عباس بن جعده جدلی: تفاوت میان نسخه‌ها

عباس<ref>عیاّش، تاریخ الطبری، ج۶، ص۷۴. دارالمعارف.</ref> بن جَعْدۀ جَدَلی<ref>نسبتش به جدیله، تیرهای از قحطانیه برمیگردد. این قبیله به نام مادرشان، جدیلة بنت سبیع بن عمرو الحمریه شناخته می‎شوند. (الانساب، ج۲، ص۳۰؛ معجم قبائل العرب، ج۱، ص۱۷۳).</ref>، فردی [[دلاور]]، پاکدامن و [[دوستدار اهل بیت]] {{عم}}<ref>ذخیرة الدارین، ص۲۸۶، فرسان الهیجاء، ج۱، ص۱۸۶؛ مبعوث الحسین {{ع}}، ص۲۳۸.</ref> بود و در [[کوفه]] از [[مردم]] برای [[امام حسین]] {{ع}} [[بیعت]] می‌گرفت. هنگامی که [[هانی بن عروه]] به [[دستور]] [[عبیدالله بن زیاد]] دستگیر شد، [[حضرت]] [[مسلم بن عقیل]] {{ع}} برای [[حمله]] به قصر ابن‌ زیاد چهار تن را به [[فرماندهی]] [[قبایل]] مختلف [[منصوب]] کرد که در این [[نبرد]]، عباس [[فرمانده]] [[اهل مدینه]] بود<ref>تاریخ طبری، ج۵، ص۳۶۹، دارالمعارف، اخبار الطوال، ص۲۳۸؛ الکامل، ج۴، ص۳۰؛ مقتل الحسین {{ع}}، خوارزمی، ج۱، ص۲۹۷، انوارالهدی؛ ارشاد، ج۲، ص۵۲؛ ابصارالعین، ص۸۱ و ۱۰۸، مرکز الدراسات الاسلامیة لحرس الثورة؛ تنقیح المقال، ج۲، ص۱۲۵؛ وسیلة الدارین، ص۲۳۷؛ نفس المهموم، ص۹۶؛ قمقام زخّار، ج۱، ص۳۰۱.</ref>. او می‌گوید: «با چهار هزار [[جنگجو]]، همراه مسلم حرکت کردیم ولی هنوز به قصر نرسیده بودیم که تعدادمان به سیصد نفر کاهش یافت»<ref>تاریخ طبری، ج۵، ص۳۶۹.</ref>.

از گفتار مورّخان پیشین مانند [[طبری]] و [[ابن‌اثیر]]<ref>تاریخ طبری، ج۶، ص۷۴، دارالمعارف؛ الکامل، ج۴، ص۲۴۸.</ref> هنگام ذکر حوادث سال ۶۶ ه‍.ق چنین برمی‌آید که عبّاس<ref>عیاش، تاریخ طبری، ج۶، ص۷۴.</ref> تا این [[زمان]] زنده و فرمانده گروهی از [[سپاهیان]] مختار بوده است. ولی [[سیره‌نویسان]] اخیر می‌گویند که پس از [[شهادت]] حضرت مسلم {{ع}} و هانی بن عروه، [[محمد اشعث کندی]] و به قولی [[محمد بن عباس کندی]] او را دستگیر کرده و تحویل ابن‌زیاد داد.

سر [[عباس بن جعده]]، به امر عبیدالله بن زیاد از [[بدن]] جدا گردید و به [[فیض]] شهادت نایل گشت<ref>ذخیرة الدارین، ص۲۸۶؛ تنقیح المقال، ج۲، ص۱۲۵؛ فرسان الهیجاء، ج۱، ص۱۸۶، مدینة الحسین {{ع}}، ص۴۲؛ ثارالله، ص۱۲۵؛ یاران پایدار، ص۹۰؛ مبعوث الحسین {{ع}}، ص۲۳۷.</ref>.<ref>جمعی از نویسندگان، [[پژوهشی پیرامون شهدای کربلا (کتاب)|پژوهشی پیرامون شهدای کربلا]]، ص:۲۱۱-۲۱۲.</ref>