عبدالخالق بن اسد دمشقی
موضوع مرتبط ندارد - مدخل مرتبط ندارد - پرسش مرتبط ندارد
آشنایی اجمالی
ابومحمد عبدالخالق بن اسد بن ثابت طرابلسی دمشقی ادیب، محدث و فقیه حنفی مذهب. خاندان وی از طرابلس بودند، اما او در دمشق متولد شد و در آنجا رشد و نمو یافت. [۱] ذهبی مدت عمر او را شصت و اندی سال و زمان فوتش را در سال ۵۶۴ آورده که در این صورت باید در حدود پانصد هجری متولد شده باشد. [۲]
ابومحمد فقه را نزد بلخی و قاضی ابراهیم بن محمد بن ابراهیم هیتی فرا گرفت. [۳] پس از آن برای کسب علم بیشتر و حدیث‌آموزی به دیگر بلاد از جمله بغداد، کوفه، همدان و اصفهان سفر نمود و از کسانی همچون احمد بن محمد زوزنی، عبدالوهاب انماطی، ابوالبرکات عمر بن ابراهیم علوی، هبه‌اللّه بن اخت الطویل و عتیق بن احمد رویدشتی حدیث شنیده و روایت نمود.
ابومحمد ابتدا در شمار فقهای شافعی قرار داشت و سپس به مذهب حنفی‌گرایید. او در معینیه و صادریّه که از مدارس حنفی‌ها در دمشق بود، تدریس می‌‌کرد و مجالس پند و اندرز نیز برای مردم داشت. او شاگردانی تربیت نمود که فرزندش غالب، سیف الدوله محمد بن غسان و اسماعیل سلار از جمله آنهایند.
طرابلسی پس از شصت و اندی سال عمر، در ماه محرم سال [۴] ۵۶۴ و به نقلی ۵۸۳ه در دمشق درگذشت. [۵]
آثار او عبارت‌اند از: الانتصار لمذهب امام ائمة الامصار، المرشد فی الفقه و معجم الشیوخ. [۶] او اشعاری نیز دارد. [۷].[۸]
منابع
جمعی از پژوهشگران، فرهنگ‌نامه مؤلفان اسلامی ج۱
