رستگاری در معارف و سیره حسینی

از امامت‌پدیا، دانشنامهٔ امامت و ولایت

فوز رستگاری و کامیابی، رسیدن به خواستۀ دل.

مقدمه

در فرهنگ دینی و روایات، "فوز" و "فوز عظیم"برای کسانی داشته شده که به بهشت دست یابند. مطیع خدا و رسول خدا باشند، متمسّک به اهل بیت بوده ولایت آنان را داشته باشند، از سیّئات نجات یابند، اهل خلوص در عبادت، معرفت و اهل عبادت باشند و... کامیابی عمده برای اولیاء خدا دستیابی به رضای الهی و سعادت آخرت است «اَلْآخِرَةُ فَوْزُ السُّعَدَاءِ»[۱] و این در سایۀ جهاد و شهادت است. وقتی امیر المؤمنین(ع) ضربت خورد، «فُزْتُ وَ رَبِّ الْكَعْبَةِ» سر داد،؛ چراکه شهادتش، بار یافتن به قرب الهی بود و پایانی افتخارآمیز برای یک زندگی سراسر ایمان، جهاد و حق‌طلبی.

در زیارتنامه‌ها، خطاب به ابا عبدالله(ع) و شهدای کربلا و یاران امام، مکرّر تعبیر «فُزْتُمْ فَوْزاً عَظِيماً» به کار رفته است. زائر نیز آرزو می‌کند کاش همراه آنان بود تا چون آنان به فوز و کامیابی عظیم می‌رسید «فُزْتُمْ فَوْزاً عَظِيماً فَيَا لَيْتَنِي كُنْتُ مَعَكُمْ فَأَفُوزَ مَعَكُمْ»[۲] و در زیارت اوّل رجب خطاب به شهدای کربلا می‌خوانیم: «فُزْتُمْ وَ اللَّهِ فَوْزاً عَظِيماً يَا لَيْتَنِي كُنْتُ مَعَكُمْ فَأَفُوزَ فَوْزاً عَظِيماً... أَشْهَدُ أَنَّكُمُ الشُّهَدَاءُ وَ السُّعَدَاءُ وَ أَنَّكُمُ الْفَائِزُونَ فِي دَرَجَاتِ الْعُلَى»[۳]. شهدای کربلا از آن رو کامیاب و رستگارند که جان خویش را با خدا معامله کردند و بهشت الهی رسیدند. مطیع امر مولای خود بودند، جهادشان خالصانه و در راه ولایت و رهبری بود. گرچه جان دادند، امّا به سعادت ابدی رسیدند و چه کامیابی از این برتر؟ عاشورا از این جهت نیز آموزگار فائزان و رستگاران است[۴].

منابع

پانویس

  1. غرر الحکم.
  2. زیارت وارث.
  3. مفاتیح الجنان، ص۴۴۰.
  4. محدثی، جواد، فرهنگ عاشورا، ص۳۷۵.