ولایت

مقدمه

مرة بن منقذ بن نعمان عبدی، در جنگ جَمَل در سپاه امام علی (ع) بود؛ اما به تدریج، به صف دشمنان اهل بیت (ع) پیوست و در حادثه کربلا، جزو سپاه عمر بن سعد بود.

وی در شهادت علی اکبر (ع)، پسر نیکوخصال و رشید امام حسین (ع)، نقش اصلی را داشت. وقتی مُرّه، شجاعت علی اکبر (ع) و مهارت و شمشیر زدنش را در جنگ دید، در جایی کمین کرد و از پشت، با نیزه به او یورش آورد و دیگر دشمنان هم با شمشیرهایشان به او تاختند و او را به شهادت رساندند.

مُرّة بن مُنقِذ، در جریان قیام مختار، در خانه‌اش محاصره شد؛ اما با یک نیزه و اسب، از خانه بیرون آمد و خود را پس از درگیری با آنها، از محاصره رهانید و به مصعب بن زبیر پیوست. در این درگیری، دست چپ او آسیب دید و فلج شد.[۱]

جستارهای وابسته

منابع

پانویس