نی

از امامت‌پدیا، دانشنامهٔ امامت و ولایت

مقدمه

نی، گیاهی آبی و دارای ساقۀ میان کاواک و راست. ساقۀ آن میان تهی و به ضخامت انگشتی یا بیش از آن است و رنگ آن غالباً زرد است... و هر لوله مانندی که میان تهی باشد، مزمار، نای. نیزه سلاحی معروف که چوبی باریک است و استوانه‌ای شکل، مانند نی که در سر آن پیکانی نصب کرده‌اند، به عربی رمح گویند. به معنای پرچم و رایت هم آمده است[۱]. در عاشورا، هم به عنوان سلاح جنگ به کار گرفته می‌شد، هم سر شهدا را بر نوک نیزه‌ها کردند و به دربار بردند و در شهرها گرداندند[۲].

منابع

پانویس

  1. لغت‌نامه، دهخدا.
  2. محدثی، جواد، فرهنگ عاشورا، ص ۴۸۹.