زرود

از امامت‌پدیا، دانشنامهٔ امامت و ولایت

مقدمه

زرود نام یکی از منزلگاه‌های مسیر کوفه که سید الشهدا (ع) در آنجا فرود آمد. زرود، منطقه‌ای ریگزار میان ثعلبیّه و خزیمیّه از راه کوفه به مکه بود. به خاطر شنزار بودن، آب‌های باران را در خود فرو می‌برد و به همین جهت، نام زرود بر آن گفته شده است (بلعنده).

این محلّ برای نزول کاروان‌های حج که از بغداد می‌آمده‌اند. محلّ مشهور و مناسبی بوده و به بنی اسد و بنی نهشل اختصاص داشته است. در همین منزل بود که امام حسین (ع) به زهیر بن قین بجلی برخورد و او را به همراهی و یاری خویش فراخواند. او هم پذیرفت و به کاروان و یاران امام پیوست و به کربلا آمد و شهید شد[۱]. و در همین‌جا، خبر شهادت مسلم بن عقیل و هانی بن عروه را در کوفه از دو نفر از طایفه بنی اسد شنید که عازم حج بودند و از کوفه می‌آمدند. حضرت بر آن دو شهید رحمت فرستاد و گریست، بنی هاشم هم گریستند. و در همین جا شب را ماندند. صبح، آب زیادی برداشته، از آنجا به سوی ثعلبیّه حرکت کردند[۲].

منابع

پانویس

  1. مقتل الحسین، مقرم، ص۲۰۸؛ الحسین فی طریقه الی الشهاده، ص۶۶ تا ۷۲.
  2. محدثی، جواد، فرهنگ عاشورا، ص ۲۱۱.