عصائب: تفاوت میان نسخهها
جز (ربات: جایگزینی خودکار متن (-==پانویس== {{یادآوری پانویس}} {{پانویس}} +== پانویس == {{پانویس}})) |
جز (جایگزینی متن - ']]↵↵{{پرسمان' به ']] == پرسشهای وابسته == {{پرسمان') |
||
(۸ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۳ کاربر نشان داده نشد) | |||
خط ۱: | خط ۱: | ||
{{مهدویت}} | {{مهدویت}} | ||
==مقدمه== | == مقدمه == | ||
*[[عصائب]] جمع "عصابه" به معنای گروهی بین ده تا [[چهل]] نفر است. گفته شده است "عصابه" گروهی از زاهدان و وارستگانند<ref>ابن منظور، لسان العرب، ج ۹، ص ۲۳۳؛ مجمع البحرین، ج ۲، ص ۱۲۳</ref>. طبق برخی [[روایات]]، آنان [[یاران]] [[امام مهدی|حضرت مهدی]]{{ع}} از [[عراق]] هستند<ref>صنعانی، المصنف، ح ۲۰۷۶۹؛ ابن ابی شیبه، کتاب المصنف، ح ۱۹۰۷۰</ref>، که [[هنگام ظهور]] آن حضرت، خود را به [[مکه]] میرسانند و با او [[بیعت]] میکنند<ref> | * [[عصائب]] جمع "عصابه" به معنای گروهی بین ده تا [[چهل]] نفر است. گفته شده است "عصابه" گروهی از زاهدان و وارستگانند<ref>ابن منظور، لسان العرب، ج ۹، ص ۲۳۳؛ مجمع البحرین، ج ۲، ص ۱۲۳</ref>. طبق برخی [[روایات]]، آنان [[یاران]] [[امام مهدی|حضرت مهدی]] {{ع}} از [[عراق]] هستند<ref>صنعانی، المصنف، ح ۲۰۷۶۹؛ ابن ابی شیبه، کتاب المصنف، ح ۱۹۰۷۰</ref>، که [[هنگام ظهور]] آن حضرت، خود را به [[مکه]] میرسانند و با او [[بیعت]] میکنند<ref> محمد باقر مجلسی، بحار الانوار، ح ۵۱، ص ۸۸؛ شیخ مفید، الاختصاص، ص ۲۰۸؛ طبری، دلائل الامامه، ص ۲۴۸؛ اربلی، کشف الغمة، ج ۲، ص ۴۷۹</ref>. [[پیامبر]] {{صل}} فرمود: " ... و گروههایی از [[عراق]] بیرون میآیند که [[راهبان]] شب و شیران روز هستند، دلهایشان چون فولاد سخت است؛ میان [[رکن و مقام]] با او [[بیعت]] میکنند .... "<ref> {{عربی|" وَ عَصَائِبُ الْعِرَاقِ رُهْبَانٌ بِاللَّيْلِ لُيُوثٌ بِالنَّهَارِ كَأَنَ قُلُوبَهُمْ زُبَرُ الْحَدِيدِ فُيَبَايِعُونَهُ بَيْنَ الرُّكْنِ وَ الْمَقَامِ "}}، الاختصاص، ص ۲۰۸</ref><ref>[[خدامراد سلیمیان|سلیمیان، خدامراد]]، [[فرهنگنامه مهدویت (کتاب)|فرهنگنامه مهدویت]]، ص۳۰۸.</ref>. | ||
*با توجه بهمعنای "[[عصائب]]" که جمع عصبه به معنای [[جوان]] مردان رشید و نیرومند است، نتیجه میگیریم که [[یاران حضرت مهدی]] {{ع}} باید این چنین باشند<ref>[[مجتبی تونهای|تونهای، مجتبی]]، [[موعودنامه (کتاب)|موعودنامه]]، ص۴۹۳.</ref>. | * با توجه بهمعنای "[[عصائب]]" که جمع عصبه به معنای [[جوان]] مردان رشید و نیرومند است، نتیجه میگیریم که [[یاران حضرت مهدی]] {{ع}} باید این چنین باشند<ref>[[مجتبی تونهای|تونهای، مجتبی]]، [[موعودنامه (کتاب)|موعودنامه]]، ص۴۹۳.</ref>. | ||
==پرسش مستقیم== | == پرسش مستقیم == | ||
*[[عصایب چه کسانی هستند؟ (پرسش)]] | * [[عصایب چه کسانی هستند؟ (پرسش)]] | ||
== پرسشهای وابسته == | |||
{{پرسمان دستهبندیهای یاران امام مهدی}} | {{پرسمان دستهبندیهای یاران امام مهدی}} | ||
==منابع== | |||
== منابع == | |||
{{منابع}} | |||
* [[پرونده:134491.jpg|22px]] [[خدامراد سلیمیان|سلیمیان، خدامراد]]، [[فرهنگنامه مهدویت (کتاب)|'''فرهنگنامه مهدویت''']] | * [[پرونده:134491.jpg|22px]] [[خدامراد سلیمیان|سلیمیان، خدامراد]]، [[فرهنگنامه مهدویت (کتاب)|'''فرهنگنامه مهدویت''']] | ||
{{پایان منابع}} | |||
== پانویس == | == پانویس == | ||
{{پانویس}} | {{پانویس}} | ||
[[رده:امام مهدی]] | [[رده:امام مهدی]] | ||
[[رده:عصائب]] | [[رده:عصائب]] |
نسخهٔ کنونی تا ۷ دسامبر ۲۰۲۲، ساعت ۰۹:۴۹
مقدمه
- عصائب جمع "عصابه" به معنای گروهی بین ده تا چهل نفر است. گفته شده است "عصابه" گروهی از زاهدان و وارستگانند[۱]. طبق برخی روایات، آنان یاران حضرت مهدی (ع) از عراق هستند[۲]، که هنگام ظهور آن حضرت، خود را به مکه میرسانند و با او بیعت میکنند[۳]. پیامبر (ص) فرمود: " ... و گروههایی از عراق بیرون میآیند که راهبان شب و شیران روز هستند، دلهایشان چون فولاد سخت است؛ میان رکن و مقام با او بیعت میکنند .... "[۴][۵].
- با توجه بهمعنای "عصائب" که جمع عصبه به معنای جوان مردان رشید و نیرومند است، نتیجه میگیریم که یاران حضرت مهدی (ع) باید این چنین باشند[۶].
پرسش مستقیم
پرسشهای وابسته
منابع
پانویس
- ↑ ابن منظور، لسان العرب، ج ۹، ص ۲۳۳؛ مجمع البحرین، ج ۲، ص ۱۲۳
- ↑ صنعانی، المصنف، ح ۲۰۷۶۹؛ ابن ابی شیبه، کتاب المصنف، ح ۱۹۰۷۰
- ↑ محمد باقر مجلسی، بحار الانوار، ح ۵۱، ص ۸۸؛ شیخ مفید، الاختصاص، ص ۲۰۸؛ طبری، دلائل الامامه، ص ۲۴۸؛ اربلی، کشف الغمة، ج ۲، ص ۴۷۹
- ↑ " وَ عَصَائِبُ الْعِرَاقِ رُهْبَانٌ بِاللَّيْلِ لُيُوثٌ بِالنَّهَارِ كَأَنَ قُلُوبَهُمْ زُبَرُ الْحَدِيدِ فُيَبَايِعُونَهُ بَيْنَ الرُّكْنِ وَ الْمَقَامِ "، الاختصاص، ص ۲۰۸
- ↑ سلیمیان، خدامراد، فرهنگنامه مهدویت، ص۳۰۸.
- ↑ تونهای، مجتبی، موعودنامه، ص۴۹۳.