گندم عراق
مقدمه
یا گندم ری. عمر سعد (فرمانده سپاه کوفه در کربلا) در پاسخ به پیشنهاد سید الشهدا(ع) که او را از آلودن دست به خون خویش بر حذر میداشت و عمر سعد بهانههای مختلفی میآورد، از جمله گفت: به من وعدۀ حکومت ری داده شده است. حضرت او را نفرین کرد و فرمود: امیدوارم پس از مرگ من، از گندم عراق[۱] نخوری مگر اندکی. عمر سعد از روی استهزا گفت: "جو" آن هم مرا بس است (فی الشّعیر کفایه) طبق نفرین امام، عمر سعد به حکومت ری هم نرسید و به دست مختار کشته شد[۲]. در نقل دیگری آمده است که سالها پیش از عاشورا، عمر سعد به آن حضرت گفته بود: برخی از سفیهان میپندارند که من تو را خواهم کشت. حضرت فرمود آنان سفیه نیستند، بلکه بردباران و حلیمانند؛ ولی آنچه مایۀ چشم روشنی است آن است که پس از من از گندم عراق، جز اندکی نخواهی خورد،[۳] که این، پیشگویی آن حضرت از وقایع کربلاست[۴].
منابع
پانویس
- ↑ در معالی السبطین «گندم ری» آمده است.
- ↑ مقتل الحسین، مقرّم، ص۲۴۸؛ مناقب، ابنشهرآشوب، ج۴، ص۵۵.
- ↑ اثبات الهداه، ج۵، ص۱۹۹ و ۲۱۰.
- ↑ محدثی، جواد، فرهنگ عاشورا، ص۴۱۶.