آیا علم معصوم شأنی است یا فعلی؟ (پرسش): تفاوت میان نسخهها
آیا علم معصوم شأنی است یا فعلی؟ (پرسش) (نمایش مبدأ)
نسخهٔ ۷ ژوئیهٔ ۲۰۱۹، ساعت ۱۵:۲۷
، ۷ ژوئیهٔ ۲۰۱۹جایگزینی متن - 'منشاء' به 'منشأ'
جز (جایگزینی متن - ':"' به ': "') برچسبها: ویرایش همراه ویرایش از وبگاه همراه |
جز (جایگزینی متن - 'منشاء' به 'منشأ') |
||
خط ۶۳: | خط ۶۳: | ||
[[پرونده:11902.jpg|بندانگشتی|right|100px|[[حسن مهدیفر|مهدیفر]]]] | [[پرونده:11902.jpg|بندانگشتی|right|100px|[[حسن مهدیفر|مهدیفر]]]] | ||
::::::حجت الاسلام و المسلمین دکتر '''[[حسن مهدیفر]]''' در پایاننامه دکتری خود با عنوان ''«[[علوم اهل بیت ویژگیها ابعاد و مبادی آن (پایاننامه)|علوم اهل بیت ویژگیها ابعاد و مبادی آن]]»'' در اینباره گفته است: | ::::::حجت الاسلام و المسلمین دکتر '''[[حسن مهدیفر]]''' در پایاننامه دکتری خود با عنوان ''«[[علوم اهل بیت ویژگیها ابعاد و مبادی آن (پایاننامه)|علوم اهل بیت ویژگیها ابعاد و مبادی آن]]»'' در اینباره گفته است: | ||
::::::«مهمترین چالش دراین بحث که | ::::::«مهمترین چالش دراین بحث که منشأ بسیاری از شبهات نیز است مسئله فعلی و یا ارادی بودن علوم آنان است. علم فعلی و ارادی، اصطلاحی است که در تعابیر محققان و بیشتر در مباحث علم [[امام]]{{ع}} بهکار میرود که با تعبیر علم فعلی و انفعالی مصطلح متفاوت است. فعلی در اینجا به معنای حضور بالفعل معلوم نزد عالم است که در مقابل آن اصطلاح ارادی و یا اشائی میباشد و مقصود از آن، علمی است که با خواست و اراده شخص پیدا میشود. | ||
::::::بعد از اثبات علم غیبی و لدنی [[اهل بیت]]{{ع}} و اثبات گستردگی آن و اینکه چنین علمی با تمام گستردگی که دارد افاضه شده از سوی خداوند میباشد. اکنون این سوال مطرح میشود: که آیا این علم و آگاهی بهصورت بالفعل است؟ بدین معنا که آنان به تمام حوادث و کائنات و معلومات علم حضوری (منظور از اصطلاح حضوری در اینجا فعلی بودن علم در برابر ارادی است چنانچه منظور از حصولی نیز ارادی است که در کلام برخی بزرگان از جمله [[مرحوم مظفر]] در کتاب علم [[امام]] نیز مطرح است و گرنه علم حضوری و حصولی در فلسفه معنای خاص خود را دارد.) و فعلی دارند و همه چیز همیشه پیش آنان حاضر است و آنان هیچ حالت منتظرهای ندارند، یا اینکه آگاهیهای آنان ارادی و اشائی است یعنی آنان هر وقت بخواهند و اراده کنند میدانند و خداوند آنان را آگاه میکند و اگر نخواهند نمیدانند؟ دانشمندان از قدیم تا به امروز در مواجه با این مسئله، سه جور موضعگیری کردهاند: برخی معتقد به فعلی بودن علم [[اهل بیت]]{{ع}} هستند و برخی به ارادی بودن آن و برخی نیز در این مسئله توقف کرده از وارد شدن به جزئیات علم [[اهل بیت]]{{ع}}، خودداری کردهاند. هر یک از دیدگاههای ارادی و فعلی گرچه بنوبه خود میتواند برخی اشکالات و شبهات را دفع کنند اما خود آن، اشکالات دیگری را دامن میزند. توقف نیز گرچه ممکن است در برخی جزئیات مسئله، امری پسندیده باشد اما در مجموع شاید فرار از مشکل محسوب شود»<ref>[[علوم اهل بیت ویژگیها ابعاد و مبادی آن (پایاننامه)|علوم اهل بیت ویژگیها ابعاد و مبادی آن]]، ص۲۱۸.</ref>. | ::::::بعد از اثبات علم غیبی و لدنی [[اهل بیت]]{{ع}} و اثبات گستردگی آن و اینکه چنین علمی با تمام گستردگی که دارد افاضه شده از سوی خداوند میباشد. اکنون این سوال مطرح میشود: که آیا این علم و آگاهی بهصورت بالفعل است؟ بدین معنا که آنان به تمام حوادث و کائنات و معلومات علم حضوری (منظور از اصطلاح حضوری در اینجا فعلی بودن علم در برابر ارادی است چنانچه منظور از حصولی نیز ارادی است که در کلام برخی بزرگان از جمله [[مرحوم مظفر]] در کتاب علم [[امام]] نیز مطرح است و گرنه علم حضوری و حصولی در فلسفه معنای خاص خود را دارد.) و فعلی دارند و همه چیز همیشه پیش آنان حاضر است و آنان هیچ حالت منتظرهای ندارند، یا اینکه آگاهیهای آنان ارادی و اشائی است یعنی آنان هر وقت بخواهند و اراده کنند میدانند و خداوند آنان را آگاه میکند و اگر نخواهند نمیدانند؟ دانشمندان از قدیم تا به امروز در مواجه با این مسئله، سه جور موضعگیری کردهاند: برخی معتقد به فعلی بودن علم [[اهل بیت]]{{ع}} هستند و برخی به ارادی بودن آن و برخی نیز در این مسئله توقف کرده از وارد شدن به جزئیات علم [[اهل بیت]]{{ع}}، خودداری کردهاند. هر یک از دیدگاههای ارادی و فعلی گرچه بنوبه خود میتواند برخی اشکالات و شبهات را دفع کنند اما خود آن، اشکالات دیگری را دامن میزند. توقف نیز گرچه ممکن است در برخی جزئیات مسئله، امری پسندیده باشد اما در مجموع شاید فرار از مشکل محسوب شود»<ref>[[علوم اهل بیت ویژگیها ابعاد و مبادی آن (پایاننامه)|علوم اهل بیت ویژگیها ابعاد و مبادی آن]]، ص۲۱۸.</ref>. | ||
{{پایان جمع شدن}} | {{پایان جمع شدن}} |