حبل الله در فقه سیاسی: تفاوت میان نسخه‌ها
جز (ربات: جایگزینی خودکار متن (-]] | + - [[)) |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| (۱۲ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۳ کاربر نشان داده نشد) | |||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
{{مدخل مرتبط | |||
| موضوع مرتبط = حبل الله | |||
| عنوان مدخل = حبل الله | |||
| مداخل مرتبط = [[حبل الله در قرآن]] - [[حبل الله در حدیث]] - [[حبل الله در فقه سیاسی]] | |||
| پرسش مرتبط = | |||
}} | |||
== مقدمه == | |||
رَسن و طناب و هر چیز مُمتد و طولانی که به وسیله آن وصول به چیزی محقق می‌شود<ref>حسین راغب اصفهانی، مفردات الفاظ القرآن، ص۲۱۷.</ref>. واژه حبل در حالت اضافی ([[حبل الله]]، حبل‌الناس) به معنای [[پیمان]]، [[عهد]]، ذمّه نیز می‌آید <ref>سید محمد حسین طباطبایی، المیزان، ج۳، ص۳۸۳.</ref>. | |||
{{متن قرآن|ضُرِبَتْ عَلَيْهِمُ الذِّلَّةُ أَيْنَ مَا ثُقِفُوا إِلَّا بِحَبْلٍ مِنَ اللَّهِ وَحَبْلٍ مِنَ النَّاسِ}}<ref>«جز در پناه خداوند یا پناه مردم هر جا یافته شوند محکوم به خواری‌اند» سوره آل عمران، آیه ۱۱۲.</ref>. | |||
{{متن قرآن|وَاعْتَصِمُوا بِحَبْلِ اللَّهِ جَمِيعًا وَلَا تَفَرَّقُوا}}<ref>«و همگان به ریسمان خداوند بیاویزید و مپرا کنید» سوره آل عمران، آیه ۱۰۳.</ref> | |||
"[[حبل الله]]" یعنی [[رشته الهی]]، [[امان خدا]]<ref>بهاءالدین خرمشاهی، قرآن کریم، ترجمه، توضیحات و واژه‌نامه، ص۷۴۴.</ref> و هر چیزی که موجب وصول [[انسان]] به [[خداوند]] و ایجاد [[ارتباط]] میان [[انسان]] و [[خدا]] می‌گردد. در مورد مصداق "[[حبل الله]]" و "حبل الناس" اقوال مختلفی در [[تفاسیر]] وارد شده است: [[حبل الله]] به معنای [[عهدالله]]، [[احکام شرعی]] و [[قوانین الهی]] است ([[معاهده]] [[ذمه]] و پرداخت [[جزیه]]) و "حبل الناس" به معنای عهدالناس، امان‌نامه‌ها و [[معاهدات]] و پیمان‌هایی است که [[مسلمانان]] (حتی یک نفر) با [[کفار]] و [[مشرکان]] و [[اهل کتاب]] منعقد کرده‌اند<ref>وهبة بن مصطفی زحیلی، التفسیر المنیر، ج۴، ص۴۳.</ref>. | |||
در میان [[مفسران]] [[صدر اسلام]] در معنای "[[حبل الله]]" چند وجه ذکر شده است<ref>بهاءالدین خرمشاهی، "حبل الله"، دانشنامه قرآن و قرآن‌پژوهی، ج۱، ص۸۹۰.</ref>: | |||
# [[دین اسلام]] ([[ابن‌عباس]])؛ | |||
# کتاب الله [[قرآن]] (قول [[ابوسعید خدری]] و [[ابن‌مسعود]])؛ | |||
# [[عهد الهی]] (قول [[مجاهد]] و [[عطا]]). | |||
[[رده: مدخل]] | در [[احادیث شیعه]]، "[[حبل الله]]" بر [[عترت رسول الله]] {{صل}} و [[ائمه طاهرین]] {{عم}} [[تطبیق]] شده است <ref>بهاءالدین خرمشاهی، "حبل الله"، دانشنامه قرآن و قرآن‌پژوهی، ج۱، ص۸۹۰.</ref>.<ref>[[عبدالله نظرزاده|نظرزاده، عبدالله]]، [[فرهنگ اصطلاحات و مفاهیم سیاسی قرآن کریم (کتاب)|فرهنگ اصطلاحات و مفاهیم سیاسی قرآن کریم]]، ص:۲۱۶-۲۱۸.</ref>. | ||
[[رده: حبل الله]] | |||
== منابع == | |||
{{منابع}} | |||
# [[پرونده:1379779.jpg|22px]] [[عبدالله نظرزاده|نظرزاده، عبدالله]]، [[فرهنگ اصطلاحات و مفاهیم سیاسی قرآن کریم (کتاب)|'''فرهنگ اصطلاحات و مفاهیم سیاسی قرآن کریم''']] | |||
{{پایان منابع}} | |||
== پانویس == | |||
{{پانویس}} | |||
[[رده:مدخل]] | |||
[[رده:حبل الله]] | |||
نسخهٔ کنونی تا ۲۳ اکتبر ۲۰۲۲، ساعت ۱۷:۲۷
این مدخل زیرشاخهٔ بحث حبل الله است. حبل الله از چند منظر متفاوت، بررسی می‌شود: حبل الله در قرآن - حبل الله در حدیث - حبل الله در فقه سیاسی - پرسش مرتبط نداردمقدمه
رَسن و طناب و هر چیز مُمتد و طولانی که به وسیله آن وصول به چیزی محقق می‌شود[۱]. واژه حبل در حالت اضافی (حبل الله، حبل‌الناس) به معنای پیمان، عهد، ذمّه نیز می‌آید [۲].
﴿ضُرِبَتْ عَلَيْهِمُ الذِّلَّةُ أَيْنَ مَا ثُقِفُوا إِلَّا بِحَبْلٍ مِنَ اللَّهِ وَحَبْلٍ مِنَ النَّاسِ﴾[۳].
﴿وَاعْتَصِمُوا بِحَبْلِ اللَّهِ جَمِيعًا وَلَا تَفَرَّقُوا﴾[۴]
"حبل الله" یعنی رشته الهی، امان خدا[۵] و هر چیزی که موجب وصول انسان به خداوند و ایجاد ارتباط میان انسان و خدا می‌گردد. در مورد مصداق "حبل الله" و "حبل الناس" اقوال مختلفی در تفاسیر وارد شده است: حبل الله به معنای عهدالله، احکام شرعی و قوانین الهی است (معاهده ذمه و پرداخت جزیه) و "حبل الناس" به معنای عهدالناس، امان‌نامه‌ها و معاهدات و پیمان‌هایی است که مسلمانان (حتی یک نفر) با کفار و مشرکان و اهل کتاب منعقد کرده‌اند[۶].
در میان مفسران صدر اسلام در معنای "حبل الله" چند وجه ذکر شده است[۷]:
در احادیث شیعه، "حبل الله" بر عترت رسول الله (ص) و ائمه طاهرین (ع) تطبیق شده است [۸].[۹].
منابع
پانویس
- ↑ حسین راغب اصفهانی، مفردات الفاظ القرآن، ص۲۱۷.
- ↑ سید محمد حسین طباطبایی، المیزان، ج۳، ص۳۸۳.
- ↑ «جز در پناه خداوند یا پناه مردم هر جا یافته شوند محکوم به خواری‌اند» سوره آل عمران، آیه ۱۱۲.
- ↑ «و همگان به ریسمان خداوند بیاویزید و مپرا کنید» سوره آل عمران، آیه ۱۰۳.
- ↑ بهاءالدین خرمشاهی، قرآن کریم، ترجمه، توضیحات و واژه‌نامه، ص۷۴۴.
- ↑ وهبة بن مصطفی زحیلی، التفسیر المنیر، ج۴، ص۴۳.
- ↑ بهاءالدین خرمشاهی، "حبل الله"، دانشنامه قرآن و قرآن‌پژوهی، ج۱، ص۸۹۰.
- ↑ بهاءالدین خرمشاهی، "حبل الله"، دانشنامه قرآن و قرآن‌پژوهی، ج۱، ص۸۹۰.
- ↑ نظرزاده، عبدالله، فرهنگ اصطلاحات و مفاهیم سیاسی قرآن کریم، ص:۲۱۶-۲۱۸.