کوه امام رضا
مقدمه
توجه و ارادت نسبت به خاندان اهل بیت (ع) در شبه قاره هند، سبب گردید که اهالی شیعه این مناطق، مراکزی را به عنوان یادبود و احترام به امامان شیعه در نظر بگیرند. یکی از این مناطق، کوهی در شرق شهر قدیمی حیدر آباد می‌باشد. ارتفاع این کوه ۵۵ متر است و هم زمان با احداث شهر حیدرآباد، در زمان سلسله قطب شاهیان در سال ۱۰۰۶ هجری قمری، به دستور «علامه میر مؤمن استرآبادی»، در بالای این کوه، رواقی به نام بارگاه امام رضا (ع) ساخته شد و از آن پس آن کوه به نام «کوه امام رضا (ع)» نامگذاری شد. هدف از احداث رواق این بود که شهر حیدر آباد از تمام بلایا بدور باشد. این رواق همواره بعد از گذشت قرن‌ها در بالای این کوه موجود می‌باشد و علاقمندان به زیارت، به این کوه می‌روند. در پشت این رواق، رواق دیگری به نام و یاد حضرت ابوالفضل العباس (ع)، ساخته شده است. زمین بزرگ اطراف این کوه، وقف امام رضا (ع) شده و ۲۰ در صد کل درآمد موقوفات ایالت اندرپرداش، فقط از موقوفات این کوه است.
در شب ۱۱ ذی القعده و هم زمان با سالروز ولادت امام رضا (ع)، شیعیان شهر حیدر آباد که تعداد آنها بیش از صد هزار نفر می‌باشد، برای زیارت کوه مبارک امام ضامن (ع) مشرف می‌شوند و در طول یک شبانه روز، جشن‌های باشکوهی را بر پا می‌کنند و کوه را به طرز زیبایی چراغانی می‌کنند. همچنین در طول سال، در دومین پنجشنبه در ماه قمری، شیعیان در پای این کوه جمع شده و در فضایل امام رضا (ع) به مداحی می‌پردازند[۱].[۲]
منابع
پانویس
- ↑ ماهنامه، زائر، شماره ۱۰۹، ص۲۵.
- ↑ محمدی، حسین، رضانامه ص ۵۹۴.