عبدالله بن کعب مرادی: تفاوت میان نسخه‌ها
بدون خلاصۀ ویرایش |
(←مقدمه) |
||
| (۲۷ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۷ کاربر نشان داده نشد) | |||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
{{ | {{مدخل مرتبط | موضوع مرتبط = اصحاب امام علی | عنوان مدخل = عبدالله بن کعب مرادی | مداخل مرتبط = [[عبدالله بن کعب مرادی در تاریخ اسلامی]] - [[عبدالله بن کعب مرادی در تراجم و رجال]]| پرسش مرتبط = }} | ||
{{جعبه اطلاعات اصحاب | |||
| نام = عبدالله بن کعب مرادی | |||
| مشهور به = | |||
| نام تصویر = تصویر نمادین جنگ صفین.jpg | |||
| عرض تصویر = | |||
| توضیح تصویر = تصویر نمادین جنگ صفین | |||
| نام کامل = عبدالله بن کعب مرادی | |||
| نام‌های دیگر = | |||
| جنسیت = مرد | |||
| کنیه = | |||
| لقب = | |||
| اهل = | |||
| از قبیله = [[بنی‌نهد]] | |||
| از تیره = | |||
| پدر = | |||
| مادر = | |||
| همسر = | |||
| پسر = | |||
| دختر = | |||
| خواهر = | |||
| برادر = | |||
| خویشاوندان = | |||
| وابستگان = | |||
| تاریخ تولد = | |||
| محل تولد = | |||
| محل زندگی = | |||
| تاریخ درگذشت = | |||
| محل درگذشت = | |||
| تاریخ شهادت = | |||
| محل شهادت = | |||
| طول عمر = | |||
| محل دفن = | |||
| دین = | |||
| مذهب = | |||
| از اصحاب = [[امام علی]] | |||
| از طبقه = | |||
| در جنگ = [[جنگ صفین]] | |||
| نقش‌ها = | |||
| فعالیت‌ها = | |||
| علت شهرت = | |||
| علت درگذشت = | |||
| علت شهادت = | |||
| راوی از = | |||
| روایات مشهور = | |||
| مشایخ او = | |||
| راویان از او = | |||
| آخرین راوی از او = | |||
}} | |||
==مقدمه== | == مقدمه == | ||
عبدالله بن کعب مرادی از اعیان و بزرگان [[اصحاب امیرمؤمنان]] {{ع}} بود. او در [[صفین]] در رکاب آن [[حضرت]] [[مجاهدت]] کرد و به [[شهادت]] رسید<ref>اسدالغابه، ج۳، ص۲۴۹.</ref>. | |||
به [[نقل]] [[نصر بن مزاحم]]، در یکی از روزهای [[جنگ صفین]]، [[پرچم]] [[بنی نهد بن زید]] را پس از آن‌که چند نفر در کنار آن مثل [[مسروق بن هیثم]] و [[صخر بن سُمیّ]] و [[علی بن عمیر]] صدمه دیدند و یا به [[شهادت]] رسیدند، [[عبدالله بن کعب مرادی]] آن [[پرچم]] را برداشت و با [[شامیان]] جنگید و او نیز به [[شهادت]] رسید <ref>ر. ک: وقعة صفین، ص۲۶۱.</ref>.<ref>[[سید اصغر ناظم‌زاده|ناظم‌زاده، سید اصغر]]، [[اصحاب امام علی ج۲ (کتاب)|اصحاب امام علی]]، ج۲، ص۹۲۱.</ref> | |||
==در آخرین نفس و [[پیام]] به [[امیرالمؤمنین]]{{ع}}== | == در آخرین نفس و [[پیام]] به [[امیرالمؤمنین]] {{ع}} == | ||
* [[نصر بن مزاحم]] [[نقل]] می‌کند: در آخرین لحظات [[عمر]] عبدالله بن کعب مرادی که در میدان [[نبرد]] افتاده بود [[اسود بن قیس]] از کنار او می‌گذشت، همین که نگاه اسود به [[ | * [[نصر بن مزاحم]] [[نقل]] می‌کند: در آخرین لحظات [[عمر]] [[عبدالله بن کعب مرادی]] که در میدان [[نبرد]] افتاده بود [[اسود بن قیس]] از کنار او می‌گذشت، همین که نگاه اسود به [[عبدالله]] افتاد خطاب به او گفت: «به [[خدا]] قسم، [[شهادت]] تو بر من بسیار سخت وناگوار است، و اگر در موقع [[مبارزه]] تو بودم از تو [[دفاع]] می‌کردم و جانم را فدایت می‌نمودم و اکنون هم اگر [[قاتل]] تو را می‌شناختم با او می‌جنگیدم تا او را بکشم یا خودم به تو ملحق شوم - سپس از مرکب پیاده شد و بالای سر [[عبدالله]] نشست و گفت: - اکنون مرا [[موعظه]] کن؟» [[عبدالله]] گفت: «تو را به [[تقوای الهی]] [[وصیت]] می‌کنم و این که [[خیرخواه]] [[علی]] {{ع}} باشی و با [[پیمان‌شکنان]] وی بجنگی تا [[حق]] ظاهر شود و یا به [[خدا]] ملحق گردی. [[سلام]] مرا به [[حضرت علی]] {{ع}} برسان و بگو [[جنگ]] کن و در میدان [[مبارزه]] پیش‌روی کن تا معرکه [[نبرد]] را پشت سر قرار دهی؛ زیرا هر کس بجنگد و معرکه [[قتال]] پشت سرش باشد، [[پیروزی]] برای او است». [[عبدالله]]، پس از این سخنان [[جان]] به [[جان]] آفرین [[تسلیم]] کرد و از [[دنیا]] رفت. | ||
[[اسود بن قیس]] به [[محضر امام]]{{ع}} آمد و توصیه و سفارش او را به عرض رسانید، [[حضرت]] فرمود: | [[اسود بن قیس]] به [[محضر امام]] {{ع}} آمد و توصیه و سفارش او را به عرض رسانید، [[حضرت]] فرمود: «حمت [[خدا]] بر او باد، وی در حال [[حیات]] همراه ما جنگید و هنگام [[وفات]] ناصح و [[خیرخواه]] ما بود»<ref>وقعة صفین، ص۴۵۶؛ تاریخ طبری، ج۵، ص۴۶. نظیر همین داستان را ابن ابی الحدید در شرح نهج البلاغه، ج۸، ص۹۲ برای عبدالله بن بدیل نقل کرده. ممکن است دو داستان باشد و ممکن است یک داستان باشد و یکی از آن دو اشتباه اسمی باشد.</ref>.<ref>[[سید اصغر ناظم‌زاده|ناظم‌زاده، سید اصغر]]، [[اصحاب امام علی ج۲ (کتاب)|اصحاب امام علی]]، ج۲، ص۹۲۲.</ref> | ||
== جستارهای وابسته == | == جستارهای وابسته == | ||
{{مدخل وابسته}} | |||
* [[اسود بن قیس مرادی]] | |||
{{پایان مدخل وابسته}} | |||
==منابع== | == منابع == | ||
{{منابع}} | |||
* [[پرونده:1379452.jpg|22px]] [[سید اصغر ناظم‌زاده|ناظم‌زاده، سید اصغر]]، [[اصحاب امام علی ج۲ (کتاب)|'''اصحاب امام علی، ج۲''']] | * [[پرونده:1379452.jpg|22px]] [[سید اصغر ناظم‌زاده|ناظم‌زاده، سید اصغر]]، [[اصحاب امام علی ج۲ (کتاب)|'''اصحاب امام علی، ج۲''']] | ||
{{پایان منابع}} | |||
==پانویس== | == پانویس == | ||
{{ | {{پانویس}} | ||
[[رده:اصحاب امام علی]] | |||
[[رده:امام علی | |||
[[رده:اعلام]] | [[رده:اعلام]] | ||
[[رده:بنی‌نهد]] | |||
نسخهٔ کنونی تا ۲۸ فوریهٔ ۲۰۲۳، ساعت ۱۹:۱۵
این مدخل زیرشاخهٔ بحث اصحاب امام علی است. عبدالله بن کعب مرادی از چند منظر متفاوت، بررسی می‌شود: عبدالله بن کعب مرادی در تاریخ اسلامی - عبدالله بن کعب مرادی در تراجم و رجال - پرسش مرتبط ندارد| عبدالله بن کعب مرادی | |
|---|---|
 تصویر نمادین جنگ صفین | |
| نام کامل | عبدالله بن کعب مرادی |
| جنسیت | مرد |
| از قبیله | بنی‌نهد |
| از اصحاب | امام علی |
| حضور در جنگ | جنگ صفین |
مقدمه
عبدالله بن کعب مرادی از اعیان و بزرگان اصحاب امیرمؤمنان (ع) بود. او در صفین در رکاب آن حضرت مجاهدت کرد و به شهادت رسید[۱]. به نقل نصر بن مزاحم، در یکی از روزهای جنگ صفین، پرچم بنی نهد بن زید را پس از آن‌که چند نفر در کنار آن مثل مسروق بن هیثم و صخر بن سُمیّ و علی بن عمیر صدمه دیدند و یا به شهادت رسیدند، عبدالله بن کعب مرادی آن پرچم را برداشت و با شامیان جنگید و او نیز به شهادت رسید [۲].[۳]
در آخرین نفس و پیام به امیرالمؤمنین (ع)
- نصر بن مزاحم نقل می‌کند: در آخرین لحظات عمر عبدالله بن کعب مرادی که در میدان نبرد افتاده بود اسود بن قیس از کنار او می‌گذشت، همین که نگاه اسود به عبدالله افتاد خطاب به او گفت: «به خدا قسم، شهادت تو بر من بسیار سخت وناگوار است، و اگر در موقع مبارزه تو بودم از تو دفاع می‌کردم و جانم را فدایت می‌نمودم و اکنون هم اگر قاتل تو را می‌شناختم با او می‌جنگیدم تا او را بکشم یا خودم به تو ملحق شوم - سپس از مرکب پیاده شد و بالای سر عبدالله نشست و گفت: - اکنون مرا موعظه کن؟» عبدالله گفت: «تو را به تقوای الهی وصیت می‌کنم و این که خیرخواه علی (ع) باشی و با پیمان‌شکنان وی بجنگی تا حق ظاهر شود و یا به خدا ملحق گردی. سلام مرا به حضرت علی (ع) برسان و بگو جنگ کن و در میدان مبارزه پیش‌روی کن تا معرکه نبرد را پشت سر قرار دهی؛ زیرا هر کس بجنگد و معرکه قتال پشت سرش باشد، پیروزی برای او است». عبدالله، پس از این سخنان جان به جان آفرین تسلیم کرد و از دنیا رفت.
اسود بن قیس به محضر امام (ع) آمد و توصیه و سفارش او را به عرض رسانید، حضرت فرمود: «حمت خدا بر او باد، وی در حال حیات همراه ما جنگید و هنگام وفات ناصح و خیرخواه ما بود»[۴].[۵]
جستارهای وابسته
منابع
پانویس
- ↑ اسدالغابه، ج۳، ص۲۴۹.
- ↑ ر. ک: وقعة صفین، ص۲۶۱.
- ↑ ناظم‌زاده، سید اصغر، اصحاب امام علی، ج۲، ص۹۲۱.
- ↑ وقعة صفین، ص۴۵۶؛ تاریخ طبری، ج۵، ص۴۶. نظیر همین داستان را ابن ابی الحدید در شرح نهج البلاغه، ج۸، ص۹۲ برای عبدالله بن بدیل نقل کرده. ممکن است دو داستان باشد و ممکن است یک داستان باشد و یکی از آن دو اشتباه اسمی باشد.
- ↑ ناظم‌زاده، سید اصغر، اصحاب امام علی، ج۲، ص۹۲۲.