الگو:صفحهٔ اصلی/مدخل برگزیده: تفاوت میان نسخهها
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش برچسب: پیوندهای ابهامزدایی |
||
خط ۱: | خط ۱: | ||
'''[[ | '''[[امام حسین| امام حسین]]''' {{ع}} فرزند [[امیرالمؤمنین]] {{ع}} . [[حضرت زهرا]] {{س}} [[روز]] سه شنبه، یا پنج شنبه سوم شعبان [[سال چهارم هجری]] متولد گردید. همین که [[رسول خدا]] {{صل}} از ولادت [[حسین]] آگاه شد، شتابان به [[خانه علی]] {{ع}} آمد و از اسماء فرزند خود را خواست. سپس او را در آغوش گرفت و غرق بوسه ساخت و برخی از [[آداب]] را درباره [[حسین]] به انجام رسانید مانند اینکه: در گوش راست او [[اذان]] و در گوش چپش اقامه خواند؛ برای او نامگذاری کرد؛ در [[روز]] هفتم ولادت، برای حسین [[عقیقه]] کردند و ... . | ||
در [[روایات]] آمده است زمانی که [[فاطمه زهرا]] {{عم}} [[کودک]] خود را به [[دنیا]] آورد و این خبر به رسول خدا {{صل}} مژده داده شد، حضرت شتابان به خانه علی و زهرا {{عم}} آمد و به [[اسماء بنت عمیس]] فرمود: اسماء فرزندم را بیاور. اسماء نوزاد را که در پارچه سفیدی پیچیده شده بود نزد رسول خدا {{صل}} برد، حضرت شادمان گشت و او را به سینه چسباند و در گوش راستش [[اذان]] و در گوش چپ وی اقامه گفت و سپس او را در آغوش گرفت و گریست. اسماء عرضه داشت: پدر و مادرم فدایت، چرا [[گریه]] میکنید؟ رسول خدا {{صل}} فرمود: برای این عزیز فرزندم گریه میکنم. | |||
اسماء عرض کرد: ای رسول خدا! این کودک هماکنون متولد شده، گریه چرا؟ فرمود: اسماء فرزندم [[حسین]] پس از من به دست گروهی [[سرکش]] به [[شهادت]] میرسد که [[خداوند]] [[شفاعت]] من را نصیب آنان نمیگرداند. | |||
<div class="mainpage_box_more">[[ | سپس [[رسول اکرم]] {{صل}}، رو به [[علی]] کرد و فرمود: فرزندم را چه نام نهادهای؟ [[امام علی]] {{ع}} عرضه داشت: ای رسول خدا، هیچگاه قبل از شما برایش نامی [[انتخاب]] نمیکنم. در اینجا، [[فرشته وحی]] [[الهی]] که حامل نام نوزاد بود، بر رسول اکرم حبیب خدا نازل گشت و رسول خدا {{صل}} پس از دریافت [[فرمان الهی]] در نامگذاری نوزاد خجستهاش، رو به امام علی کرد و فرمود: او را حسین بنام. | ||
<div class="mainpage_box_more">[[ولادت امام حسین|ادامه]]</div> |
نسخهٔ ۲۳ فوریهٔ ۲۰۲۳، ساعت ۱۰:۲۹
امام حسین (ع) فرزند امیرالمؤمنین (ع) . حضرت زهرا (س) روز سه شنبه، یا پنج شنبه سوم شعبان سال چهارم هجری متولد گردید. همین که رسول خدا (ص) از ولادت حسین آگاه شد، شتابان به خانه علی (ع) آمد و از اسماء فرزند خود را خواست. سپس او را در آغوش گرفت و غرق بوسه ساخت و برخی از آداب را درباره حسین به انجام رسانید مانند اینکه: در گوش راست او اذان و در گوش چپش اقامه خواند؛ برای او نامگذاری کرد؛ در روز هفتم ولادت، برای حسین عقیقه کردند و ... .
در روایات آمده است زمانی که فاطمه زهرا (ع) کودک خود را به دنیا آورد و این خبر به رسول خدا (ص) مژده داده شد، حضرت شتابان به خانه علی و زهرا (ع) آمد و به اسماء بنت عمیس فرمود: اسماء فرزندم را بیاور. اسماء نوزاد را که در پارچه سفیدی پیچیده شده بود نزد رسول خدا (ص) برد، حضرت شادمان گشت و او را به سینه چسباند و در گوش راستش اذان و در گوش چپ وی اقامه گفت و سپس او را در آغوش گرفت و گریست. اسماء عرضه داشت: پدر و مادرم فدایت، چرا گریه میکنید؟ رسول خدا (ص) فرمود: برای این عزیز فرزندم گریه میکنم.
اسماء عرض کرد: ای رسول خدا! این کودک هماکنون متولد شده، گریه چرا؟ فرمود: اسماء فرزندم حسین پس از من به دست گروهی سرکش به شهادت میرسد که خداوند شفاعت من را نصیب آنان نمیگرداند.
سپس رسول اکرم (ص)، رو به علی کرد و فرمود: فرزندم را چه نام نهادهای؟ امام علی (ع) عرضه داشت: ای رسول خدا، هیچگاه قبل از شما برایش نامی انتخاب نمیکنم. در اینجا، فرشته وحی الهی که حامل نام نوزاد بود، بر رسول اکرم حبیب خدا نازل گشت و رسول خدا (ص) پس از دریافت فرمان الهی در نامگذاری نوزاد خجستهاش، رو به امام علی کرد و فرمود: او را حسین بنام.