تمیم بن طرفه طائی مسلی کوفی: تفاوت میان نسخه‌ها
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۹: | خط ۹: | ||
| نام‌های دیگر = | | نام‌های دیگر = | ||
| جنسیت = مرد | | جنسیت = مرد | ||
| کنیه = | | کنیه = ابن طرفة | ||
| لقب = {{فهرست جعبه افقی| [[الطائی]] | [[الکوفی]] }} | | لقب = {{فهرست جعبه افقی| [[الطائی]] | [[الکوفی]] }} | ||
| اهل = | | اهل = | ||
نسخهٔ ۱۴ ژانویهٔ ۲۰۲۳، ساعت ۲۳:۴۸
تمیم بن طرفه طائی مسلی کوفی از چند منظر متفاوت، بررسی می‌شود: تمیم بن طرفه طائی مسلی کوفی در تاریخ اسلامی - تمیم بن طرفه طائی مسلی کوفی در تراجم و رجال - تمیم بن طرفه طائی مسلی کوفی در حدیث - پرسش مرتبط ندارد| تمیم بن طرفه طائی مسلی کوفی | |
|---|---|
 تصویر قدیمی از مسجد کوفه | |
| نام کامل | تمیم بن طرفه طائی مسلی کوفی |
| جنسیت | مرد |
| کنیه | ابن طرفة |
| لقب | |
| از قبیله | بنی طی |
| محل زندگی | کوفه |
| درگذشت | ۹۴ هجری |
| از اصحاب | امام علی |
| مشخصات حدیثی | |
| مشایخ او | |
| راویان از او | |
نسب
أبو سلیط تمیم بن طرفة مسلی، کوفی، طائی مشهور به تمیم بن طرفة الطائی او از روات حدیث است. در بین اهل سنت برخی او را ثقه می‌دانند. در کوفه زندگی می‌کرد [۱].
مقدمه
تمیم بن طرفه طائی اهل کوفه، از تابعین و از اصحاب امیر مؤمنان (ع) بود[۲]. او حدیثی در باب قضاوت حضرت علی (ع) نقل کرده است که مرحوم کلینی و شیخ طوسی و شیخ صدوق در کتب اربعه از او نقل کرده‌اند. متن حدیث به این شرح است: تمیم بن طرفه نقل می‌کند: دو نفر شتری یافتند و هر دو اقامه بینه کردند[۳] و هر کدام گفتند، شتر از آن اوست! حضرت در قضاوت و داوریش، شتر را برای هر دو به طوری مساوی قرار داد"[۴]؛ از این حدیث استفاده می‌شود که تمیم از علاقه‌مندان به حضرت بوده و در جریان مسائل حکومت قرار داشته است، و از این که کتب اربعه شیعه، این روایت را از او نقل کرده‌اند حکایت از اعتماد بزرگان علمای شیعه به تمیم است[۵]. در وفات او اختلاف است، قولی بر آن است که وی در سال ۹۳ و قولی ۹۴ یا ۹۵ هجری در زمان حکومت حجاج از دنیا رفته است.[۶]
مشایخ در روایت
- ضحاک بن قیس بن خالد بن وهب بن ثعلبة مشهور به الضحاک بن قیس الأکبر
- جابر بن سمرة بن جنادة بن عمرو بن جندب مشهور به جابر بن سمرة العامری
- عدی بن حاتم بن عبد الله بن سعد بن الحشرج مشهور به عدی بن حاتم الطائی[۷].
روایت‌کنندگان از او
- مسیب بن رافع مشهور به المسیب بن رافع الأسدی
- زید بن وهب مشهور به زید بن وهب الجهنی
- سلیمان بن مهران مشهور به سلیمان بن مهران الأعمش
- سماک بن حرب بن أوس بن خالد بن نزار مشهور به سماک بن حرب الذهلی
- عبد العزیز بن رفیع مشهور به عبد العزیز بن رفیع الأسدی
- علی بن مدرک مشهور به علی بن مدرک النخعی
- عبد الله بن تمیم بن طرفة مشهور به عبد الله بن تمیم[۸].
جستارهای وابسته
- بنی‌طی (قبیله)
منابع
پانویس
- ↑ موسوعة الحدیث
- ↑ اعیان الشیعه، ج۳، ص۶۳۹ و تنقیح المقال، ج۱، ص۱۸۷.
- ↑ بینه، در اصطلاح شرع به معنای دو شاهد عادل و مورد وثوق است.
- ↑ أَنَّ رَجُلَيْنِ عَرَفَا بَعِيراً فَأَقَامَ كُلُّ وَاحِدٍ مِنْهُمَا بَيِّنَةً فَجَعَلَهُ أَمِيرُ اَلْمُؤْمِنِينَ عَلَيْهِ اَلسَّلاَمُ بَيْنَهُمَا؛ فروع کافی، ج۷، ص۴۱۹، باب الرجلین یدعیان، ح۵ تهذیب الاحکام، ج۶، ص۲۳۴، باب البینتین یتقابلان، ح۵: استبصار، ج۳، ص۳۹۸، ح۱۳۴ و من لا یحضره الفقیه، ج۳، ص۲۳.
- ↑ تهذیب التهذیب، ج۱، ص۵۴۱ و اعیان الشیعه، ج۳، ص۶۳۹.
- ↑ ناظم‌زاده، سید اصغر، اصحاب امام علی، ج۱، ص۲۵۶-۲۵۷.
- ↑ موسوعة الحدیث
- ↑ موسوعة الحدیث