سعید بن ساریه خزاعی در تاریخ اسلامی

از امامت‌پدیا، دانشنامهٔ امامت و ولایت

مقدمه

سعد، یا سعید بن ساریۀ خزاعی[۱] از بنی‌غاضرة بن عمرو بن خُبشیة بن سلول بن کعب بن ربیعة بن خزاعه و از قبیلۀ عِمران‌ بن‌ حصین بود. سعید‌ بن‌ ساریه مسئولیت نیروی انتظامی امام را به عهده داشت. این مطلب در منابع مختلف مانند جمهرة أنساب العرب[۲]، الجوهره[۳] و دیگر آثار بیان شده است[۴]. ابن کلبی او را سعید دانسته و می‌نویسد: سعید بن ساریة بن مرة بن عمران بن ریاح بن سالم بن غاضره، مسئول نیروی انتظامی علی(ع) بود. سپس وی را بر آذربایجان گمارد[۵]. شرح حال او را با عنوان کارگزارِ آذربایجان آورده‌ایم [۶].

در کتاب تنقیح المقال نامش سعد بن حارث خزاعی آمده است و می‌نویسد: از غلامان و خواص امام علی و مسئول شرطۀ حضرت بر کوفه بود که او را بر آذربایجان گمارد و پس از علی، ملازم امام حسن(ع) و بعد امام حسین(ع) بود و در کربلا به شهادت رسید[۷].

نکته‌ای که می‌‌توان گفت این که منبع سخنِ مامقانی برای ما روشن نیست و بعید است علی(ع) غلامی را به کارگزاری برگزیده باشد. به نظر می‌رسد وی به جای «ابن ساریه»، «حارث»، نام برده که دقیق نیست.[۸]

منابع

پانویس

  1. ابن عبدربه، عقد الفرید، دارالفکر، ج۳، ص۲۹۸.
  2. ابن حزم، جمهرة أنساب العرب، ص۲۳۸.
  3. تلمسانی، الجوهرة فی نسب النّبی و أصحابه العشره، ج۱، ص۷۹.
  4. ابو‌عبید، النسب، ص۲۸۹، سعید؛ ابن حجر، الإصابه، ج۳، ص۲۱۱.
  5. ابنکلبی، نسب معد و الیمن الکبیر، ص۴۴۸: ولیَ شُرطَ عَلیّ بن أبی طالبٍ، ثمَّ ولاَّهُ أَذربیجان.
  6. سیمای کارگزاران، ج۱، ص۵۷۹.
  7. مامقانی، تنقیح المقال، ج۲، ص۱۲.
  8. ذاکری، علی اکبر، سیمای کارگزاران علی بن ابی طالب امیرالمؤمنین، ج4، ص 460.