پرش به محتوا

سیاست‌های امام علی در برابر معاویه: تفاوت میان نسخه‌ها

بدون خلاصۀ ویرایش
برچسب‌ها: ویرایش همراه ویرایش از وبگاه همراه
بدون خلاصۀ ویرایش
خط ۱: خط ۱:
{{مدخل مرتبط
{{مدخل مرتبط
| موضوع مرتبط = امام علی
| موضوع مرتبط = امام علی
| عنوان مدخل  = [[امام علی]]
| عنوان مدخل  =  
| مداخل مرتبط = [[امام علی در قرآن]] - [[امام علی در حدیث]] - [[امام علی در کلام اسلامی]]
| مداخل مرتبط =  
| پرسش مرتبط  = امام علی (پرسش)
| پرسش مرتبط  = امام علی (پرسش)
}}
}}


== کنار گذاردن معاویه‌==
== کنار گذاردن معاویه‌ ==
پیش از این گفتیم که یکی از نخستین اقدامات [[امام علی]] {{ع}} پس از [[بیعت]] [[مردم]] برای آغاز [[اصلاحات]]، برکنار کردن [[کارگزاران]] [[عثمان]] بود. [[سیاستمداران]] علاقه‌مند به [[امام]] {{ع}}، بر کناری دو نفر را [[مصلحت]] نمی‌دانستند: [[معاویه]] و [[ابو موسی اشعری]]. سرانجام با توضیحات بسیار و وساطت‌های [[مالک اشتر]]، [[امام]] {{ع}} با ابقای [[ابو موسی]] موافقت کرد؛ اما در مورد [[معاویه]]، هر چه برای قانع کردن [[علی]] {{ع}} تلاش کردند، نتیجه‌ای نداشت و ایشان، ابقای او بر [[حکومت]] [[شام]] را حتی برای یک لحظه روا ندانست. [[معاویه]] نیز نه خود با [[امام]] {{ع}} [[بیعت]] کرد و نه گذاشت [[مردم]] [[شام]] با ایشان [[بیعت]] کنند و از همان روز اول [[حکومت امام]] {{ع}}، [[توطئه]] علیه او را شروع کرد و زمینه را برای برخورد نظامی فراهم ساخت. نخستین سؤال در این زمینه این است که: چگونه می‌توان این [[اقدام]] [[امام]] {{ع}} را از نظر [[سیاسی]] توجیه کرد؟ آیا بهتر نبود [[امام علی]] {{ع}} [[معاویه]] را در آغاز [[حکومت]] خود، ابقا می‌کرد تا حاکمیتش استقرار یابد و [[معاویه]]، همراه [[اهل شام]] با او [[بیعت]] کند و بعد، او را [[عزل]] می‌کرد تا [[جنگ]] صفینْ پیش نیاید و [[حکومت اسلامی]] به [[رهبری]] او تداوم‌ یابد؟ آیا [[حفظ وحدت]] کلمه [[امت]] و تداوم [[نظام اسلامی]]- که از واجب‌ترین [[واجبات]] است- اقتضا نمی‌کرد که [[امام]] {{ع}} او را به طور موقت در [[حکومت]] [[شام]]، ابقا نماید؟ بر اساس مبانی سیاست‌های [[امام]] {{ع}} در اداره [[نظام اسلامی]] به [[سادگی]] می‌توان به این گونه [[پرسش‌ها]] پاسخ داد؛ اما در خصوص این [[سیاست]]، نکات مهمی وجود دارد که در این جا باید بدان اشاره شود. [[ابن ابی الحدید]]، به تفصیل از این [[سیاست]] [[دفاع]] کرده است و ما مطالب مهم آن را ذکر می‌کنیم: [[ابن ابی الحدید]]، در ابتدا با استناد به مدارک و [[منابع تاریخی]] [[استدلال]] می‌کند که [[معاویه]]، در هیچ شرایطی با [[علی]] {{ع}} [[بیعت]] نمی‌کرد. سپس به مبانی [[دینی]] [[امام]] {{ع}} در [[نصب]] و عزل‌ها اشاره می‌کند و در خاتمه، طی [[نقل]] تحلیلی [[متین]] از دانشمندی به نام ابن سنان، روشن می‌سازد که اصولًا ابقای [[معاویه]] در شرایطی که پس از [[عثمان]]، [[مردم]] با [[امام]] {{ع}} [[بیعت]] کردند، ممکن نبود و موجب می‌شد ایشان در آغاز [[حکومت]]، با فضایی مواجه شود که [[عثمان]] در انتهای [[حکومت]] بدان رسید.
پیش از این گفتیم که یکی از نخستین اقدامات [[امام علی]] {{ع}} پس از [[بیعت]] [[مردم]] برای آغاز [[اصلاحات]]، برکنار کردن [[کارگزاران]] [[عثمان]] بود. [[سیاستمداران]] علاقه‌مند به [[امام]] {{ع}}، بر کناری دو نفر را [[مصلحت]] نمی‌دانستند: [[معاویه]] و [[ابو موسی اشعری]]. سرانجام با توضیحات بسیار و وساطت‌های [[مالک اشتر]]، [[امام]] {{ع}} با ابقای [[ابو موسی]] موافقت کرد؛ اما در مورد [[معاویه]]، هر چه برای قانع کردن [[علی]] {{ع}} تلاش کردند، نتیجه‌ای نداشت و ایشان، ابقای او بر [[حکومت]] [[شام]] را حتی برای یک لحظه روا ندانست. [[معاویه]] نیز نه خود با [[امام]] {{ع}} [[بیعت]] کرد و نه گذاشت [[مردم]] [[شام]] با ایشان [[بیعت]] کنند و از همان روز اول [[حکومت امام]] {{ع}}، [[توطئه]] علیه او را شروع کرد و زمینه را برای برخورد نظامی فراهم ساخت. نخستین سؤال در این زمینه این است که: چگونه می‌توان این [[اقدام]] [[امام]] {{ع}} را از نظر [[سیاسی]] توجیه کرد؟ آیا بهتر نبود [[امام علی]] {{ع}} [[معاویه]] را در آغاز [[حکومت]] خود، ابقا می‌کرد تا حاکمیتش استقرار یابد و [[معاویه]]، همراه [[اهل شام]] با او [[بیعت]] کند و بعد، او را [[عزل]] می‌کرد تا [[جنگ]] صفینْ پیش نیاید و [[حکومت اسلامی]] به [[رهبری]] او تداوم‌ یابد؟ آیا [[حفظ وحدت]] کلمه [[امت]] و تداوم [[نظام اسلامی]]- که از واجب‌ترین [[واجبات]] است- اقتضا نمی‌کرد که [[امام]] {{ع}} او را به طور موقت در [[حکومت]] [[شام]]، ابقا نماید؟ بر اساس مبانی سیاست‌های [[امام]] {{ع}} در اداره [[نظام اسلامی]] به [[سادگی]] می‌توان به این گونه [[پرسش‌ها]] پاسخ داد؛ اما در خصوص این [[سیاست]]، نکات مهمی وجود دارد که در این جا باید بدان اشاره شود. [[ابن ابی الحدید]]، به تفصیل از این [[سیاست]] [[دفاع]] کرده است و ما مطالب مهم آن را ذکر می‌کنیم: [[ابن ابی الحدید]]، در ابتدا با استناد به مدارک و [[منابع تاریخی]] [[استدلال]] می‌کند که [[معاویه]]، در هیچ شرایطی با [[علی]] {{ع}} [[بیعت]] نمی‌کرد. سپس به مبانی [[دینی]] [[امام]] {{ع}} در [[نصب]] و عزل‌ها اشاره می‌کند و در خاتمه، طی [[نقل]] تحلیلی [[متین]] از دانشمندی به نام ابن سنان، روشن می‌سازد که اصولًا ابقای [[معاویه]] در شرایطی که پس از [[عثمان]]، [[مردم]] با [[امام]] {{ع}} [[بیعت]] کردند، ممکن نبود و موجب می‌شد ایشان در آغاز [[حکومت]]، با فضایی مواجه شود که [[عثمان]] در انتهای [[حکومت]] بدان رسید.


خط ۵۸: خط ۵۸:
{{امام علی}}
{{امام علی}}


[[رده:امام علی]]
[[رده:سیاست‌های امام علی]]
[[رده:سیاست‌های امام علی در برابر معاویه]]
[[رده:مدخل گزیده دانشنامه امیرالمؤمنین]]
[[رده:مدخل گزیده دانشنامه امیرالمؤمنین]]
۱۱۲٬۸۶۰

ویرایش