سال نهم هجرت

از امامت‌پدیا، دانشنامهٔ امامت و ولایت
(تغییرمسیر از سال نهم هجری)

مقدمه

در ماه رجب سال نهم هجری گزارش رسید سپاهی چهل هزار نفری ازرومیان در نوار مرزی شام، همراه قبایل مرزنشین تا ناحیه "بلقا" پیشروی کردند[۱]. "هرقل" قیصر روم خود تا ناحیه "حمص" پیش آمد[۲]. به دلیل رخنه منافقان در میان مسلمانان و فصل برداشت میوه و گرمی هوا، پیامبر (ص) با تلاش فراوان، ده هزار سواره و ده هزار نیروی پیاده را روانه "تبوک" کرد[۳]. آن حضرت، علی (ع) را بر مدینه گمارد[۴]. سپاه اسلام، بیست روز و یا ده روز در تبوک ماند؛ اما چون یقین کردند گزارش بی‌اساس بوده به مدینه بازگشتند. با فتح مکه، قبایل کوچک و بزرگ، گروه گروه، نزد پیامبر (ص) شرفیاب شدند و اسلام آوردند.

به همین دلیل این سال "عام‌الوفود" نام‌گذاری شد. در ذی حجه سال هشتم، ابراهیم از "ماریه قبطیه" متولد شد و در حالی که یک سال و ده ماه داشت درگذشت. روز مرگ او مصادف با خورشید گرفتگی بود که پیامبر (ص)، گمان ساده‌لوحان را انکار کرد که می‌پنداشتند خورشید در سوگ او تاریک شده است و به آنان، نماز آیات آموخت[۵]. "مسجد ضرار" که به دست "ابوعامر" سر دسته مسلمانان در نزدیکی قبا ساخته شد تا محل دسته‌بندی سیاسی و نفاق میان مسلمانان باشد، با نزول تدریجی وحی، به فرمان پیامبر (ص) تخریب و مدتی زباله‌دانی شد[۶].[۷]

جستارهای وابسته

منابع

پانویس

  1. محمد بن عمر واقدی، المغازی، ج۳، ص۹۹۰.
  2. محمد بن عمر واقدی، المغازی، ج۳، ص۹۹۰.
  3. تبوک دژ بلند و مستحکمی در کشور سوریه، حد فاصل راه حجار و شام بود که از مستعمرات روم شرقی محسوب می‌شد.
  4. ابن هشام، السیرة النبویه، ج۲، ص۵۱۹؛ ابوبکر بیهقی، دلائل النبوة و معرفة احوال صاحب الشریعه، ج۵، ص۲۲۰؛ ابو سعید خرگوشی نیشابوری، شرف المصطفی، ج۵، ص۵۰۰.
  5. احمد بن ابی یعقوب یعقوبی، تاریخ الیعقوبی، ج۲، ص۸۷؛ احمد بن یحیی بلاذری، انساب الاشراف، ج۱، ص۴۴۹؛ ابن سعد، الطبقات الکبری، ج۱، ص۱۱۳.
  6. ابن هشام، السیرة النبویه، ج۲، ص۵۲۲؛ ابوبکر بیهقی، دلائل النبوة و معرفة احوال صاحب الشریعه، ج۵، ص۲۵۶.
  7. ابراهیمی، زینب، گاه‌شمار، فرهنگ‌نامه تاریخ زندگانی پیامبر اعظم، ج۱، ص۲۸ ـ ۲۹.