هانی بن نمر حضرمی
این مدخل زیرشاخهٔ بحث اصحاب امام علی است. هانی بن نمر حضرمی از چند منظر متفاوت، بررسی می‌شود: هانی بن نمر حضرمی در تاریخ اسلامی - هانی بن نمر حضرمی در تراجم و رجال - پرسش مرتبط ندارد| هانی بن نمر حضرمی | |
|---|---|
 تصویر نمادین جنگ صفین | |
| نام کامل | هانی بن نمر حضرمی |
| جنسیت | مرد |
| از قبیله | حضرموت |
| از اصحاب | امام علی |
| حضور در جنگ | جنگ صفین |
مقدمه
هانی بن نمر حضرمی از اصحاب امیرمؤمنان (ع)[۱] و مردی شجاع و نیرومند بود. وی با یارانش از قبیلة حضرموت در جنگ صفین گروهی از شامیان را به هلاکت رساند.
محمد بن عتبه کندی در این باره چنین نقل می‌کند که: از قبیله ما جوانی شجاع و دلاور به نام هانی بن نمر حضرمی بود که مانند شیرِ بیشه می‌جنگید، در یکی از روزهای جنگ صفین که یکی از مردان بسیار دلاور شامی به معرکه نبرد آمد و مبارز طلبید، هیچ کس از حضرموتی‌ها پاسخ وی را نداد و حاضر نشد به جنگ او برود. در این موقع هانی خطاب به گروه قبیله خود گفت: سبحان الله! چه چیزی مانع شده که یک نفر از شما مقابل او نمی‌رود. اگر من بیمار و دچار ضعف و ناتوانی شدید نبودم، بی‌گمان به جنگِ او می‌رفتم. باز هیچ یک از قبیله حضرموت حاضر نشد به نبرد آن مرد شامی برود، آن‌گاه خود این جوان (هانی بن نمر حضرمی) به میدان شتافت. هم‌رزمانش به وی گفتند: سبحان الله! تو با این حال بیماری به میدان می‌روی؟ او گفت: به خدا قسم، به جانب او می‌روم ولو کشته شوم.
هنگامی که هانی پا در میدان نبرد گذاشت، و مرد شامی را دید او را شناخت که او از قوم حضرموت و به نام یعمر بن اسید حضرمی بود و با وی قرابت و نزدیکی دارد، لذا یعمر بن اسید حضرمی به هانی گفت: تو فامیل منی، بازگرد چون دوست دارم شخص دیگری به جنگ من بیاید و من نمی‌خواهم تو را به قتل برسانم. اما هانی گفت: من بیرون نیامدم جز آن‌که خود را برای مرگ آماده کرده‌ام. در نسخه‌ای دیگر است که گفت: و به خدا قسم، برنمی‌گردم و می‌جنگم تا امروز کشته شوم؛ بنابراین پروایی ندارم که به دست تو یا به دست دیگری کشته شوم. سپس به خویشاوند شامی خود نزدیک شد و با خدا چنین مناجات کرد و گفت: ای خدا! در راه تو و در راه رسولت و برای یاری پسرعموی پیامبرت می‌جنگم.
آن‌گاه هر دو نفر با هم جنگیدند و شمشیر زدند، اما طولی نکشید که هانی مرد شامی (یعمر بن اسید) را به هلاکت رساند، در این میان افرادی از سپاه شام به کمک وی آمدند و یاران هانی نیز به کمک هانی شتافتند. با این اتفاق، جنگ بین دو گروه شدت یافت و جمعی - حدود ۳۲ نفر - در این جریان کشته شدند. امیرالمؤمنین (ع) هنگامی که چنین دید دستور داد همه گروه‌ها حمله کنند و هر گروهی از سپاه امام (ع) به گروه مقابل خود از سپاه شام حمله کردند؛ به طوری که چیزی جز صدای شمشیر شنیده نمی‌شد، حملات به قدری بالا گرفت که در این مرحله از جنگ، سپاه اسلام نتوانست نماز را کامل بخواند، بلکه در هنگام نماز به ذکر تکبیر اکتفا کردند... در این نبرد و حملات شدید هانی - در راه مولا و مقتدایش امیرالمؤمنین (ع) - نیز به شهادت رسید[۲].[۳]
جستارهای وابسته
- حضرموت (قبیله)
منابع
پانویس
- ↑ رجال طوسی، ص۶۲، ش۵.
- ↑ ر. ک: وقعة صفین، ص۳۹۳.
- ↑ ناظم‌زاده، سید اصغر، اصحاب امام علی، ج۲، ص۱۴۱۷-۱۴۱۸.