تمیم بن طرفه طائی مسلی کوفی: تفاوت میان نسخه‌ها

از امامت‌پدیا، دانشنامهٔ امامت و ولایت
بدون خلاصۀ ویرایش
 
(۶ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۲ کاربر نشان داده نشد)
خط ۱: خط ۱:
{{مدخل مرتبط | موضوع مرتبط = | عنوان مدخل  = تمیم بن طرفه طائی مسلی کوفی | مداخل مرتبط = [[تمیم بن طرفه طائی مسلی کوفی در تاریخ اسلامی]] - [[تمیم بن طرفه طائی مسلی کوفی در تراجم و رجال]] - [[تمیم بن طرفه طائی مسلی کوفی در حدیث]]| پرسش مرتبط  = }}
{{مدخل مرتبط | موضوع مرتبط = اصحاب امام علی | عنوان مدخل  = تمیم بن طرفه طائی مسلی کوفی | مداخل مرتبط = [[تمیم بن طرفه طائی مسلی کوفی در تاریخ اسلامی]] - [[تمیم بن طرفه طائی مسلی کوفی در تراجم و رجال]] - [[تمیم بن طرفه طائی مسلی کوفی در حدیث]]| پرسش مرتبط  = }}
{{جعبه اطلاعات اصحاب
{{جعبه اطلاعات اصحاب
| نام = تمیم بن طرفه طائی مسلی کوفی
| نام = تمیم بن طرفه طائی مسلی کوفی
خط ۹: خط ۹:
| نام‌های دیگر =  
| نام‌های دیگر =  
| جنسیت = مرد
| جنسیت = مرد
| کنیه = [[ابن طرفة]]
| کنیه = ابن طرفة  
| لقب = {{فهرست جعبه افقی| [[الطائی]] | [[الکوفی]] }}
| لقب = {{فهرست جعبه افقی| [[الطائی]] | [[الکوفی]] }}
| اهل =  
| اهل =  
| از قبیله = [[بنی طی]]   
| از قبیله = [[بنی‌طی]]   
| از تیره =   
| از تیره =   
| پدر =   
| پدر =   
خط ۵۳: خط ۵۳:


== مقدمه ==
== مقدمه ==
تمیم بن طرفه طائی [[اهل کوفه]]، از [[تابعین]] و از [[اصحاب]] [[امیر مؤمنان]] {{ع}} بود<ref>اعیان الشیعه، ج۳، ص۶۳۹ و تنقیح المقال، ج۱، ص۱۸۷.</ref>. او [[حدیثی]] در باب [[قضاوت]] [[حضرت علی]] {{ع}} [[نقل]] کرده است که مرحوم [[کلینی]] و [[شیخ طوسی]] و [[شیخ صدوق]] در [[کتب اربعه]] از او [[نقل]] کرده‌اند. [[متن حدیث]] به این شرح است: تمیم بن طرفه [[نقل]] می‌کند: دو نفر شتری یافتند و هر دو اقامه [[بینه]] کردند<ref>بینه، در اصطلاح شرع به معنای دو شاهد عادل و مورد وثوق است.</ref> و هر کدام گفتند، شتر از آن اوست! [[حضرت]] در [[قضاوت]] و داوریش، شتر را برای هر دو به طوری مساوی قرار داد"<ref>{{عربی| أَنَّ رَجُلَيْنِ عَرَفَا بَعِيراً فَأَقَامَ كُلُّ وَاحِدٍ مِنْهُمَا بَيِّنَةً فَجَعَلَهُ أَمِيرُ اَلْمُؤْمِنِينَ عَلَيْهِ اَلسَّلاَمُ بَيْنَهُمَا}}؛ فروع کافی، ج۷، ص۴۱۹، باب الرجلین یدعیان، ح۵ تهذیب الاحکام، ج۶، ص۲۳۴، باب البینتین یتقابلان، ح۵: استبصار، ج۳، ص۳۹۸، ح۱۳۴ و من لا یحضره الفقیه، ج۳، ص۲۳.</ref>؛
تمیم بن طرفه طائی [[اهل کوفه]]، از [[تابعین]] و از [[اصحاب]] [[امیر مؤمنان]] {{ع}} بود<ref>اعیان الشیعه، ج۳، ص۶۳۹ و تنقیح المقال، ج۱، ص۱۸۷.</ref>. او [[حدیثی]] در باب [[قضاوت]] [[حضرت علی]] {{ع}} [[نقل]] کرده است که مرحوم [[کلینی]] و [[شیخ طوسی]] و [[شیخ صدوق]] در [[کتب اربعه]] از او [[نقل]] کرده‌اند. [[متن حدیث]] به این شرح است: «تمیم بن طرفه [[نقل]] می‌کند: دو نفر شتری یافتند و هر دو اقامه [[بینه]] کردند<ref>بینه، در اصطلاح شرع به معنای دو شاهد عادل و مورد وثوق است.</ref> و هر کدام گفتند، شتر از آن اوست! [[حضرت]] در [[قضاوت]] و داوریش، شتر را برای هر دو به طوری مساوی قرار داد»<ref>{{عربی| أَنَّ رَجُلَيْنِ عَرَفَا بَعِيراً فَأَقَامَ كُلُّ وَاحِدٍ مِنْهُمَا بَيِّنَةً فَجَعَلَهُ أَمِيرُ اَلْمُؤْمِنِينَ عَلَيْهِ اَلسَّلاَمُ بَيْنَهُمَا}}؛ فروع کافی، ج۷، ص۴۱۹، باب الرجلین یدعیان، ح۵ تهذیب الاحکام، ج۶، ص۲۳۴، باب البینتین یتقابلان، ح۵: استبصار، ج۳، ص۳۹۸، ح۱۳۴ و من لا یحضره الفقیه، ج۳، ص۲۳.</ref>؛
از این [[حدیث]] استفاده می‌شود که تمیم از علاقه‌مندان به [[حضرت]] بوده و در جریان مسائل [[حکومت]] قرار داشته است، و از این که [[کتب اربعه]] [[شیعه]]، این [[روایت]] را از او [[نقل]] کرده‌اند حکایت از [[اعتماد]] بزرگان [[علمای شیعه]] به تمیم است<ref>تهذیب التهذیب، ج۱، ص۵۴۱ و اعیان الشیعه، ج۳، ص۶۳۹.</ref>.
از این [[حدیث]] استفاده می‌شود که تمیم از علاقه‌مندان به [[حضرت]] بوده و در جریان مسائل [[حکومت]] قرار داشته است، و از این که [[کتب اربعه]] [[شیعه]]، این [[روایت]] را از او [[نقل]] کرده‌اند حکایت از [[اعتماد]] بزرگان [[علمای شیعه]] به تمیم است<ref>تهذیب التهذیب، ج۱، ص۵۴۱ و اعیان الشیعه، ج۳، ص۶۳۹.</ref>.
در [[وفات]] او [[اختلاف]] است، قولی بر آن است که وی در سال ۹۳ و قولی ۹۴ یا ۹۵ [[هجری]] در زمان [[حکومت]] [[حجاج]] از [[دنیا]] رفته است.<ref>[[سید اصغر ناظم‌زاده|ناظم‌زاده، سید اصغر]]، [[اصحاب امام علی ج۱ (کتاب)|اصحاب امام علی]]، ج۱، ص۲۵۶-۲۵۷.</ref>
در [[وفات]] او [[اختلاف]] است، قولی بر آن است که وی در سال ۹۳ و قولی ۹۴ یا ۹۵ [[هجری]] در زمان [[حکومت]] [[حجاج]] از [[دنیا]] رفته است.<ref>[[سید اصغر ناظم‌زاده|ناظم‌زاده، سید اصغر]]، [[اصحاب امام علی ج۱ (کتاب)|اصحاب امام علی]]، ج۱، ص۲۵۶-۲۵۷.</ref>
خط ۷۰: خط ۷۰:
* [[علی بن مدرک]] مشهور به [[علی بن مدرک النخعی]]
* [[علی بن مدرک]] مشهور به [[علی بن مدرک النخعی]]
* [[عبد الله بن تمیم بن طرفة]] مشهور به [[عبد الله بن تمیم]]<ref>[http://hadith.islam-db.com/narrators/1998/%D8%AA%D9%85%D9%8A%D9%85-%D8%A8%D9%86-%D8%B7%D8%B1%D9%81%D8%A9 موسوعة الحدیث]</ref>.
* [[عبد الله بن تمیم بن طرفة]] مشهور به [[عبد الله بن تمیم]]<ref>[http://hadith.islam-db.com/narrators/1998/%D8%AA%D9%85%D9%8A%D9%85-%D8%A8%D9%86-%D8%B7%D8%B1%D9%81%D8%A9 موسوعة الحدیث]</ref>.
== جستارهای وابسته ==
{{مدخل وابسته}}
* [[بنی‌طی]] (قبیله)
{{پایان مدخل وابسته}}


== منابع ==
== منابع ==
خط ۸۱: خط ۸۶:
[[رده:اصحاب امام علی]]
[[رده:اصحاب امام علی]]
[[رده:اعلام]]
[[رده:اعلام]]
[[رده:قبیله بنی طی]]
[[رده:بنی‌طی]]

نسخهٔ کنونی تا ‏۶ مارس ۲۰۲۳، ساعت ۲۰:۴۷

تمیم بن طرفه طائی مسلی کوفی
تصویر قدیمی از مسجد کوفه
نام کاملتمیم بن طرفه طائی مسلی کوفی
جنسیتمرد
کنیهابن طرفة
لقب
از قبیلهبنی‌طی
محل زندگیکوفه
درگذشت۹۴ هجری
از اصحابامام علی
مشخصات حدیثی
مشایخ او
راویان از او

نسب

أبو سلیط تمیم بن طرفة مسلی، کوفی، طائی مشهور به تمیم بن طرفة الطائی او از روات حدیث است. در بین اهل سنت برخی او را ثقه می‌دانند. در کوفه زندگی می‌کرد [۱].

مقدمه

تمیم بن طرفه طائی اهل کوفه، از تابعین و از اصحاب امیر مؤمنان S بود[۲]. او حدیثی در باب قضاوت حضرت علی S نقل کرده است که مرحوم کلینی و شیخ طوسی و شیخ صدوق در کتب اربعه از او نقل کرده‌اند. متن حدیث به این شرح است: «تمیم بن طرفه نقل می‌کند: دو نفر شتری یافتند و هر دو اقامه بینه کردند[۳] و هر کدام گفتند، شتر از آن اوست! حضرت در قضاوت و داوریش، شتر را برای هر دو به طوری مساوی قرار داد»[۴]؛ از این حدیث استفاده می‌شود که تمیم از علاقه‌مندان به حضرت بوده و در جریان مسائل حکومت قرار داشته است، و از این که کتب اربعه شیعه، این روایت را از او نقل کرده‌اند حکایت از اعتماد بزرگان علمای شیعه به تمیم است[۵]. در وفات او اختلاف است، قولی بر آن است که وی در سال ۹۳ و قولی ۹۴ یا ۹۵ هجری در زمان حکومت حجاج از دنیا رفته است.[۶]

مشایخ در روایت

روایت‌کنندگان از او

جستارهای وابسته

منابع

پانویس

  1. موسوعة الحدیث
  2. اعیان الشیعه، ج۳، ص۶۳۹ و تنقیح المقال، ج۱، ص۱۸۷.
  3. بینه، در اصطلاح شرع به معنای دو شاهد عادل و مورد وثوق است.
  4. أَنَّ رَجُلَيْنِ عَرَفَا بَعِيراً فَأَقَامَ كُلُّ وَاحِدٍ مِنْهُمَا بَيِّنَةً فَجَعَلَهُ أَمِيرُ اَلْمُؤْمِنِينَ عَلَيْهِ اَلسَّلاَمُ بَيْنَهُمَا؛ فروع کافی، ج۷، ص۴۱۹، باب الرجلین یدعیان، ح۵ تهذیب الاحکام، ج۶، ص۲۳۴، باب البینتین یتقابلان، ح۵: استبصار، ج۳، ص۳۹۸، ح۱۳۴ و من لا یحضره الفقیه، ج۳، ص۲۳.
  5. تهذیب التهذیب، ج۱، ص۵۴۱ و اعیان الشیعه، ج۳، ص۶۳۹.
  6. ناظم‌زاده، سید اصغر، اصحاب امام علی، ج۱، ص۲۵۶-۲۵۷.
  7. موسوعة الحدیث
  8. موسوعة الحدیث