بحث:انتظار منفی

مقدمه

• بر همه پیروان اسلام و حق پویان لازم است هیچ حرکت و قیام و اقدامی علیه ظلم و جور و فسق و فجور - که در جامعه رایج است - انجام ندهند بلکه منتظر باشند تا حضرت مهدی(ع) خود قیام کند و جهان از عدل و قسط پر کند، بنابراین برای تسریع در امر ظهور حضرت نه تنها نباید جلوی ظلم و جور و گناه گرفته شود که باید کمک کرد تا هر چه زودتر جهان از ظلم و فساد پر شود.
• این نوع انتظار را می‌توان "انتظار منفی" نامید. حال باید پرسید: آیا این نوع انتظار را می‌توان برترین اعمال دانست؟ آیا دست روی دست گذاشتن و ناظر بی‌تفاوت جرایم و جنایات و ستم‌ها بودن افضل اعمال امّت پیامبر اسلام(ص) است؟ یعنی بی‌حالی و بی‌تفاوتی و در کنج خلوت و عافیت نشستن از جهاد فی سبیل الله با جان و مال و کشتن و کشته شدن یا از قیام در شب و صیام در روز بر‌تر است؟ این عافیت‌طلبی و بر نیاشوبیدن در مقابل جرایم و ستم‌ها چه توجیهی می‌تواند داشته باشد؟ مگر نه او این است که فرمودند: "برترین اعمال سخت‌ترین آنها است؟" آیا مهر سکوت بر لب زدن و با این کار میدان را برای ستمکاران باز گذاشتن کار سختی است که برترین اعمال باشد؟ اصولاً با این تفکّر چه جایگاهی برای فریضه مهمّ امر به معروف و نهی از منکر که فرموده‌اند «بِهَا تُقَامُ الْفَرَائِضُ» باقی می‌ماند؟ آیا این بینش با تحقّق اسلام و با اجرای احکام اسلام به طور کلّی منافات ندارد؟ آیا برای رواج فحشا و منکرات نباید جلوی اقامه نماز گرفته شود؟ چون نماز از فحشا و منکرات باز می‌دارد؟ آیا پرداخت خمس و زکات و صدقه و انفاقات دیگر که باعث برقراری عدالت اجتماعی می‌شود. باید تعطیل شود تا ظلم و جور بیشتر شود؟ و....
• حقیقت این است که چنین تفکّری با روح اسلام منافات دارد و نمی‌توان باور کرد که انسان عاقل و مصلح، حاضر به پذیرش این بینش و مفاسد آن شود تا چه رسد به یک مسلمان. علاوه بر مخالفت انتظار منفی با روح و حقیقت اسلام، این امر وسیله‌ای برای به رخوت و سستی کشاندن افراد و جامعه و باعث یأس و دل مردگی و باعث ستم‌پذیری خواهد شد. هر ظلم و جنایت و هر استثمار و بهره‌کشی و عقب‌ماندگی و حق‌کشی و هر جهل و بی‌خبری و ارتجاع و... را باید تحمّل کرد و دم بالا نیاورد و تنها منتظر بود که آقا ظهور کند و همه مشکلات را حل نماید.