حکومت قزوین: تفاوت میان نسخهها
خط ۱۱: | خط ۱۱: | ||
== حاکمان قزوین == | == حاکمان قزوین == | ||
=== ربیع بن خثیم کوفی === | === در زمان خلفا === | ||
==== قرظة بن ارطات ==== | |||
نام [[قرظة بن ارطات عبدی]] در کتابهای رجال [[اهل سنت]] آمده و [[ابن حبان]] او را در [[ثقات]] ذکر کرده است<ref>ابن حبان، ثقات، ج۷، ص۳۴۷.</ref>. همه نوشتهاند که وی از [[کثیر بن شهاب]] [[روایت]] میکند و از او [[ابواسحاق سبیعی]] روایت مینماید<ref>بخاری، تاریخ الکبیر، ج۷، ص۱۹۳ و ۲۰۶؛ مزی، تهذیب الکمال، ج۲۳، ص۵۶۶؛ ابن حجر، تهذیب التهذیب، ج۸ ص۳۳۰.</ref>. [[ابن ابی حاتم]] نقل میکند که کثیر بن شهاب، فاتح [[قزوین]] بود که پس از [[ری]] آنجا را گشود<ref>رازی، الجرح والتعدیل، ج۷، ص۱۵۳ و ۱۴۴.</ref>. بنابراین میتوان گفت که وی در قزوین بوده و بعد به [[کارگزاری]] آنجا گمارده شده است<ref>[[علی اکبر ذاکری|ذاکری، علی اکبر]]، [[سیمای کارگزاران علی بن ابی طالب امیرالمؤمنین (کتاب)|سیمای کارگزاران علی بن ابی طالب امیرالمؤمنین]]، ج۱، ص ۵۱۳.</ref>. | |||
=== در زمان [[امیرالمؤمنین]] {{ع}} === | |||
==== ربیع بن خثیم کوفی ==== | |||
{{اصلی|ربیع بن خثیم کوفی}} | {{اصلی|ربیع بن خثیم کوفی}} | ||
ربیع بن خثیم تمیمی از [[اصحاب امیرالمؤمنین]] {{ع}}<ref>اعیان الشیعه، ج۶، ص۲۵۴.</ref> و از [[زهاد ثمانیه]] به شمار میآید که در سال ۶۱ یا ۶۲ یا ۶۳ [[هجری]] در [[طوس]] از [[دنیا]] رفت و در محلی که اکنون دارای بقعه و بارگاهی به نام "[[خواجه ربیع]]" در کنار [[مشهد]] [[امام رضا]] {{ع}} است به خاک سپرده شد و شاه [[عباس]] صفوی برای او [[قبه]] و بارگاه ساخت<ref>اعیان الشیعه، ج۶، ص۳۵۴ و تهذیب التهذیب، ج۳، ص۶۸.</ref>.<ref>[[سید اصغر ناظمزاده|ناظمزاده، سید اصغر]]، [[اصحاب امام علی ج۱ (کتاب)|اصحاب امام علی]]، ج۱، ص۵۰۹-۵۱۰.</ref> | ربیع بن خثیم تمیمی از [[اصحاب امیرالمؤمنین]] {{ع}}<ref>اعیان الشیعه، ج۶، ص۲۵۴.</ref> و از [[زهاد ثمانیه]] به شمار میآید که در سال ۶۱ یا ۶۲ یا ۶۳ [[هجری]] در [[طوس]] از [[دنیا]] رفت و در محلی که اکنون دارای بقعه و بارگاهی به نام "[[خواجه ربیع]]" در کنار [[مشهد]] [[امام رضا]] {{ع}} است به خاک سپرده شد و شاه [[عباس]] صفوی برای او [[قبه]] و بارگاه ساخت<ref>اعیان الشیعه، ج۶، ص۳۵۴ و تهذیب التهذیب، ج۳، ص۶۸.</ref>.<ref>[[سید اصغر ناظمزاده|ناظمزاده، سید اصغر]]، [[اصحاب امام علی ج۱ (کتاب)|اصحاب امام علی]]، ج۱، ص۵۰۹-۵۱۰.</ref> | ||
خط ۱۷: | خط ۲۲: | ||
در [[تاریخ]] چنین آمده است که ربیع بن خثیم کوفی، از جانب حضرت علی {{ع}} [[والی قزوین]] بود<ref>مستوفی، تاریخ گزیده، به اهتمام عبدالحسین نوائی، ص۱۹۳ و ۷۸۷.</ref> هر چند نقل قولهای دیگری نیز در این زمینه وجود دارد<ref>[[علی اکبر ذاکری|ذاکری، علی اکبر]]، [[سیمای کارگزاران علی بن ابی طالب امیرالمؤمنین ج۱ (کتاب)|سیمای کارگزاران علی بن ابی طالب امیرالمؤمنین ج۱]]، ص۵۰۰-۵۰۱.</ref>. | در [[تاریخ]] چنین آمده است که ربیع بن خثیم کوفی، از جانب حضرت علی {{ع}} [[والی قزوین]] بود<ref>مستوفی، تاریخ گزیده، به اهتمام عبدالحسین نوائی، ص۱۹۳ و ۷۸۷.</ref> هر چند نقل قولهای دیگری نیز در این زمینه وجود دارد<ref>[[علی اکبر ذاکری|ذاکری، علی اکبر]]، [[سیمای کارگزاران علی بن ابی طالب امیرالمؤمنین ج۱ (کتاب)|سیمای کارگزاران علی بن ابی طالب امیرالمؤمنین ج۱]]، ص۵۰۰-۵۰۱.</ref>. | ||
=== ابوالغریف ارحبی === | ==== ابوالغریف ارحبی ==== | ||
{{اصلی|ابوالغریف عبیدالله بن خلیفه ارحبی همدانی}} | {{اصلی|ابوالغریف عبیدالله بن خلیفه ارحبی همدانی}} | ||
[[ابو العریف ارجهی]] جزو کارگزاران [[امیرالمؤمنین]] {{ع}} در [[قزوین]] دانسته شده است. [[شیخ طوسی]] در کتاب [[رجال طوسی|رجال]] خود نام [[ابو العریف همدانی]] را [[عبدالله بن خلیفه]] و از [[اصحاب امام علی]]{{ع}} دانسته است<ref>رجال طوسی، ص۴۸.</ref>.<ref>[[علی اکبر ذاکری|ذاکری، علی اکبر]]، [[سیمای کارگزاران علی بن ابی طالب امیرالمؤمنین ج۱ (کتاب)|سیمای کارگزاران علی بن ابی طالب امیرالمؤمنین ج۱]]، ص۵۰۸-۵۱۰.</ref> | [[ابو العریف ارجهی]] جزو کارگزاران [[امیرالمؤمنین]] {{ع}} در [[قزوین]] دانسته شده است. [[شیخ طوسی]] در کتاب [[رجال طوسی|رجال]] خود نام [[ابو العریف همدانی]] را [[عبدالله بن خلیفه]] و از [[اصحاب امام علی]]{{ع}} دانسته است<ref>رجال طوسی، ص۴۸.</ref>.<ref>[[علی اکبر ذاکری|ذاکری، علی اکبر]]، [[سیمای کارگزاران علی بن ابی طالب امیرالمؤمنین ج۱ (کتاب)|سیمای کارگزاران علی بن ابی طالب امیرالمؤمنین ج۱]]، ص۵۰۸-۵۱۰.</ref> | ||
=== [[مرة بن شراحیل همدانی]] = | ==== [[مرة بن شراحیل همدانی]] ==== | ||
=== [[ | ==== [[عبیدة بن عمرو سلمانی]] ==== | ||
== منابع == | == منابع == |
نسخهٔ ۱۱ فوریهٔ ۲۰۲۳، ساعت ۲۱:۴۲
آشنایی اجمالی
قزوین یکی از شهرهای ایران است. پیامبر (ص) درباره این شهر فرمودند: فرمود: خدا رحمت کند، برادرانم را در قزوین. بهترین پایگاهها زمینی است که آن را قزوین میگویند و در آینده به دست مسلمانان گشوده میشود. هرکه یک شب برای خدا در آن به سر برد، شهید از دنیا میرود و با صدیقین و در زمره پیامبران محشور میگردد تا به بهشت درآید[۱].[۲]
حاکمان قزوین
در زمان خلفا
قرظة بن ارطات
نام قرظة بن ارطات عبدی در کتابهای رجال اهل سنت آمده و ابن حبان او را در ثقات ذکر کرده است[۳]. همه نوشتهاند که وی از کثیر بن شهاب روایت میکند و از او ابواسحاق سبیعی روایت مینماید[۴]. ابن ابی حاتم نقل میکند که کثیر بن شهاب، فاتح قزوین بود که پس از ری آنجا را گشود[۵]. بنابراین میتوان گفت که وی در قزوین بوده و بعد به کارگزاری آنجا گمارده شده است[۶].
در زمان امیرالمؤمنین (ع)
ربیع بن خثیم کوفی
ربیع بن خثیم تمیمی از اصحاب امیرالمؤمنین (ع)[۷] و از زهاد ثمانیه به شمار میآید که در سال ۶۱ یا ۶۲ یا ۶۳ هجری در طوس از دنیا رفت و در محلی که اکنون دارای بقعه و بارگاهی به نام "خواجه ربیع" در کنار مشهد امام رضا (ع) است به خاک سپرده شد و شاه عباس صفوی برای او قبه و بارگاه ساخت[۸].[۹]
در تاریخ چنین آمده است که ربیع بن خثیم کوفی، از جانب حضرت علی (ع) والی قزوین بود[۱۰] هر چند نقل قولهای دیگری نیز در این زمینه وجود دارد[۱۱].
ابوالغریف ارحبی
ابو العریف ارجهی جزو کارگزاران امیرالمؤمنین (ع) در قزوین دانسته شده است. شیخ طوسی در کتاب رجال خود نام ابو العریف همدانی را عبدالله بن خلیفه و از اصحاب امام علی(ع) دانسته است[۱۲].[۱۳]
مرة بن شراحیل همدانی
عبیدة بن عمرو سلمانی
منابع
پانویس
- ↑ کنز العمال، ص ۳۵۰۸۹.
- ↑ تونهای، مجتبی، موعودنامه، ص۵۶۲.
- ↑ ابن حبان، ثقات، ج۷، ص۳۴۷.
- ↑ بخاری، تاریخ الکبیر، ج۷، ص۱۹۳ و ۲۰۶؛ مزی، تهذیب الکمال، ج۲۳، ص۵۶۶؛ ابن حجر، تهذیب التهذیب، ج۸ ص۳۳۰.
- ↑ رازی، الجرح والتعدیل، ج۷، ص۱۵۳ و ۱۴۴.
- ↑ ذاکری، علی اکبر، سیمای کارگزاران علی بن ابی طالب امیرالمؤمنین، ج۱، ص ۵۱۳.
- ↑ اعیان الشیعه، ج۶، ص۲۵۴.
- ↑ اعیان الشیعه، ج۶، ص۳۵۴ و تهذیب التهذیب، ج۳، ص۶۸.
- ↑ ناظمزاده، سید اصغر، اصحاب امام علی، ج۱، ص۵۰۹-۵۱۰.
- ↑ مستوفی، تاریخ گزیده، به اهتمام عبدالحسین نوائی، ص۱۹۳ و ۷۸۷.
- ↑ ذاکری، علی اکبر، سیمای کارگزاران علی بن ابی طالب امیرالمؤمنین ج۱، ص۵۰۰-۵۰۱.
- ↑ رجال طوسی، ص۴۸.
- ↑ ذاکری، علی اکبر، سیمای کارگزاران علی بن ابی طالب امیرالمؤمنین ج۱، ص۵۰۸-۵۱۰.