قضاوت امام علی: تفاوت میان نسخهها
HeydariBot (بحث | مشارکتها) جز (وظیفهٔ شمارهٔ ۵) |
HeydariBot (بحث | مشارکتها) |
||
خط ۲: | خط ۲: | ||
| موضوع مرتبط = قضاوت | | موضوع مرتبط = قضاوت | ||
| عنوان مدخل = قضاوت امام علی | | عنوان مدخل = قضاوت امام علی | ||
| مداخل مرتبط = | | مداخل مرتبط = [[قضاوت امام علی در تاریخ اسلامی]] | ||
| پرسش مرتبط = | | پرسش مرتبط = | ||
}} | }} | ||
'''قضاوتهای علی''' [[قضاوت]]، [[داوری]] و [[فصل خصومت]]، [[علم]] و درایتی فوقالعاده میطلبد و شناختی دقیق از [[حکم خدا]] و موضوع [[داوری]] و [[استقلال]] [[رأی]] و مبنا قرار دادن [[حق]] و [[عدالت]]. همۀ اینها در [[امام علی|امیر مؤمنان]]{{ع}} در بالاترین حدّ وجود داشت و او در [[قضاوت]] نیز "[[برترین]]" بود و قضاوتهای شگفت و حیرتآور او [[دلیل]] این ادّعاست<ref>[[جواد محدثی|محدثی، جواد]]، [[فرهنگ غدیر (کتاب)|فرهنگ غدیر]]، ص۴۸۸.</ref>. | '''قضاوتهای علی''' [[قضاوت]]، [[داوری]] و [[فصل خصومت]]، [[علم]] و درایتی فوقالعاده میطلبد و شناختی دقیق از [[حکم خدا]] و موضوع [[داوری]] و [[استقلال]] [[رأی]] و مبنا قرار دادن [[حق]] و [[عدالت]]. همۀ اینها در [[امام علی|امیر مؤمنان]] {{ع}} در بالاترین حدّ وجود داشت و او در [[قضاوت]] نیز "[[برترین]]" بود و قضاوتهای شگفت و حیرتآور او [[دلیل]] این ادّعاست<ref>[[جواد محدثی|محدثی، جواد]]، [[فرهنگ غدیر (کتاب)|فرهنگ غدیر]]، ص۴۸۸.</ref>. | ||
==مقدمه== | == مقدمه == | ||
* [[پیامبر خاتم|پیامبر خدا]]{{صل}} فرمود: {{عربی|أقضی امّتی علیّ بن أبی طالب}}، [[برترین]] شما در [[قضاوت]]، [[امام علی|علی بن ابی طالب]] است. این [[حدیث]]، با عبارتهای گوناگون در منابع فراوانی آمده است<ref>موسوعة الامام علی بن ابی طالب، ج ۱۱ ص ۷</ref> و از [[برترین]] فضیلتهای آن [[حضرت]] به شمار میرود. نمونههای عجیب قضاوتهای [[امام]]، آنقدر زیاد و فوقالعاده است که کتابهای مستقلّی دربارۀ آنها نوشته شده و در [[منابع حدیثی]] و [[تاریخی]] نیز انبوهی از این داوریها آمده است. بعضی از آنها مربوط به عصر [[پیامبر]] است، برخی در زمان خلفای پس از [[پیامبر]] و بخش عمده اختصاص به دوران [[حکومت]] او دارد. [[حق]] را به حقدار رساندن و [[کشف]] واقعیّت در خصومتها و فیصله دادن در امور پیچیده و [[داوری]] عادلانه از ویژگیهای [[قضاوت]] آن [[حضرت]] است. آن [[حضرت]] در دوران [[خلافت]] در [[مسجد کوفه]] مینشست و به [[داوری]] میپرداخت. محلّ خاص آن قضاوتها با عنوان [[دکة القضاء]] هماکنون نیز باقی است. در موارد متعدّدی نیز صحنههایی پیش میآمد که [[عمر]] در دوران خلافتش از [[قضاوت]] عاجز میشد یا [[داوری]] [[نادرست]] میکرد، [[امام علی|علی]]{{ع}} وارد میدان میشد و [[قضاوت]] به [[حق]] میکرد. تعبیر {{عربی|«لو لا علیّ لهلک عمر»}} که از گفتههای مکرّر [[عمر]] است، نتیجۀ چنین صحنههای اعجابآور است.<ref>در زمینۀ قضاوتهای آن حضرت از جمله ر. ک: «بحار الأنوار»، ج ۴۰ ص ۲۱۸ تا ۳۱۷، «موسوعة الامام علی بن ابی طالب»، ج ۱۱ ص ۷ تا ۵۹، «قضاوتهای امیر المؤمنین» و «قضاء امیر المؤمنین» شیخ محمّد تقی شوشتری، «قضاوتهای امیر المؤمنین» ذبیح اللّه محلاّتی، «قضاوتهای محیّر العقول»، سیّد محسن العاملی، «قضاء امیر المؤمنین»</ref><ref>[[جواد محدثی|محدثی، جواد]]، [[فرهنگ غدیر (کتاب)|فرهنگ غدیر]]، ص۴۸۸.</ref>. | * [[پیامبر خاتم|پیامبر خدا]] {{صل}} فرمود: {{عربی|أقضی امّتی علیّ بن أبی طالب}}، [[برترین]] شما در [[قضاوت]]، [[امام علی|علی بن ابی طالب]] است. این [[حدیث]]، با عبارتهای گوناگون در منابع فراوانی آمده است<ref>موسوعة الامام علی بن ابی طالب، ج ۱۱ ص ۷</ref> و از [[برترین]] فضیلتهای آن [[حضرت]] به شمار میرود. نمونههای عجیب قضاوتهای [[امام]]، آنقدر زیاد و فوقالعاده است که کتابهای مستقلّی دربارۀ آنها نوشته شده و در [[منابع حدیثی]] و [[تاریخی]] نیز انبوهی از این داوریها آمده است. بعضی از آنها مربوط به عصر [[پیامبر]] است، برخی در زمان خلفای پس از [[پیامبر]] و بخش عمده اختصاص به دوران [[حکومت]] او دارد. [[حق]] را به حقدار رساندن و [[کشف]] واقعیّت در خصومتها و فیصله دادن در امور پیچیده و [[داوری]] عادلانه از ویژگیهای [[قضاوت]] آن [[حضرت]] است. آن [[حضرت]] در دوران [[خلافت]] در [[مسجد کوفه]] مینشست و به [[داوری]] میپرداخت. محلّ خاص آن قضاوتها با عنوان [[دکة القضاء]] هماکنون نیز باقی است. در موارد متعدّدی نیز صحنههایی پیش میآمد که [[عمر]] در دوران خلافتش از [[قضاوت]] عاجز میشد یا [[داوری]] [[نادرست]] میکرد، [[امام علی|علی]] {{ع}} وارد میدان میشد و [[قضاوت]] به [[حق]] میکرد. تعبیر {{عربی|«لو لا علیّ لهلک عمر»}} که از گفتههای مکرّر [[عمر]] است، نتیجۀ چنین صحنههای اعجابآور است.<ref>در زمینۀ قضاوتهای آن حضرت از جمله ر. ک: «بحار الأنوار»، ج ۴۰ ص ۲۱۸ تا ۳۱۷، «موسوعة الامام علی بن ابی طالب»، ج ۱۱ ص ۷ تا ۵۹، «قضاوتهای امیر المؤمنین» و «قضاء امیر المؤمنین» شیخ محمّد تقی شوشتری، «قضاوتهای امیر المؤمنین» ذبیح اللّه محلاّتی، «قضاوتهای محیّر العقول»، سیّد محسن العاملی، «قضاء امیر المؤمنین»</ref><ref>[[جواد محدثی|محدثی، جواد]]، [[فرهنگ غدیر (کتاب)|فرهنگ غدیر]]، ص۴۸۸.</ref>. | ||
== منابع == | == منابع == |
نسخهٔ ۲۵ اوت ۲۰۲۲، ساعت ۱۱:۱۱
قضاوتهای علی قضاوت، داوری و فصل خصومت، علم و درایتی فوقالعاده میطلبد و شناختی دقیق از حکم خدا و موضوع داوری و استقلال رأی و مبنا قرار دادن حق و عدالت. همۀ اینها در امیر مؤمنان (ع) در بالاترین حدّ وجود داشت و او در قضاوت نیز "برترین" بود و قضاوتهای شگفت و حیرتآور او دلیل این ادّعاست[۱].
مقدمه
- پیامبر خدا (ص) فرمود: أقضی امّتی علیّ بن أبی طالب، برترین شما در قضاوت، علی بن ابی طالب است. این حدیث، با عبارتهای گوناگون در منابع فراوانی آمده است[۲] و از برترین فضیلتهای آن حضرت به شمار میرود. نمونههای عجیب قضاوتهای امام، آنقدر زیاد و فوقالعاده است که کتابهای مستقلّی دربارۀ آنها نوشته شده و در منابع حدیثی و تاریخی نیز انبوهی از این داوریها آمده است. بعضی از آنها مربوط به عصر پیامبر است، برخی در زمان خلفای پس از پیامبر و بخش عمده اختصاص به دوران حکومت او دارد. حق را به حقدار رساندن و کشف واقعیّت در خصومتها و فیصله دادن در امور پیچیده و داوری عادلانه از ویژگیهای قضاوت آن حضرت است. آن حضرت در دوران خلافت در مسجد کوفه مینشست و به داوری میپرداخت. محلّ خاص آن قضاوتها با عنوان دکة القضاء هماکنون نیز باقی است. در موارد متعدّدی نیز صحنههایی پیش میآمد که عمر در دوران خلافتش از قضاوت عاجز میشد یا داوری نادرست میکرد، علی (ع) وارد میدان میشد و قضاوت به حق میکرد. تعبیر «لو لا علیّ لهلک عمر» که از گفتههای مکرّر عمر است، نتیجۀ چنین صحنههای اعجابآور است.[۳][۴].
منابع
پانویس
- ↑ محدثی، جواد، فرهنگ غدیر، ص۴۸۸.
- ↑ موسوعة الامام علی بن ابی طالب، ج ۱۱ ص ۷
- ↑ در زمینۀ قضاوتهای آن حضرت از جمله ر. ک: «بحار الأنوار»، ج ۴۰ ص ۲۱۸ تا ۳۱۷، «موسوعة الامام علی بن ابی طالب»، ج ۱۱ ص ۷ تا ۵۹، «قضاوتهای امیر المؤمنین» و «قضاء امیر المؤمنین» شیخ محمّد تقی شوشتری، «قضاوتهای امیر المؤمنین» ذبیح اللّه محلاّتی، «قضاوتهای محیّر العقول»، سیّد محسن العاملی، «قضاء امیر المؤمنین»
- ↑ محدثی، جواد، فرهنگ غدیر، ص۴۸۸.