مکر و فریبکاری در فقه سیاسی: تفاوت میان نسخهها
HeydariBot (بحث | مشارکتها) جز (وظیفهٔ شمارهٔ ۵) |
HeydariBot (بحث | مشارکتها) |
||
خط ۶: | خط ۶: | ||
}} | }} | ||
==معناشناسی== | == معناشناسی == | ||
خدع به معنای مخفی کردنِ آنچه | خدع به معنای مخفی کردنِ آنچه در [[شأن]] او [[ظهور]] است، به قصد اضرار و منع خیر<ref>حسن مصطفوی، التحقیق فی کلمات القرآن الکریم، ج۳، ص۲۸.</ref> و نیز به معنای [[حیلهگری]]، [[نیرنگ]] بازی است<ref>بهاءالدین خرمشاهی، قرآن کریم، ترجمه، توضیحات و واژهنامه، ص۸۱۰.</ref>. | ||
در قرآن کریم آمده است: {{متن قرآن|وَإِنْ يُرِيدُوا أَنْ يَخْدَعُوكَ فَإِنَّ حَسْبَكَ اللَّهُ}}<ref>«و اگر بخواهند تو را فریب دهند بیگمان خداوند تو را بسنده است» سوره انفال، آیه ۶۲.</ref>. | در قرآن کریم آمده است: {{متن قرآن|وَإِنْ يُرِيدُوا أَنْ يَخْدَعُوكَ فَإِنَّ حَسْبَكَ اللَّهُ}}<ref>«و اگر بخواهند تو را فریب دهند بیگمان خداوند تو را بسنده است» سوره انفال، آیه ۶۲.</ref>. | ||
[[خدعه]]، [[نیرنگ]] و [[دورویی]] از ویژگیهای بارز [[منافقان]] در مواجهه با [[پیامبر اکرم]]{{صل}} و [[مسلمانان]] بوده است. | [[خدعه]]، [[نیرنگ]] و [[دورویی]] از ویژگیهای بارز [[منافقان]] در مواجهه با [[پیامبر اکرم]] {{صل}} و [[مسلمانان]] بوده است. | ||
==خدعه در فرهنگ سیاسی== | == خدعه در فرهنگ سیاسی == | ||
در [[فرهنگ]] [[سیاسی]] به فریبکاری و تقلّب یا به اصطلاح "با یک روی در دو [[محراب]] بودن" (که صفت [[نفاق]] است) [[خدعه]] و دودوزه [[بازی]] اطلاق میشود<ref>علیاکبر آقابخشی و مینو افشاریراد، فرهنگ علوم سیاسی، ص۱۲۷.</ref>.<ref>[[عبدالله نظرزاده|نظرزاده، عبدالله]]، [[فرهنگ اصطلاحات و مفاهیم سیاسی قرآن کریم (کتاب)|فرهنگ اصطلاحات و مفاهیم سیاسی قرآن کریم]]، ص:۲۴۹.</ref> | در [[فرهنگ]] [[سیاسی]] به فریبکاری و تقلّب یا به اصطلاح "با یک روی در دو [[محراب]] بودن" (که صفت [[نفاق]] است) [[خدعه]] و دودوزه [[بازی]] اطلاق میشود<ref>علیاکبر آقابخشی و مینو افشاریراد، فرهنگ علوم سیاسی، ص۱۲۷.</ref>.<ref>[[عبدالله نظرزاده|نظرزاده، عبدالله]]، [[فرهنگ اصطلاحات و مفاهیم سیاسی قرآن کریم (کتاب)|فرهنگ اصطلاحات و مفاهیم سیاسی قرآن کریم]]، ص:۲۴۹.</ref> | ||
نسخهٔ ۲۵ اوت ۲۰۲۲، ساعت ۱۱:۴۸
معناشناسی
خدع به معنای مخفی کردنِ آنچه در شأن او ظهور است، به قصد اضرار و منع خیر[۱] و نیز به معنای حیلهگری، نیرنگ بازی است[۲].
در قرآن کریم آمده است: ﴿وَإِنْ يُرِيدُوا أَنْ يَخْدَعُوكَ فَإِنَّ حَسْبَكَ اللَّهُ﴾[۳].
خدعه، نیرنگ و دورویی از ویژگیهای بارز منافقان در مواجهه با پیامبر اکرم (ص) و مسلمانان بوده است.
خدعه در فرهنگ سیاسی
در فرهنگ سیاسی به فریبکاری و تقلّب یا به اصطلاح "با یک روی در دو محراب بودن" (که صفت نفاق است) خدعه و دودوزه بازی اطلاق میشود[۴].[۵]
منابع
پانویس
- ↑ حسن مصطفوی، التحقیق فی کلمات القرآن الکریم، ج۳، ص۲۸.
- ↑ بهاءالدین خرمشاهی، قرآن کریم، ترجمه، توضیحات و واژهنامه، ص۸۱۰.
- ↑ «و اگر بخواهند تو را فریب دهند بیگمان خداوند تو را بسنده است» سوره انفال، آیه ۶۲.
- ↑ علیاکبر آقابخشی و مینو افشاریراد، فرهنگ علوم سیاسی، ص۱۲۷.
- ↑ نظرزاده، عبدالله، فرهنگ اصطلاحات و مفاهیم سیاسی قرآن کریم، ص:۲۴۹.