شفاعت در معارف و سیره رضوی: تفاوت میان نسخه‌ها

شفاعت در معارف و سیره رضوی (نمایش مبدأ)

نسخهٔ ‏۷ مهٔ ۲۰۲۴، ساعت ۱۰:۱۴

۴ بایت حذف‌شده ، ۷ مه

←‏مقدمه

دیداریویکی‌متن

Bahmani

مدیران

۱۱۴٬۱۱۴

ویرایش

@@ خط ۷: / خط ۷: @@
 == مقدمه ==
-توجه به [[اهل بیت]] {{عم}} و [[خاندان]] [[نبوت]] و [[دوستی]] با [[دوستان]] و [[دشمنی]] با [[مخالفان]] آنها، سبب [[خشنودی]] اهل بیت {{عم}} می‌گردد و بی‌تردید [[پاداش]] این توجهات، [[شفاعت]] از طرف این خاندان [[پاک]] و [[معصوم]] می‌باشد. [[امام رضا]] {{ع}} می‌فرمایند: {{متن حدیث|مَا زَارَنِي أَحَدٌ مِنْ أَوْلِيَائِي عَارِفاً بِحَقِّي إِلَّا شُفِّعْتُ فِيهِ يَوْمَ الْقِيَامَةِ}}؛ «[[زیارت]] نمی‌کند مرا کسی از دوستانم در حالی که [[حق]] مرا بشناسد، مگر آنکه در [[روز قیامت]] از وی شفاعت خواهم نمود»<ref>امالی، ص۱۰۴.</ref>.
+توجه به [[اهل بیت]] {{عم}} و [[خاندان]] [[نبوت]] و [[دوستی]] با [[دوستان]] و [[دشمنی]] با مخالفان آنها، سبب [[خشنودی]] اهل بیت {{عم}} می‌گردد و بی‌تردید [[پاداش]] این توجهات، [[شفاعت]] از طرف این خاندان [[پاک]] و [[معصوم]] می‌باشد. [[امام رضا]] {{ع}} می‌فرمایند: {{متن حدیث|مَا زَارَنِي أَحَدٌ مِنْ أَوْلِيَائِي عَارِفاً بِحَقِّي إِلَّا شُفِّعْتُ فِيهِ يَوْمَ الْقِيَامَةِ}}؛ «[[زیارت]] نمی‌کند مرا کسی از دوستانم در حالی که [[حق]] مرا بشناسد، مگر آنکه در [[روز قیامت]] از وی شفاعت خواهم نمود»<ref>امالی، ص۱۰۴.</ref>.
 [[پیامبر اکرم]] {{صل}} نیز می‌فرمایند: «در سه موقف کسی یادی از اقربا و [[نزدیکان]] خویش نمی‌کند؛ یکی موقف [[میزان]] و سنجیدن [[اعمال]]، دوم هنگام [[عبور از صراط]]، سوم هنگام گرفتن [[نامه اعمال]] است». پیرامون این بحث، [[ابن بابویه]] از امام رضا {{ع}} نقل می‌کند: «در روز قیامت، [[هابیل]] از برادرش [[قابیل]]، [[ابراهیم]] از عمویش [[آزر]]، [[لوط]] از همسرش و [[نوح]] از فرزندش کنعان فرار می‌کنند. در آن [[روز]] [[مردم]] چنان گرفتار کار خود هستند که به هیچ کس نمی‌توانند توجه داشته باشند»<ref>تفسیر جامع، ص۳۴۶.</ref>.