بحث:صلح حدیبیه در تاریخ اسلامی: تفاوت میان نسخه‌ها
←پانویس
(صفحه‌ای تازه حاوی «==صلح حدیبیه== شش سال از اخراج پیامبر از سرزمین وحی می‌گذشت و نظام اسلامی دوران بالندگی و قدرت خود را تجربه می‌کرد که پیامبر در سفری مذهبی ـ سیاسی، برای زیارت خانه خدا، از مدینه به مکه رفت. خانه خدا همچنان در اسارت ...» ایجاد کرد) برچسب: پیوندهای ابهام‌زدایی |
(←پانویس) برچسب: پیوندهای ابهام‌زدایی |
||
| خط ۹: | خط ۹: | ||
[[حق تعالی]] در [[آیه]] ۶۲ همین [[سوره]] می‌فرماید: اگر بخواهند با پذیرش و درخواست صلح، شما را [[فریب]] دهند، [[خدا]] برای شما کفایت می‌کند<ref>{{متن قرآن|وَإِنْ يُرِيدُوا أَنْ يَخْدَعُوكَ فَإِنَّ حَسْبَكَ اللَّهُ هُوَ الَّذِي أَيَّدَكَ بِنَصْرِهِ وَبِالْمُؤْمِنِينَ}} «و اگر بخواهند تو را فریب دهند بی‌گمان خداوند تو را بسنده است؛ هموست که تو را با یاوری خویش و با مؤمنان پشتیبانی کرد» سوره انفال، آیه ۶۲.</ref>.<ref>[[مهدی غلامی|غلامی، مهدی]]، [[سیره و اخلاق نظامی پیامبر اعظم (کتاب)|سیره و اخلاق نظامی پیامبر اعظم]]، ص ۱۶.</ref> | [[حق تعالی]] در [[آیه]] ۶۲ همین [[سوره]] می‌فرماید: اگر بخواهند با پذیرش و درخواست صلح، شما را [[فریب]] دهند، [[خدا]] برای شما کفایت می‌کند<ref>{{متن قرآن|وَإِنْ يُرِيدُوا أَنْ يَخْدَعُوكَ فَإِنَّ حَسْبَكَ اللَّهُ هُوَ الَّذِي أَيَّدَكَ بِنَصْرِهِ وَبِالْمُؤْمِنِينَ}} «و اگر بخواهند تو را فریب دهند بی‌گمان خداوند تو را بسنده است؛ هموست که تو را با یاوری خویش و با مؤمنان پشتیبانی کرد» سوره انفال، آیه ۶۲.</ref>.<ref>[[مهدی غلامی|غلامی، مهدی]]، [[سیره و اخلاق نظامی پیامبر اعظم (کتاب)|سیره و اخلاق نظامی پیامبر اعظم]]، ص ۱۶.</ref> | ||
==مواد پیمان‌نامه== | |||
برخی مسلمانان از مواد پیمان‌نامه ناخرسند بودند و با این [[پندار]] که پیامبر{{صل}} در برابر قریش [[عقب‌نشینی]] کرده است، به آن حضرت [[اعتراض]] نمودند ولی برایشان قابل [[درک]] نبود کاری که آن [[بزرگوار]] انجام می‌دهد، از ناحیه خداست و آینده [[رسالت اسلامی]] و [[مصالح]] بسیار والای آن را، با دیدی آگاهانه می‌نگرد. رسول خدا{{صل}} در پاسخ اعتراض‌کنندگان فرمود: {{متن حدیث|أَنَا عَبْدُ اللَّهِ وَ رَسُولُهُ، لَا أُخَالِفُ أَمْرَهُ، وَ لَنْ يُضَيِّعَنِي}}؛ «من [[بنده]] و فرستاده خدایم و هرگز با [[فرمان]] او [[مخالفت]] نخواهم کرد و او نیز هیچ‌گاه دست [[حمایت]] خود را از من برنمی‌دارد». | |||
و مواردی را که برخی از [[مسلمانان]] از آن ناخرسند بودند برایشان تشریح نمود، ولی ماجرای [[تسلیم]] کردن [[ابو جندل]] به قریش<ref>سیره حلبی، ج۳، ص۲۱؛ سیره نبوی، ج۲، ص۲۱۸؛ بحار الأنوار، ج۲۰، ص۲۵۲.</ref>، در شرایطی که وضعیت روانی برخی از مسلمانان به وخامت‌گراییده بود، [[هیجان]] جدیدی ایجاد کرد. | |||
اما [[واقعیت]] این بود که برخلاف تصور بعضی از ظاهر مواد [[پیمان‌نامه]]، این [[صلح]] برای مسلمانان فتح و ظفری آشکار و بزرگ تلقی شد؛ زیرا دیری نپایید که مواد پیمان‌نامه به [[سود]] مسلمانان تمام شد. در راه بازگشت به [[مدینه]] آیاتی از [[قرآن کریم]]<ref>به سوره فتح، آیه ۱-۷ و ۱۸-۲۸ مراجعه شود.</ref> نازل گردید که بر بعد [[حقیقی]] [[پیمان صلح]] با سران [[بت‌پرست]] تأکید داشت و مسلمانان را نسبت به ورود به [[مکه]] در آینده‌ای نزدیک مژده دهد<ref>[[سید منذر حکیم|حکیم، سید منذر]]، [[پیشوایان هدایت ج۱ (کتاب)|پیشوایان هدایت ج۱]]، ص ۲۱۶.</ref>. | |||
== پانویس == | == پانویس == | ||
{{پانویس}} | {{پانویس}} | ||