حارثة بن نعمان انصاری

از امامت‌پدیا، دانشنامهٔ امامت و ولایت
(تغییرمسیر از جابر بن نعمان)
حارثة بن نعمان انصاری
تصویری کهن از مدینه
نام کاملحارثة بن نعمان انصاری
جنسیتمرد
کنیهابو عبدالله
از قبیلهخزرج
از تیرهبنی‌نجار
پدرنعمان بن نقیع انصاری
مادرجوره بنت عبید بن ثعلبه
پسر
دختر
محل زندگیمدینه
از اصحاب
حضور در جنگ

مقدمه

حارثه فرزند نعمان بن نقیع انصاری خزرجی از قبیله بنی نجار کنیه‌اش ابو عبدالله و از فضلای اصحاب رسول خدا (ص) بود که در رکاب آن حضرت در، جنگ بدر احد و سایر غزوه‌های پیامبر اسلام (ص) و شرکت نمود. وی دو بار جبرئیل را به شکل دحیه کلبی دید، و بر او سلام کرد. سپس رسول خدا (ص) به او فرمود: «کسی که دیدی جبرئیل بود و جواب سلام تو را داد»، وی از جمله اصحابی است که در شمار یاران باوفای امیرالمؤمنین (ع) قرار داشته[۱] و در جنگ‌های زمان آن حضرت شرکت کرد و در رکاب آن حضرت جنگید[۲].

حارثه از کسانی بود که به مادرش جوره دختر عبید بن ثعلبه بسیار نیکی می‌کرد و رسول خدا (ص) در حدیثی فرمود: «من داخل بهشت شدم، صدای قرائتی شنیدم، گفتم: این شخص چه کسی است؟ گفته شد: او حارثة بن نعمان است»[۳]. سپس رسول خدا (ص) فرمود: «این چنین هستند نیکان شما»[۴].

وی در عصر حکومت معاویه پس از آن‌که دو چشم خود را از دست داده بود، دنیا را وداع گفت [۵].[۶] بیت المقدس.jpg

حارثة بن نعمان

اشتیاق مسلمانان به حضور در مسجد و درک محضر رسول خدا(ص) موجب شد که منازل آنها در جوار مسجدالنبی و بیت آن حضرت باشد. لذا در هنگام سکونت مهاجران در مدینه، تقدیم و تقسیم خانه و زمین در مرحله اول از جوانب چهارگانه مسجد شروع شد و اولین کسی که چند باب خانه خود را که در سمت جنوبی مسجد قرار داشت به رسول خدا(ص) تقدیم کرد و سایر انصار از وی پیروی نمودند، «حارثة بن نعمان انصاری» بود. منزل مسکونی خود حارثه هم در جنوب شرقی مسجد و چسبیده به خانه ابوایوب انصاری بوده و این خانه در زمان امام صادق(ع) به آن حضرت منتقل گردید و در سال ۱۲۸۳ ه ق بخشی از آن به ساختمان کتابخانه عمومی عارف حکمت - معروف به شیخ الاسلام - ضمیمه شد و در توسعه سعودی‌ها در سال ۱۴۱۴ ق کتابخانه و منازل اطراف آن تخریب و جزء میدان جنوبی مسجد گردید[۷].[۸]

جستارهای وابسته

منابع

پانویس

  1. ر. ک: اسد الغابه، ج۱، ص۳۵۸؛ الاصابه، ج۱، ص۶۱۸ و رجال طوسی، ص۱۷، ش۳۵.
  2. رجال طوسی، ص۱۷، ش۳۵.
  3. «دخلت الجنة فسمعت قراءة، فقلت من هذا؟ فقيل حارثه بن النعمان»
  4. «كذلكم البر»؛ اسد الغاله، ج۱، ص۳۵۸؛ الاصابه، ج۱، ص۶۱۸ و سیر اعلام النبلاء، ج۴، ص۴۴.
  5. الاصابه، ج۱، ص۶۱۹.
  6. ناظم‌زاده، سید اصغر، اصحاب امام علی، ج۱، ص۳۴۶-۳۴۷.
  7. تاریخ حرم ائمه بقیع، نجمی، مشعر، ۱۳۸۷، ص۱۵۹.
  8. تونه‌ای، مجتبی، محمدنامه، ص ۳۵۳.