مسلم بن کثیر بن قلیب صدفی ازدی در تاریخ اسلامی

از امامت‌پدیا، دانشنامهٔ امامت و ولایت

مقدمه

«اَلسَّلاَمُ عَلَى أَسْلَمَ بْنِ كُثَيْرٍ اَلْأَزْدِيِّ اَلْأَعْرَجِ»[۱]؛

«مسلم» (أسلم) فرزند کثیر بن قلیب صدفی ازدی، معروف به أعرج از قبیله أزد[۲] کوفه و از تابعین[۳] و شیعیان مخلص امیرمؤمنان (ع) بود و در جنگ جمل، حضرت علی (ع) را یاری کرد و پایش در این جنگ صدمه دید و کج شد؛ از این رو به «أعرج» شهرت یافت.[۴].

نام او در زیارت منسوب به ناحیه مقدسه امام (ع)، اسلم[۵] و در زیارت رجبیّه، سلیمان ذکر شده است[۶]

او محضر پیامبر اکرم (ص) را درک کرد و در فتح مصر حاضر شد[۷]. ولی براساس پژوهش‌های انجام شده این مطالب مربوط به پدر او، کثیر اعرج است نه مسلم[۸].[۹]

او بعد از امیر مؤمنان (ع) و هم چنان از شیعیان خاندان پیامبر بود و به نقل شیخ طوسی از اصحاب امام حسین (ع) می‌‌باشد[۱۰]. وی از جمله کسانی بود که برای امام حسین (ع) نامه نوشت و حضرت را دعوت به کوفه نمود و در کوفه مسلم بن عقیل را یاری کرد. اما پس از شهادت مسلم بن عقیل و هانی بن عروه، همواره در انتظار بود تا خود را به کاروان امام حسین (ع) برساند تا اینکه در فرصتی مناسب مخفیانه از کوفه خارج شد و در موقعی که امام (ع) در کربلا فرود آمد، خود را به آن بزرگوار رساند و به حضرت ملحق شد و در کربلا با امام (ع) بود و روز عاشورا در حمله اول به شهادت رسید[۱۱].

در فضیلت او همین بس که در زیارت ناحیه مقدسه بر او درود و سلام فرستاده است.[۱۲]

جستارهای وابسته

منابع

پانویس

  1. زیارت ناحیه مقدسه، بحارالأنوار، ج۴۵، ص۷۲. در این زیارت نام او را «اسلم» ذکر کرده، ولی اسم معروف او مسلم است.
  2. تسمیة من قتل مع الحسین (ع)، ش۸۹.
  3. ابصار العین، ص۱۸۵، مرکز الدراسات الاسلامیة لحرس الثورة.
  4. تنقیح المقال، ج۳، ص۲۱۵، نیز ر. ک: ابصار العین، ص۱۸۵.
  5. اقبال الاعمال، ج۳، ص۷۹.
  6. اقبال الاعمال، ج۳، ص۳۴۶.
  7. فرسان الهیجاء، ج۱، ص۳۶؛ نیز ر. ک: تنقیح المقال، ج۳، ص۲۱۵.
  8. الاصابة، ج۵، ص۴۷۵.
  9. جمعی از نویسندگان، پژوهشی پیرامون شهدای کربلا، ص:۳۵۷.
  10. رجال طوسی، ص۸۰.
  11. تنقیح المقال، ج۳، ص۲۱۵؛ ابصارالعین، ص۱۶۱؛ و در مناقب ابن شهرآشوب، ج۴، ص۱۱۳ و بحار الأنوار، ج۴۵، ص۶۴، تنها به اسم مسلم بن کثیر اعرج که در کربلا در حمله اول به شهادت رسیده، اکتفا کرده است.
  12. ناظم‌زاده، سید اصغر، اصحاب امام حسین، ص:۵۸۴.