الجواهر فی تفسیر القرآن الکریم (کتاب): تفاوت میان نسخهها
(صفحهای تازه حاوی « {{جعبه اطلاعات کتاب | عنوان = الجواهر فی تفسیر القرآن الکریم | عنوان اصلی...» ایجاد کرد) |
جز (جایگزینی متن - '| ناشر = انتشارات ' به '| ناشر = ') |
||
(۲۱ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۵ کاربر نشان داده نشد) | |||
خط ۱: | خط ۱: | ||
{{جعبه اطلاعات مجموعه کتاب | |||
{{جعبه اطلاعات کتاب | | عنوان پیشین = | ||
| عنوان | | عنوان = الجواهر فی تفسیر القرآن الکریم | ||
| عنوان اصلی | | عنوان پسین = | ||
| تصویر | | عنوان اصلی = | ||
| اندازه تصویر | | تصویر = 202111.jpg | ||
| از مجموعه | | اندازه تصویر = 200px | ||
| زبان | | از مجموعه = | ||
|زبان اصلی | | زبان = عربی | ||
| نویسنده | | زبان اصلی = | ||
| نویسندگان | | نویسنده = [[طنطاوی بن جوهری]] | ||
| تحقیق یا تدوین | | نویسندگان = | ||
| زیر نظر | | تحقیق یا تدوین = | ||
| به کوشش | | زیر نظر = | ||
| مترجم | | به کوشش = | ||
| مترجمان | | مترجم = | ||
| ویراستار | | مترجمان = | ||
| ویراستاران | | ویراستار = | ||
| موضوع | | ویراستاران = | ||
| مذهب | | موضوع = | ||
| ناشر | | مذهب = | ||
| به همت | | ناشر = دار احیاء التراث العربی | ||
| وابسته به | | به همت = | ||
| محل نشر | | وابسته به = | ||
| سال نشر | | محل نشر = بیروت، لبنان | ||
| تعداد جلد | | سال نشر = ۱۴۱۲ ق | ||
| | | تعداد جلد = ۲۶ | ||
| فهرست جلدها = | |||
| شابک = | |||
| شابک | | شماره ملی = | ||
| شماره ملی | |||
}} | }} | ||
'''الجواهر فی تفسیر القرآن الکریم''' کتابی است به زبان عربی که مشتمل بر [[تأویل]] و [[تفسیر]] [[قرآن کریم]] میباشد. این کتاب اثر [[طنطاوی بن جوهری]] است و [[انتشارات دار احیاء التراث العربی]] انتشار آن را به عهده داشته است.<ref name=p1>[https://lib1.ut.ac.ir:8443/site/catalogue/957555 سامانه کتابخانههای دانشگاه تهران]</ref> | '''الجواهر فی تفسیر القرآن الکریم''' کتابی است به زبان عربی که مشتمل بر [[تأویل]] و [[تفسیر]] [[قرآن کریم]] میباشد. این کتاب اثر [[طنطاوی بن جوهری]] است و [[انتشارات دار احیاء التراث العربی]] انتشار آن را به عهده داشته است.<ref name=p1>[https://lib1.ut.ac.ir:8443/site/catalogue/957555 سامانه کتابخانههای دانشگاه تهران]</ref> | ||
== | == دربارهٔ کتاب == | ||
[[تفسیر]] «الجواهر فی تفسیر القرآن الکریم» توسط [[ | [[تفسیر]] «الجواهر فی تفسیر القرآن الکریم» توسط [[طنطاوی بن جوهری]] [[شافعی]] [[مذهب]] به [[زبان عربی]] تألیف شده است. او در سال ۱۲۸۷ق در روستای «عوض [[الله]] حجازی» در [[شرق]] [[مصر]] چشم به [[جهان]] گشود و پس از تحصیلات مقدماتی به [[دانشگاه الازهر]] راه پیدا کرد و به [[مقام]] استادی رسید و به تحقیق و تألیف پرداخت و آثار متعددی بر جای نهاد که از جمله آنها: «نهضة الامة و حیاتها»، «النظام و الاسلام»، «[[نظام]] العالم و الامم»، «الارواح»، «الحکمة و الحکماء، الفرائد الجوهریة في الطریق النحویة»، «بهجة العلوم في الفلسفة العربیة»، «جواهر العلوم و الجواهر في تفسیر القرآن الکریم» میتوان نام برد و سرانجام در سال ۱۳۵۸ق چشم از جهان فروبست<ref>الاعلام، ج۳، ص۲۳۰.</ref>. | ||
مؤلف در آغاز جلد اول، ضمن مقدمهای کوتاه [[هدف]] و روش [[تفسیری]] خود را بیان داشته و [[قرآن]] را دعوتگر به [[علوم]] گوناگون طبیعی از قبیل: زمینشناسی، ستارهشناسی، جغرافی، ریاضیات، [[کشاورزی]]، پزشکی و دیگر [[فنون]] بشری دانسته و مینویسد: بیش از ۷۵۰ [[آیه]] درباره [[علوم طبیعی]] در [[قرآن کریم]] وجود دارد در حالی که [[آیات]] [[فقهی]] آن، از ۱۵۰ آیه [[تجاوز]] نمیکند. او سخت شیفته [[ارتباط]] قرآن با علوم طبیعی و [[تجربی]] است و در سرتاسر این اثر تا جایی که توانسته، علوم بشری - بهویژه علوم [[روز]] - را بر [[آیات قرآن]] منطبق ساخته و شگفتیهای [[نظام طبیعت]] را که قرآن بدانها اشاره نموده، [[بهترین]] ابزار [[خداشناسی]] دانسته است. | مؤلف در آغاز جلد اول، ضمن مقدمهای کوتاه [[هدف]] و روش [[تفسیری]] خود را بیان داشته و [[قرآن]] را دعوتگر به [[علوم]] گوناگون طبیعی از قبیل: زمینشناسی، ستارهشناسی، جغرافی، ریاضیات، [[کشاورزی]]، پزشکی و دیگر [[فنون]] بشری دانسته و مینویسد: بیش از ۷۵۰ [[آیه]] درباره [[علوم طبیعی]] در [[قرآن کریم]] وجود دارد در حالی که [[آیات]] [[فقهی]] آن، از ۱۵۰ آیه [[تجاوز]] نمیکند. او سخت شیفته [[ارتباط]] قرآن با علوم طبیعی و [[تجربی]] است و در سرتاسر این اثر تا جایی که توانسته، علوم بشری - بهویژه علوم [[روز]] - را بر [[آیات قرآن]] منطبق ساخته و شگفتیهای [[نظام طبیعت]] را که قرآن بدانها اشاره نموده، [[بهترین]] ابزار [[خداشناسی]] دانسته است. | ||
خط ۴۲: | خط ۳۹: | ||
این تفسیر را میتوان نخستین و [[کاملترین]] تفسیر در موضوع علوم طبیعی دانست. در ذیل تفسیر جمله {{متن قرآن|الْحَمْدُ لِلَّهِ رَبِّ الْعَالَمِينَ}}<ref>«سپاس، خداوند، پروردگار جهانیان را» سوره فاتحه، آیه ۲.</ref> در [[سوره حمد]] گوید: عالمین جمع عالم به معنی غیر ما سوی الله است که به دو قسم ۱. عالم [[علوی]] ۲. عالم سفلی تقسیم میشود. عالم علوی شامل [[ستارگان]] و ماه و [[آفتاب]] و سیارات و اقمار آنهاست و عالم سفلی شامل [[زمین]] و آنچه در درون و برون آن است. آنگاه به تشریح هر یک از [[عوالم]] هستی پرداخته و علاوه بر بیان عالم نبات و عالم حیوان به بررسی عالم وجودی [[انسان]] و تشریح دستگاه ساختاری آن پرداخته و با قلمی روان و رسا و پرجاذبه [[حقایق]] [[علمی]] را در قالب [[تفسیر قرآن]] بیان نموده است. | این تفسیر را میتوان نخستین و [[کاملترین]] تفسیر در موضوع علوم طبیعی دانست. در ذیل تفسیر جمله {{متن قرآن|الْحَمْدُ لِلَّهِ رَبِّ الْعَالَمِينَ}}<ref>«سپاس، خداوند، پروردگار جهانیان را» سوره فاتحه، آیه ۲.</ref> در [[سوره حمد]] گوید: عالمین جمع عالم به معنی غیر ما سوی الله است که به دو قسم ۱. عالم [[علوی]] ۲. عالم سفلی تقسیم میشود. عالم علوی شامل [[ستارگان]] و ماه و [[آفتاب]] و سیارات و اقمار آنهاست و عالم سفلی شامل [[زمین]] و آنچه در درون و برون آن است. آنگاه به تشریح هر یک از [[عوالم]] هستی پرداخته و علاوه بر بیان عالم نبات و عالم حیوان به بررسی عالم وجودی [[انسان]] و تشریح دستگاه ساختاری آن پرداخته و با قلمی روان و رسا و پرجاذبه [[حقایق]] [[علمی]] را در قالب [[تفسیر قرآن]] بیان نموده است. | ||
او از نامهای گلها، رنگها، حیوانات، مکانها و هر پدیدهای که به نحوی در [[قرآن]] به آنها اشاره شده، موضوعات تحقیق و بررسی | او از نامهای گلها، رنگها، حیوانات، مکانها و هر پدیدهای که به نحوی در [[قرآن]] به آنها اشاره شده، موضوعات تحقیق و بررسی میسازد و با طول و تفصیل، به توضیح و تشریح مطالب خود و [[آیات]] میپردازد. در این [[تفسیر]] به بیان واژهها و مفاهیم آنها، همراه با شواهد شعری نیز، توجه و دقت خاصی شده است. مؤلّف در آغاز تفسیر هر [[سوره]] به مقاصد سوره پرداخته و نکات [[بدیع]] و حائز اهمیتی را یادآوری کرده است. | ||
عناوینی که در هر سوره، مانند عنوان «التفسیر اللفظی» آورده، بیانگر [[تفسیر مزجی]] آیات به صورت کوتاه و در عین حال بسیار دقیق و گویا، حکایت از مراتب [[فضل]] و [[دانش]] نویسنده آن دارد. ایشان ذیل عنوان «ایضاح و تفصیل»، به تبیین و [[تفسیر علمی]] آیات پرداخته و مراتب کثرت معلومات متفرّقه خویش را به منصّه [[ظهور]] رسانده است. او همچنین تحت عنوان «بدائع العلم» ضمن یادآوری مطالب [[علوم تجربی]] و انطباق آنها بر [[آیات قرآن کریم]]، گاهی به بیان حکایات شیرینی نیز دست یازیده و نکات آموزنده [[تاریخی]] را هم، یادآوری کرده است. تفسیر الجواهر را میتوان در نوع خود «دائرة المعارفی [[قرآنی]]» به حساب آورد و به همین جهت تنوع ویژهای در این اثر جلب توجه میکند. برداشتهای [[اخلاقی]] و [[اجتماعی]] او از [[داستانهای قرآنی]] - بهویژه داستان [[آدم]] و [[ابلیس]] در [[سوره بقره]] - بسی خواندنی و پندآموز است. | عناوینی که در هر سوره، مانند عنوان «التفسیر اللفظی» آورده، بیانگر [[تفسیر مزجی]] آیات به صورت کوتاه و در عین حال بسیار دقیق و گویا، حکایت از مراتب [[فضل]] و [[دانش]] نویسنده آن دارد. ایشان ذیل عنوان «ایضاح و تفصیل»، به تبیین و [[تفسیر علمی]] آیات پرداخته و مراتب کثرت معلومات متفرّقه خویش را به منصّه [[ظهور]] رسانده است. او همچنین تحت عنوان «بدائع العلم» ضمن یادآوری مطالب [[علوم تجربی]] و انطباق آنها بر [[آیات قرآن کریم]]، گاهی به بیان حکایات شیرینی نیز دست یازیده و نکات آموزنده [[تاریخی]] را هم، یادآوری کرده است. تفسیر الجواهر را میتوان در نوع خود «دائرة المعارفی [[قرآنی]]» به حساب آورد و به همین جهت تنوع ویژهای در این اثر جلب توجه میکند. برداشتهای [[اخلاقی]] و [[اجتماعی]] او از [[داستانهای قرآنی]] - بهویژه داستان [[آدم]] و [[ابلیس]] در [[سوره بقره]] - بسی خواندنی و پندآموز است. | ||
بزرگترین امتیاز این اثر نگاه علمی - [[تجربی]] او در [[تفسیر آیات]] و ارائه [[شناخت علمی]] و طبیعی از آیات و نشان دادن معجزة قرآن در بُعد طبیعی آن است. همچنین، [[روانی]] و رسایی قلم بسیار با [[جاذبه]] مؤلّف آن را نباید از نظر دور داشت. این [[تفسیر]] بزرگ را که در نوع خود کمنظیر و از جهاتی بیبدیل است، هرگز نباید به بهانههای واهی دستِ کم گرفت و یا [[ارزش]] مطالب متنوّع آن را نادیده انگاشت<ref>الجواهر، طنطاوی بن جوهری (۱۸۷۰-۱۹۴۰م.)، بیروت، دارالفکر، بیتا.</ref> | بزرگترین امتیاز این اثر نگاه علمی - [[تجربی]] او در [[تفسیر آیات]] و ارائه [[شناخت علمی]] و طبیعی از آیات و نشان دادن معجزة قرآن در بُعد طبیعی آن است. همچنین، [[روانی]] و رسایی قلم بسیار با [[جاذبه]] مؤلّف آن را نباید از نظر دور داشت. این [[تفسیر]] بزرگ را که در نوع خود کمنظیر و از جهاتی بیبدیل است، هرگز نباید به بهانههای واهی دستِ کم گرفت و یا [[ارزش]] مطالب متنوّع آن را نادیده انگاشت<ref>الجواهر، طنطاوی بن جوهری (۱۸۷۰-۱۹۴۰م.)، بیروت، دارالفکر، بیتا.</ref><ref>[[محمد علی کوشا|کوشا، محمد علی]]، [[تفسیر جلالین (مقاله)|مقاله «تفسیر جلالین»]]، [[دانشنامه معاصر قرآن کریم (کتاب)|دانشنامه معاصر قرآن کریم]].</ref> | ||
==فهرست کتاب== | == فهرست کتاب == | ||
در این مورد اطلاعاتی در دست نیست. | در این مورد اطلاعاتی در دست نیست. | ||
== | == دربارهٔ پدیدآورنده == | ||
{{ | {{پدیدآورنده ساده | ||
| پدیدآورنده کتاب = طنطاوی بن جوهری}} | |||
==پانویس== | == پانویس == | ||
{{پانویس}} | {{پانویس}} | ||
==دریافت متن == | == دریافت متن == | ||
{{دریافت کتاب | |||
| نورلایب = 21750 | |||
| فقاهت = | |||
| فقاهت اهل سنت = | |||
| قائمیه = | |||
| تبیان = | |||
| سایر = | |||
| توضیح سایر = | |||
}} | |||
[[رده:کتاب]] | [[رده:کتاب]] | ||
[[رده:کتابهای طنطاوی بن جوهری]] | [[رده:کتابهای طنطاوی بن جوهری]] | ||
[[رده:آثار طنطاوی بن جوهری]] | [[رده:آثار طنطاوی بن جوهری]] | ||
[[رده:کتابهای دارای چکیده]] | [[رده:کتابهای دارای چکیده]] | ||
[[رده:کتابهای فاقد فهرست]] | [[رده:کتابهای فاقد فهرست]] | ||
[[رده:کتابهای دارای متن دیجیتال]] | [[رده:کتابهای دارای متن دیجیتال]] | ||
[[رده:کتابهای دارای متن PDF]] | [[رده:کتابهای دارای متن PDF]] |
نسخهٔ کنونی تا ۲۴ اکتبر ۲۰۲۲، ساعت ۱۱:۴۳
الجواهر فی تفسیر القرآن الکریم | |
---|---|
زبان | عربی |
نویسنده | طنطاوی بن جوهری |
ناشر | انتشارات دار احیاء التراث العربی |
محل نشر | بیروت، لبنان |
سال نشر | ۱۴۱۲ ق، ۱۳۷۱ ش |
تعداد جلد | ۲۶ |
فهرست جلدها | جلد اول، جلد دوم، جلد سوم، جلد چهارم، جلد پنجم، جلد ششم، جلد هفتم، جلد هشتم، جلد نهم، جلد دهم، جلد یازدهم، جلد دوازدهم، جلد سیزدهم، جلد چهاردهم، جلد پانزدهم، جلد شانزدهم، جلد هفدهم، جلد هجدهم، جلد نوزدهم، جلد بیستم، جلد بیست و یکم، جلد بیست و دوم، جلد بیست و سوم، جلد بیست و چهارم، جلد بیست و پنجم، جلد بیست و ششم |
الجواهر فی تفسیر القرآن الکریم کتابی است به زبان عربی که مشتمل بر تأویل و تفسیر قرآن کریم میباشد. این کتاب اثر طنطاوی بن جوهری است و انتشارات دار احیاء التراث العربی انتشار آن را به عهده داشته است.[۱]
دربارهٔ کتاب
تفسیر «الجواهر فی تفسیر القرآن الکریم» توسط طنطاوی بن جوهری شافعی مذهب به زبان عربی تألیف شده است. او در سال ۱۲۸۷ق در روستای «عوض الله حجازی» در شرق مصر چشم به جهان گشود و پس از تحصیلات مقدماتی به دانشگاه الازهر راه پیدا کرد و به مقام استادی رسید و به تحقیق و تألیف پرداخت و آثار متعددی بر جای نهاد که از جمله آنها: «نهضة الامة و حیاتها»، «النظام و الاسلام»، «نظام العالم و الامم»، «الارواح»، «الحکمة و الحکماء، الفرائد الجوهریة في الطریق النحویة»، «بهجة العلوم في الفلسفة العربیة»، «جواهر العلوم و الجواهر في تفسیر القرآن الکریم» میتوان نام برد و سرانجام در سال ۱۳۵۸ق چشم از جهان فروبست[۲].
مؤلف در آغاز جلد اول، ضمن مقدمهای کوتاه هدف و روش تفسیری خود را بیان داشته و قرآن را دعوتگر به علوم گوناگون طبیعی از قبیل: زمینشناسی، ستارهشناسی، جغرافی، ریاضیات، کشاورزی، پزشکی و دیگر فنون بشری دانسته و مینویسد: بیش از ۷۵۰ آیه درباره علوم طبیعی در قرآن کریم وجود دارد در حالی که آیات فقهی آن، از ۱۵۰ آیه تجاوز نمیکند. او سخت شیفته ارتباط قرآن با علوم طبیعی و تجربی است و در سرتاسر این اثر تا جایی که توانسته، علوم بشری - بهویژه علوم روز - را بر آیات قرآن منطبق ساخته و شگفتیهای نظام طبیعت را که قرآن بدانها اشاره نموده، بهترین ابزار خداشناسی دانسته است.
این تفسیر را میتوان نخستین و کاملترین تفسیر در موضوع علوم طبیعی دانست. در ذیل تفسیر جمله ﴿الْحَمْدُ لِلَّهِ رَبِّ الْعَالَمِينَ﴾[۳] در سوره حمد گوید: عالمین جمع عالم به معنی غیر ما سوی الله است که به دو قسم ۱. عالم علوی ۲. عالم سفلی تقسیم میشود. عالم علوی شامل ستارگان و ماه و آفتاب و سیارات و اقمار آنهاست و عالم سفلی شامل زمین و آنچه در درون و برون آن است. آنگاه به تشریح هر یک از عوالم هستی پرداخته و علاوه بر بیان عالم نبات و عالم حیوان به بررسی عالم وجودی انسان و تشریح دستگاه ساختاری آن پرداخته و با قلمی روان و رسا و پرجاذبه حقایق علمی را در قالب تفسیر قرآن بیان نموده است.
او از نامهای گلها، رنگها، حیوانات، مکانها و هر پدیدهای که به نحوی در قرآن به آنها اشاره شده، موضوعات تحقیق و بررسی میسازد و با طول و تفصیل، به توضیح و تشریح مطالب خود و آیات میپردازد. در این تفسیر به بیان واژهها و مفاهیم آنها، همراه با شواهد شعری نیز، توجه و دقت خاصی شده است. مؤلّف در آغاز تفسیر هر سوره به مقاصد سوره پرداخته و نکات بدیع و حائز اهمیتی را یادآوری کرده است.
عناوینی که در هر سوره، مانند عنوان «التفسیر اللفظی» آورده، بیانگر تفسیر مزجی آیات به صورت کوتاه و در عین حال بسیار دقیق و گویا، حکایت از مراتب فضل و دانش نویسنده آن دارد. ایشان ذیل عنوان «ایضاح و تفصیل»، به تبیین و تفسیر علمی آیات پرداخته و مراتب کثرت معلومات متفرّقه خویش را به منصّه ظهور رسانده است. او همچنین تحت عنوان «بدائع العلم» ضمن یادآوری مطالب علوم تجربی و انطباق آنها بر آیات قرآن کریم، گاهی به بیان حکایات شیرینی نیز دست یازیده و نکات آموزنده تاریخی را هم، یادآوری کرده است. تفسیر الجواهر را میتوان در نوع خود «دائرة المعارفی قرآنی» به حساب آورد و به همین جهت تنوع ویژهای در این اثر جلب توجه میکند. برداشتهای اخلاقی و اجتماعی او از داستانهای قرآنی - بهویژه داستان آدم و ابلیس در سوره بقره - بسی خواندنی و پندآموز است.
بزرگترین امتیاز این اثر نگاه علمی - تجربی او در تفسیر آیات و ارائه شناخت علمی و طبیعی از آیات و نشان دادن معجزة قرآن در بُعد طبیعی آن است. همچنین، روانی و رسایی قلم بسیار با جاذبه مؤلّف آن را نباید از نظر دور داشت. این تفسیر بزرگ را که در نوع خود کمنظیر و از جهاتی بیبدیل است، هرگز نباید به بهانههای واهی دستِ کم گرفت و یا ارزش مطالب متنوّع آن را نادیده انگاشت[۴][۵]
فهرست کتاب
در این مورد اطلاعاتی در دست نیست.
دربارهٔ پدیدآورنده
پانویس
- ↑ سامانه کتابخانههای دانشگاه تهران
- ↑ الاعلام، ج۳، ص۲۳۰.
- ↑ «سپاس، خداوند، پروردگار جهانیان را» سوره فاتحه، آیه ۲.
- ↑ الجواهر، طنطاوی بن جوهری (۱۸۷۰-۱۹۴۰م.)، بیروت، دارالفکر، بیتا.
- ↑ کوشا، محمد علی، مقاله «تفسیر جلالین»، دانشنامه معاصر قرآن کریم.
- ↑ خبرگزاری کتاب ایران