ارتداد در لغت: تفاوت میان نسخه‌ها

[[ارتداد]] از ماده «رد» و به طور کلی به مفهوم بازگشت است. واژه یاد شده از باب افتعال و به معنای مطاوعت است که بر [[اختیار]] فعل از سوی شخص دلالت می‌کند و در [[شرع]] عبارت است از [[رجوع]] و بازگشت از [[اسلام]] به [[کفر]].

ردّ: [گفته می‌شود] آن شیء را باز گردانیدم و آن را منع نمودم، پس آن شیء رد شده و مردود می‌باشد. و به همین معناست عبارات: {{عربی|رددت إليه قوله}} و {{عربی|رددرت إليه جوابه}} و {{عربی|رددت إليه الوديعة}} و {{عربی|ترددت إلى فلان}} (به معنای {{عربی|رجعت إليه مرة بعد مرة}} و...)<ref>مصباح المنیر، ص۲۲۴.</ref>.

{{عربی|الردّ}}: برگرداندن و بازگشت هر چیزی است. و {{عربی|الردُّ مصادر رددت الشيء}} است. و بازگشت و رجوع از اسلام نیز از این قبیل و به همین معناست و اگر شخصی پس از [[مسلمان]] شدن [[کافر]] گردد، گفته می‌شود آن کس از [[دین]] خود [[مرتد]] گردیده است. {{عربی|الردة}}: اسمی است از واژه ارتداد<ref>لسان العرب، ج۵، ص۱۸۴ و ۱۸۵؛ معجم مقاییس اللغة، ص۳۸۰؛ معجم تهذیب اللغة، ج۲، ص۱۳۹۰.</ref>.

راغب در کتاب مفردات می‌گوید:

{{عربی|رددته فارتدَّ}}: باز گردانیدم او را پس بازگشت.

[[ارتداد]] و رده: بازگشتن به راهی است که از آنجا آمده است. ولی «ردّه» ویژه برگشتن به [[کفر]] است و «ارتداد» هم در این معنی و هم در غیر این معنی به کار می‌رود. گفته می‌شود: {{عربی|راده في كلامه}}؛ یعنی او را در سخنش بازگرداند.