جلیبیب: تفاوت میان نسخه‌ها

== آشنایی اجمالی ==

فردی از [[انصار]] که نسبش معلوم نیست<ref>جلیبیب تصغیر جلباب به معنی پیراهن.</ref>. در کتب [[صحابه‌نگاری]] در دو حادثه از وی یاد شده است؛ یکی داستان [[ازدواج]] وی به پیشنهاد [[رسول خدا]] {{صل}} است و دیگری ماجرای [[شهادت]] او. [[جلیبیب]] که فردی [[زشت]] منظر و کوتاه قد بود، در برابر پیشنهاد ازدواج از سوی رسول خدا {{صل}}، از [[بی‌رغبتی]] [[مردم]] به وی [[گله]] کرد<ref>ابن عدی، ابواحمد بن عبدالله، الکامل فی ضعفاء الرجال، ج۳، ص۱۰۴؛ ابن حجر، الاصابه، ج۱، ص۶۰۰.</ref>. رسول خدا {{صل}} وی را به خانواده‌ای از انصار برای ازدواج معرفی کرد. [[والدین]] دختر، از این وصلت [[کراهت]] داشتند، اما دختر چون نظر رسول خدا را دانست [[رضایت]] خود را با خواندن [[آیه]] {{متن قرآن|وَمَا كَانَ لِمُؤْمِنٍ وَلَا مُؤْمِنَةٍ إِذَا قَضَى اللَّهُ وَرَسُولُهُ أَمْرًا أَنْ يَكُونَ لَهُمُ الْخِيَرَةُ مِنْ أَمْرِهِمْ وَمَنْ يَعْصِ اللَّهَ وَرَسُولَهُ فَقَدْ ضَلَّ ضَلَالًا مُبِينًا}}<ref>«و چون خداوند و فرستاده او به کاری فرمان دهند سزیده هیچ مرد و زن مؤمنی نیست که آنان را در کارشان گزینش (دیگری) باشد؛ هر کس از خدا و فرستاده‌اش نافرمانی کند به گمراهی آشکاری افتاده است» سوره احزاب، آیه ۳۶.</ref>. اعلام کرد. رسول خدا {{صل}} در [[حق]] آن دو [[دعا]] کرد که از وسعت معاش برخوردار باشند. در اثر [[دعای پیامبر]] [[خانواده]] وی دچار [[مشکلات]] [[معیشت]] نشده و در [[رفاه]] [[زندگی]] می‌کردند<ref>عبدالرزاق، مصنف، ج۶، ص۱۵۶؛ ابن عبدالبر، الاستیعاب، ج۱، ص۳۳۶؛ ابن اثیر، اسد الغابه، ج۱، ص۵۵۰.</ref>.

براساس گزارشی دیگر جلیبیب مردی بود که با [[زنان]] مراوده داشت و با آنان سخن می‌‌گفت. به همین جهت مردان، زنان خود را از صحبت با وی برحذر می‌داشتند، تا اینکه رسول خدا {{صل}} از خانواده‌ای [[انصاری]] که در این زمینه با آن [[حضرت]] [[مشورت]] کردند، دخترشان را برای جلیبیب [[خواستگاری]] کرد<ref>ابن ابی عاصم، الآحاد و المثانی، ج۴، ص۳۲۸؛ ابن حبان، صحیح ابن حبان بترتیب أبن بلبان، ج۹، ص۳۴۳.</ref>.

در برخی منابع این داستان با تفصیل بیشتر نوشته شده اما نام آن فرد جُوَیبر از [[اهل]] یمامه و نام دختر ذلفاء و نام [[پدر]] وی [[زیاد بن لبید]] از بزرگان بنوبیاضمه ثبت شده است. براساس این گزارش پس از توافق با [[ازدواج]]، جویبر در شب زفاف، تا صبح مشغول [[عبادت]] و [[نماز]] شد و سه شب را به همین منوال سپری کرد. [[خانواده]] عروس [[گمان]] کردند وی به [[زنان]] بی‌رغبت است. [[رسول خدا]] {{صل}} سبب این [[رفتار]] را از جویبر پرسید و او گفت چون به [[نعمت]] بزرگی دست یافته به یاد گذشته و [[درماندگی]] و نیاز خود افتاده و ترجیح داده برای [[سپاس]] به [[شکرگزاری]] بپردازد و این مسئله موجب [[غفلت]] وی از امور دیگر شده است. او [[وعده]] داد که از این پس [[رضایت]] آنان را جلب نماید<ref>کلینی، کافی، ج۵، ص۳۴۱؛ حلی، تذکرة الفقهاء، ج۲، ص۶۰۵.</ref>. چنان که در داستان مشابه دیگری فردی دختر خود را به رسول خدا {{صل}} بخشید و آن [[حضرت]] وی را به ازدواج «حلبیب» نامی درآورد<ref>کلینی، کافی، ج۵، ص۳۴۳.</ref>. پیداست که با توجه به تشابه بندها و فقرات این داستان قاعدتاً جلیبیب، حلبیب و جویبر یک نفرند و در این زمینه تصحیف صورت گرفته است. همین داستان برای فرد دیگر به نام [[سعد اسود]] سلمی نیز نقل شده است<ref>ابن حجر، الاصابه، ج۳، ص۷۵.</ref>.

[[رده:اصحاب پیامبر]]