بحث:زیدیه درباره مهدویت چه نظری دارند؟ (پرسش): تفاوت میان نسخه‌ها

بحث:زیدیه درباره مهدویت چه نظری دارند؟ (پرسش) (نمایش مبدأ)

نسخهٔ ‏۴ آوریل ۲۰۲۰، ساعت ۱۰:۵۷

۱۱٬۶۳۱ بایت اضافه‌شده ، ‏۴ آوریل ۲۰۲۰

←‏نتیجه گیری

دیداریویکی‌متن

Bahmani

مدیران

۱۱۴٬۴۸۰

ویرایش

@@ خط ۱۴: / خط ۱۴: @@
 ==نتیجه گیری==
 *در نتیجه زیدیان به اصل قضیۀ [[مهدویت]] و اینکه او یکی از [[فرزندان فاطمه زهرا]]{{س}} یا فردی از [[اهل بیت]]{{ع}} است [[اعتقاد]] دارند، ولی برخی از آنها معتقدند [[مهدی]] متولد نشده و در [[غیبت]] نیست اما برخی دیگر به [[ولادت حضرت مهدی]]{{ع}} [[اعتقاد]] دارند.
+==پاسخ تفصیلی==
+==فرقۀ [[زیدیه]]==
+*[[زیدیه]] از فرقه‌‏های [[معروف]] [[شیعه]] و پیرو [[زید]] بن [[علی بن حسین بن علی]]{{ع}} هستند. [[زید]] از حیث [[علم]]، [[زهد]]، [[ورع]]، [[شجاعت]] و [[دیانت]] از بزرگان [[اهل بیت]]{{ع}} به شمار می‌‏رود. او خلفای [[اموی]] را بر [[حق]] نمی‌‏دانست و بر ضد آنان [[قیام]] کرد و به طرف [[کوفه]] رفت و همراه چهار هزار نفر با [[حاکم]] [[عراق]] "[[یوسف]] بن [[عمر]]" به [[جنگ]] برخاست کار [[زید]] در [[کوفه]] ده [[ماه]] طول کشید تا اینکه در سال ۱۲۲ ق به [[دستور]] هشام بن [[عبد]] الملک [[اموی]] به دار آویخته شد، سرش را به [[دمشق]] نزد هشام و از آنجا به [[مدینه]] بردند. [[امام باقر]]{{ع}} دربارۀ [[زید بن علی]] ‌‏فرمودند: «خدایا! پشت مرا به [[زید]] محکم فرما" آن [[حضرت]] با مشاهدۀ [[زید]]، آیۀ‏ {{متن قرآن|يَا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا كُونُوا قَوَّامِينَ بِالْقِسْطِ شُهَدَاءَ لِلَّهِ}}<ref>«ای مؤمنان! به دادگری بپاخیزید و برای خداوند گواهی دهید» سوره نساء، آیه ۱۳۵.</ref> را [[تلاوت]] می‏‌کرد و می‌‏فرمود: ای [[زید]]! تو نمونۀ عمل به این [[آیه]] هستی»<ref>علامه امینی، الغدیر، ج ۳، ص ۱۷۰.</ref>.<ref>ر.ک: سلیمیان، خدامراد، فرهنگنامه مهدویت، ص۲۵۴ ـ ۲۵۵.</ref>
+*[[زیدیه]] با تمسّک به روایتی از [[پیامبر]]{{صل}} که فرمودند: «[[مهدی]] از [[فرزندان]] [[حسین]]{{ع}} است، او با [[شمشیر]] به پا می‏‌خیزد و مادرش [[بهترین]] کنیزان خواهد بود»<ref>ر.ک: سلیمیان، خدامراد، فرهنگنامه مهدویت، ص۲۵۴ ـ ۲۵۵.</ref>؛ [[معتقد]] به [[مبارزه]] بر ضدّ [[ظلم]] بودند و "[[خروج]] بالسّیف" و [[قیام]] مسلّحانه را از [[شرایط امام]] می‌دانستند از این‌رو به [[امامت]] [[زید بن علی]] که بر ضدّ [[امویان]] [[قیام]] کرد [[معتقد]] شدند و گفتند: چون او از [[نسل]] [[حسین]]{{ع}} است و بر ضد [[ظالمان]] با [[شمشیر]] [[قیام]] کرده و از سویی [[فرزند]] کنیز است، [[مهدی موعود]] است<ref>ر.ک: محمد جعفری، سید حسین، تشیع در مسیر تاریخ، ص۲۹۰ ـ۲۹۳؛ قزوینی، سید محمد کاظم، امام مهدی از تولد تا بعد از ظهور، ص ۵۶۸.</ref>.<ref>ر.ک: سلیمیان، خدامراد، فرهنگنامۀ مهدویت، ص۲۵۴ ـ ۲۵۵.</ref> پس از [[زید]] به [[امامت]] [[یحیی بن زید]] [[معتقد]] بودند، [[یحیی]] در [[خراسان]] [[قیام]] کرد و در جوزجان کشته شد. [[پیروان]] او به فرقه‌‏های مختلف "رافضیه، [[جارودیه]]، عجلیه، [[بتریه]]، [[صالحیه]] و [[زیدیه]]" تقسیم و قائل به [[مهدویت]] [[زید]] و [[منتظر ظهور]] او شدند و به خاطر جلب توجه توده‌‌ها و تسخیر [[عواطف]] و [[احساسات]] مذهبی به انگیزه‌‌های [[نفسانی]] خویش به این ادّعای دروغین دست زدند و سرانجام [[مذهب]] "[[زیدیه]]" به وجود آمد. [[پیروان]] [[مذهب]] "[[زیدیه]]" بیشتر در [[یمن]] هستند و متأسفانه از [[مذهب شیعه]] و راه و رسم [[اهل بیت]]{{ع}} جدا شده و در [[اعتقاد]]، معتزلی‌‌اند و در [[فقه]]، [[حنفی]] مسلک<ref>شخصیت و قیام زید بن علی؛ جنبش زیدیّه در ایران؛ سیره و قیام زید بن علی؛ کریمان، حسین، الامام زید؛ تاریخ الفرقه الزیدیّه، الزیدیّه: نظریة و تطبیق؛ دائرة المعارف تشیّع، ج ۸؛ لغت‌نامۀ دهخدا؛ تاریخ دولتهای اسلامی، ج ۱؛ مقاتل الطالبیین.</ref>.<ref>ر.ک: محدثی، جواد، فرهنگ غدیر، ص۳۰۰.</ref>  زیدی‌‌ها در برابر [[امامان معصوم]]{{ع}} مواضع ناپسندی دارند که [[شایسته]] است آنان به اصل و [[نسب]] و اصالت خویش بازگردند و در مذهب‌‌شان به راه و رسم و [[مذهب]] [[خاندان]] [[پاک]] تمسّک جویند همان مذهبی که در آغاز راه بر آن بودند<ref>قزوینی، سید محمد کاظم، امام مهدی از تولد تا بعد از ظهور، ص ۵۶۹.</ref>.<ref>ر.ک: تونه‌ای، مجتبی، موعودنامه، ص۳۹۱.</ref>
+*اینکه خود [[زید]] ادعای [[امامت]] یا [[مهدویت]] داشته باشد در منابع یافت نشده است بلکه روایتی از خود او مؤید عقیدۀ صحیحش در امر [[مهدویت]] است. او می‌‏فرماید: پدرم، [[علی بن حسین]]{{ع}} از پدرش [[حسین بن علی]]{{ع}} از [[رسول خدا]] {{صل}} [[روایت]] کرده است: «ای [[حسین]]! تو [[امامی]] و نه تن از [[فرزندان]] تو امینان و [[امامان]] معصومند و نهمین آنان، [[مهدی]] ایشان است»<ref>خزاز رازی، علی بن محمّد، کفایة الاثر، ص ۳۲۷.</ref>.<ref>ر.ک: سلیمیان، خدامراد، فرهنگنامۀ مهدویت، ص۲۵۴ ـ ۲۵۵.</ref>
+==برخی از نظرات [[زیدیه]] دربارۀ [[مهدویت]]==
+*مهدو‌یت از آغاز شکل‌گیری [[زیدیه]] در بین [[پیروان]] آن وجود داشته و اصل [[امامت]] در این [[فرقه]] بسیار مهم است به طوری که برداشت مخصوص آنان از این آموزه شاید نقطۀ آغاز اختلا‌فشان با دیگر فرقه‌‌های [[شیعی]] باشد. برخی از نظرات [[زیدیه]] دربارۀ [[مهدویت]] عبارت‌اند از:
+#[[زیدیه]] برخلاف دو فرقۀ مهم دیگر، یعنی [[اسماعیلیه]] و [[امامیه]] که [[امامت]] را فقط شایستۀ [[اولاد امام حسین]]{{ع}} می‌دانند، معتقدند: هر فاطمیِ دارای [[فضیلت]]، خواه از [[نسل]] [[امام حسن]]{{ع}} یا [[امام حسین]]{{ع}} باشد و به [[سیف]] [[قیام]] نماید، [[امام]] است و [[تبعیت]] از او لازم<ref>ر.ک: پژوهشگران مؤسسه آینده روشن، مهدویت پرسش‌ها و پاسخ‌ها، ص ۹۹.</ref>.
+#[[مهدی]]{{ع}} ـ یکی از [[فرزندان فاطمه زهرا]]{{س}} یا فردی از [[اهل بیت]]{{ع}} ـ [[ظهور]] می‌کند و بر پهنۀ [[گیتی]] [[حاکم]] خواهد شد و [[زمین]] را پر از [[عدل و داد]] خواهد کرد آن چنان که پر از [[ظلم]] و [[بیداد]] شده است و او [[قائم آل محمد]] است و به [[مؤمنان]] و مستضعفانْ [[عزت]] و به [[کافران]] و ستمگرانْ [[ذلت]] خواهد بخشید<ref>امام یحیی بن الحسین بن القاسم بن ابراهیم، الاحکام فی الحلال و الحرام، ص ۴۶۸ـ۴۷۰.</ref>.
+#[[زیدیه]] همانند [[اهل سنت]] می‌گویند: [[مهدی]] متولد نشده و بنابراین در [[غیبت]] نیست او در [[آینده]] ـ که در [[روایات]] به [[آخر الزمان]] توصیف شده است ـ [[ظهور]] خواهد کرد. از نظر [[زیدیه]]، همچنان که [[پیامبر]] [[بشارت]] داده است از ذریۀ او [[مهدی]] [[ظهور]] خواهد کرد؛ اما نام او و [[زمان ظهور]] او عیناً معلوم نیست<ref>گونه‌شناسی اندیشۀ منجی موعود در تشیع، ص۴۱۶.</ref>.
+#ابن [[حمزه]]، [[امام]] زیدیّه، حتّی به [[ولادت حضرت مهدی]]{{ع}} [[اعتقاد]] دارد نه اینکه در [[آخرالزمان]] متولد می‌شود<ref>الشافی، ج ۱، ص ۷۹.</ref>.<ref>ر.ک: رضوانی، علی ‎اصغر، موعودشناسی و پاسخ به شبهات، ص ۱۵۶.</ref>
+#زیدیان در مورد [[انتظار]] بنابر روایتی قائل‌‌اند [[انتظار ظهور]] [[مهدی]]{{ع}} از همان [[فضیلت]] و [[اجر]] [[مجاهد]] فی [[سبیل]] [[الله]] در صحنۀ [[پیکار]] برخوردار است. [[یحیی]] بن [[حسین]] بن قاسم بن [[ابراهیم]] در [[باب ]][[انتظار مهدی]]{{ع}} می‌گوید: «هرکس خویشتن را برای [[داعی]] ما [[اهل بیت]] [[وقف]] کند یا در [[انتظار قائم]] ما بماند همانند کسی است که در حال قتال در [[راه خدا]] به [[خون]] خویش غلطیده باشد»<ref>{{عربی|من حبس نفسه لداعینا اهل البیت او کان منتظراً لقائمنا کان کالمتشحط بین سیفه و ترسه فی سبیل الله بدمه}}؛ لوامع الانوار، ج۱، ص۶۴؛ گونه‌شناسی اندیشه منجی موعود در تشیع، ص۴۲۰.</ref>.<ref>ر.ک: پژوهشگران مؤسسه آینده روشن، مهدویت پرسش‌ها و پاسخ‌ها، ص ۹۹.</ref>
+#[[مجد]] الدین بن [[محمد بن منصور]] [[حسنی]] مؤیدی از بزرگان علمای زیدیّه در بخشی از کلمات خود می‌گوید: [[امامان]] از [[آل محمد]] که درودهای [[خداوند متعال]] بر آنها باد به [[حضرت مهدی]] [[بشارت]] می‌دادند و [[فرج]] او را از [[خداوند]] [[انتظار]] می‌کشیدند. اول [[امامان]] آخر [[امامان]] را به این موضوع [[وصیت]] می‌نمودند و سابق آنان به کسانی که بعد از آنها می‌آمدند موضوع [[حضرت مهدی]]{{ع}} را [[ابلاغ]] می‌نمودند<ref>لوامع الانوار، ج ۱، ص ۵۸.</ref>.
+#[[قاضی]] [[حسین]] بن [[ناصر]] مهلا از علمای [[زیدیه]] به اصل قضیه [[مهدویت]] تصریح کرده است. او می‌گوید: دربارۀ [[مهدی]]{{ع}} احادیثی است که به [[حد ]][[تواتر]] رسیده است<ref>مطمح الآمال، ص ۱۸۵.</ref>.<ref>ر.ک: رضوانی، علی ‎اصغر، موعودشناسی و پاسخ به شبهات، ص ۱۵۶.</ref>
+==نتیجه گیری==
+*در نتیجه زیدیان به اصل قضیۀ [[مهدویت]] و اینکه او یکی از [[فرزندان فاطمه زهرا]]{{س}} یا فردی از [[اهل بیت]]{{ع}} است [[اعتقاد]] دارند، ولی برخی از آنها معتقدند [[مهدی]] متولد نشده و در [[غیبت]] نیست اما برخی دیگر به [[ولادت حضرت مهدی]]{{ع}} [[اعتقاد]] دارند.
 ==پانویس==
 {{یادآوری پانویس}}
 {{پانویس2}}