نهی از منکر چگونه عصمت پیامبران و ائمه را اثبات می‌کند؟ (پرسش)
| نهی از منکر چگونه عصمت پیامبران و ائمه را اثبات می‌کند؟ | |
|---|---|
 | |
| موضوع اصلی | بانک جامع پرسش و پاسخ عصمت |
| مدخل بالاتر | عصمت پیامبران - گستره عصمت |
| مدخل اصلی | اثبات عصمت پیامبران - عصمت از گناه |
| تعداد پاسخ | ۱ پاسخ |
نهی از منکر چگونه عصمت پیامبران و ائمه را اثبات می‌کند؟ یکی از پرسش‌های مرتبط به بحث عصمت است که می‌توان با عبارت‌های متفاوتی مطرح کرد. برای بررسی جامع این سؤال و دیگر سؤال‌های مرتبط، یا هر مطلب وابسته دیگری، به مدخل اصلی عصمت مراجعه شود.
پاسخ نخست
آقای دکتر بهروز مینایی در کتاب «اندیشه کلامی عصمت» در این‌باره گفته است:
«ازآنجا که یکی از تکالیف عمومی مردم، نهی از منکرات است، اگر پیامبر مرتکب گناه شود، بر مردم لازم است او را نهی کنند و این نهی موجب آزار پیامبر می‌گردد؛ درحالی که آزار او حرام است؛ بنابراین تجویز ارتکاب گناه از سوی پیامبر سبب می‌شود که یک عمل خاص (نهی از منکر) هم بر مردم واجب باشد و هم حرام![۱] سخن در عقلی بودن یا نقلی بودن این دلیل همان سخن دلیل قبل است. اگر وجوب انکار رسول (ص) و حرمت آزار رسول به حکم عقل باشد، این دلیل در رده ادلّه عقلی قرار می‌گیرد[۲]، وگرنه نقلی است»[۳].
منبع‌شناسی جامع عصمت
پانویس
- ↑ علامه حلّی، کشف المراد فی شرح تجریدالاعتقاد، ص۳۷۶.
- ↑ میرزارفیعا نائینی، ثمره شجره الهیه، ص۳۴.
- ↑ مینایی، بهروز، اندیشه کلامی عصمت، ص ۳۱۸.