کجاوه

از امامت‌پدیا، دانشنامهٔ امامت و ولایت
(تغییرمسیر از هودج)

مقدمه

کجاوه محمل، هودج، عماری، نشیمن و جایگاهی که بر شتر و استر بار کنند و در هر طرفی یکی بنشیند، نشیمن روپوش دار[۱]. در منابع و مقتل‌ها آمده است که امام سجاد (ع) را در طول سفر اسارت، بر شتر بی جهاز و کجاوه نشانده بودند. یا آنکه زنان و کودکان اهل بیت، بر کجاوه‌ها نشسته بودند[۲]. در بعضی نقل‌ها آمده است که چون در کوفه سر ابا عبدالله (ع) را پیشاپیش سرها آوردند و چشم زینب بر آن سر تابان افتاد، پیشانی خود را به جلوی محمل زد و خون از زیر مقنعه‌اش بیرون آمد و خرقه‌ای‌طلبید تا آن را ببندد. شعر «يَا هِلَالًا لَمَّا اسْتَتَمَّ كَمَالا...» را نیز آنجا خواند[۳][۴].

منابع

پانویس

  1. لغت‌نامه، دهخدا.
  2. الفتوح، ابن اعثم، ج۵، ص۱۴۷.
  3. عوالم (امام حسین)، ص۳۷۳.
  4. محدثی، جواد، فرهنگ عاشورا، ص ۳۹۷.