غزوه ودان: تفاوت میان نسخه‌ها

از امامت‌پدیا، دانشنامهٔ امامت و ولایت
بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
 
(۲۶ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۶ کاربر نشان داده نشد)
خط ۱: خط ۱:
{{ویرایش غیرنهایی}}
{{نبوت}}
{{نبوت}}
<div style="padding: 0.0em 0em 0.0em;">
{{مدخل مرتبط
: <div style="background-color: rgb(252, 252, 233); text-align:center; font-size: 85%; font-weight: normal;">این مدخل از چند منظر متفاوت، بررسی می‌شود:</div>
| موضوع مرتبط = غزوه‌های پیامبر
<div style="padding: 0.0em 0em 0.0em;">
| عنوان مدخل  = غزوه ودان
: <div style="background-color: rgb(255, 245, 227); text-align:center; font-size: 85%; font-weight: normal;">[[غزوه ودان در حدیث]] | [[غزوه ودان در نهج البلاغه]]| [[غزوه ودان در تاریخ اسلامی]]</div>
| مداخل مرتبط = [[غزوه ودان در تاریخ اسلامی]]
<div style="padding: 0.0em 0em 0.0em;">
| پرسش مرتبط  =  
: <div style="background-color: rgb(206,242, 299); text-align:center; font-size: 85%; font-weight: normal;">در این باره، تعداد بسیاری از پرسش‌های عمومی و مصداقی مرتبط، وجود دارند که در مدخل '''[[غزوه ودان  (پرسش)]]''' قابل دسترسی خواهند بود.</div>
}}
<div style="padding: 0.4em 0em 0.0em;">


غَزوه وَدّان یا [[غزوه ابواء|اَبواء]] یا [[غزوه بنی‌ضمره]]
'''غزوه ودان''' یا [[غزوه ابواء|اَبواء]] و یا [[غزوه بنی‌ضمره]] در محلی به نام "[[ودان]]" در [[مدینه]] و در نزدیکی منطقه "أبواء" رخ داد. این [[غزوه]]، اوّلین غزوه [[رسول خدا]]{{صل}} بود. ایشان برای به دست آوردن [[اموال]] کاروانی از [[قریش]] و [[جنگ]] با [[قبیله]] "بنی‌ضمرة بن بکر کنانی" مدینه را به قصد أبواء ترک کردند که به نوشته شدن [[قرارداد]] صلحی میان [[پیامبر]] و آن قبیله تمام شد.
==مقدمه==
*[[رسول گرامی اسلام]]{{صل}} ده سال در [[مدینه]] اقامت داشت و [[غزوات]]<ref>مجموعه جنگ‌هایی که پیامبر علیه خود شخصاً در آنها حضور داشتند.</ref> و سریه‌های متعددی را با [[مشرکان]] و غیر [[مشرکان]] به منظور [[مطیع]] ساختن و یا جلوگیری از [[توطئه]] آنها انجام می‌داد؛ به گونه‌ای که [[طبری]] به [[نقل]] از [[ابن‌اسحاق]] می‌گوید: "[[غزوات پیامبر]]{{صل}} به عدد ۲۶ می‌رسد و اولین غزوه‌ای که [[پیامبر]]{{صل}} در طول این سال‌ها انجام دادند، غزوه ودان بود"<ref>[[علی محمد تاج‌الدین|تاج‌الدین، علی محمد]]، [[غزوه ودان (مقاله)|غزوه ودان]]، [[فرهنگ‌نامه تاریخ زندگانی پیامبر اعظم ج۲ (کتاب)|فرهنگ‌نامه تاریخ زندگانی پیامبر اعظم]]، ج۲، ص:۱۹۹.</ref>.


==علت نام‌گذاری==
== مقدمه ==
*این [[غزوه]] در محلی به نام "[[ودان]]" در [[مدینه]] و در نزدیکی منطقه "أبواء" رخ داد. [[ودان]] بین [[جحفه]] و أبواء قرار دارد. از آنجا که بین [[ودان]] و أبواء شش میل فاصله است<ref>یاقوت حموی، معجم البلدان، ج۵، ص۳۶۵؛ احمد بن یحیی بلاذری، انساب الاشراف، ج۱، ص۲۸۷.</ref> و در نزدیکی هم قرار دارند، در منابع به هر دو نام آمده است<ref>احمد بن یحیی بلاذری، انساب الاشراف، ج۱، ص۲۸۷؛ ابن خلدون، تاریخ ابن خلدون، ج۲، ص۴۲۴.</ref><ref>[[علی محمد تاج‌الدین|تاج‌الدین، علی محمد]]، [[غزوه ودان (مقاله)|غزوه ودان]]، [[فرهنگ‌نامه تاریخ زندگانی پیامبر اعظم ج۲ (کتاب)|فرهنگ‌نامه تاریخ زندگانی پیامبر اعظم]]، ج۲، ص:۱۹۹.</ref>.
[[رسول گرامی اسلام]] {{صل}} ده سال در [[مدینه]] اقامت داشت و [[غزوات]]<ref>مجموعه جنگ‌هایی که پیامبر علیه خود شخصاً در آنها حضور داشتند.</ref> و سریه‌های متعددی را با [[مشرکان]] و غیر [[مشرکان]] به منظور [[مطیع]] ساختن و یا جلوگیری از [[توطئه]] آنها انجام می‌داد؛ به گونه‌ای که [[طبری]] به [[نقل]] از [[ابن‌اسحاق]] می‌گوید: "[[غزوات پیامبر]] {{صل}} به عدد ۲۶ می‌رسد و اولین غزوه‌ای که [[پیامبر]] {{صل}} در طول این سال‌ها انجام دادند، غزوه ودان بود" که به آن [[غزوه ابواء|اَبواء]] یا [[غزوه بنی‌ضمره]] نیز گفته می‌شود<ref>[[علی محمد تاج‌الدین|تاج‌الدین، علی محمد]]، [[غزوه ودان (مقاله)|غزوه ودان]]، [[فرهنگ‌نامه تاریخ زندگانی پیامبر اعظم ج۲ (کتاب)|فرهنگ‌نامه تاریخ زندگانی پیامبر اعظم ج۲]]، ص۱۹۹.</ref>.


==اصل ماجرا==
== علت نام‌گذاری ==
*این [[غزوه]]، اوّلین غزوه [[رسول خدا]]{{صل}}<ref>عبدالرحمن سهیلی، الروض الأنف فی شرح السیرة النبویه، ج۵، ص۵۱؛ ابن هشام، السیرة النبویه، ج۱، ص۵۹۱.</ref> در صفر دوازدهمین [[ماه]] [[هجرت]] به وقوع پیوست<ref>احمدین یحیی بلاذری، انساب الاشراف، ج۱، ص۲۸۷؛ ابوبکر بیهقی، دلائل النبوة و معرفة احوال صاحب الشریعه، ج۳، ص۰۹</ref>. ایشان برای به دست آوردن [[اموال]] کاروانی از [[قریش]] و [[جنگ]] با [[قبیله]] "[[بنی‌ضمرة بن بکر کنانی]]" [[مدینه]] را به قصد أبواء ترک کردند<ref>ابن هشام، السیرة النبویه، ج۱، ص۵۹۱؛ ابن سید الناس عیون الأثر، ج۱، ص۲۵۹؛ عبدالرحمن سهیلی، الروض الأنف فی شرح السیرة النبویه، ج۵، ص۵۱</ref>. در این [[غزوه]]، کسی از [[انصار]] حضور نداشت<ref>محمد بن یوسف صالحی، سبل الهدی والرشاد فی سیرة خیر العباد، ج۴، ص۱۴.</ref>. [[پیامبر]]{{صل}} قبل از [[خروج]] از [[مدینه]]، [[سعد بن عباده]] را برای رسیدگی به امور در [[مدینه]] به جای خود [[منصوب]] فرمود<ref>احمد بن یحیی بلاذری، انساب الاشراف، ج۱، ص۲۸۷؛ ابن سیدالناس، عیون الاثر، ج۱، ص۲۵۸؛ ابن خلدون، تاریخ ابن خلدون، ج۲، ص۴۲۴.</ref>. [[رسول خدا]]{{صل}} همراه دویست تن از [[یاران]] خویش<ref>ابن خلدون، تاریخ ابن خلدون، ج۲، ص۴۲۴.</ref> با پرچمداری [[حمزه عموی پیامبر]]{{صل}}<ref>ابن خلدون، تاریخ ابن خلدون، ج۲، ص۴۲۴.</ref> به سوی [[ودان]] حرکت کرد. در آنجا بنی‌ضمره برای صُلح به حضور [[پیامبر]]{{صل}} آمد<ref>احمد بن یحیی بلاذری، انساب الاشراف، ج۱، ص۲۸۷.</ref>، [[مخشی بن عمرو ضمری]] بود که در آن زمان، [[ریاست]] [[قبیله]] مذکور را به عهده داشت<ref>عبدالرحمن سهیلی، الروض الأنف فی شرح السیرة النبویه، ج۵، ص۵۱؛ ابن هشام، السیرة النبویه، ج۱، ص۵۱۹؛ ابن جوزی، المنتظم فی تاریخ الأمم و الملوک، ج۳، ص۸۹.</ref> و [[قرارداد صلح]] را [[امضا]] کرد<ref>[[علی محمد تاج‌الدین|تاج‌الدین، علی محمد]]، [[غزوه ودان (مقاله)|غزوه ودان]]، [[فرهنگ‌نامه تاریخ زندگانی پیامبر اعظم ج۲ (کتاب)|فرهنگ‌نامه تاریخ زندگانی پیامبر اعظم]]، ج۲، ص:۱۹۲-۲۰۰.</ref>.
این [[غزوه]] در محلی به نام "[[ودان]]" در [[مدینه]] و در نزدیکی منطقه "أبواء" رخ داد. [[ودان]] بین [[جحفه]] و أبواء قرار دارد. از آنجا که بین [[ودان]] و أبواء شش میل فاصله است<ref>یاقوت حموی، معجم البلدان، ج۵، ص۳۶۵؛ احمد بن یحیی بلاذری، انساب الاشراف، ج۱، ص۲۸۷.</ref> و در نزدیکی هم قرار دارند، در منابع به هر دو نام آمده است<ref>احمد بن یحیی بلاذری، انساب الاشراف، ج۱، ص۲۸۷؛ ابن خلدون، تاریخ ابن خلدون، ج۲، ص۴۲۴.</ref>.<ref>[[علی محمد تاج‌الدین|تاج‌الدین، علی محمد]]، [[غزوه ودان (مقاله)|غزوه ودان]]، [[فرهنگ‌نامه تاریخ زندگانی پیامبر اعظم ج۲ (کتاب)|فرهنگ‌نامه تاریخ زندگانی پیامبر اعظم ج۲]]، ص۱۹۹.</ref>


==مفاد [[صلح‌نامه]]==
== اصل ماجرا ==
*در این [[قرارداد صلح]] مقرر شد:
این [[غزوه]]، اوّلین غزوه [[رسول خدا]] {{صل}}<ref>عبدالرحمن سهیلی، الروض الأنف فی شرح السیرة النبویه، ج۵، ص۵۱؛ ابن هشام، السیرة النبویه، ج۱، ص۵۹۱.</ref> در صفر دوازدهمین ماه [[هجرت]] به وقوع پیوست<ref>احمدین یحیی بلاذری، انساب الاشراف، ج۱، ص۲۸۷؛ ابوبکر بیهقی، دلائل النبوة و معرفة احوال صاحب الشریعه، ج۳، ص۰۹</ref>. ایشان برای به دست آوردن [[اموال]] کاروانی از [[قریش]] و [[جنگ]] با [[قبیله]] "[[بنی‌ضمرة بن بکر کنانی]]" [[مدینه]] را به قصد أبواء ترک کردند<ref>ابن هشام، السیرة النبویه، ج۱، ص۵۹۱؛ ابن سید الناس عیون الأثر، ج۱، ص۲۵۹؛ عبدالرحمن سهیلی، الروض الأنف فی شرح السیرة النبویه، ج۵، ص۵۱</ref>. در این [[غزوه]]، کسی از [[انصار]] حضور نداشت<ref>محمد بن یوسف صالحی، سبل الهدی والرشاد فی سیرة خیر العباد، ج۴، ص۱۴.</ref>. [[پیامبر]] {{صل}} قبل از [[خروج]] از [[مدینه]]، [[سعد بن عباده]] را برای رسیدگی به امور در [[مدینه]] به جای خود [[منصوب]] فرمود<ref>احمد بن یحیی بلاذری، انساب الاشراف، ج۱، ص۲۸۷؛ ابن سیدالناس، عیون الاثر، ج۱، ص۲۵۸؛ ابن خلدون، تاریخ ابن خلدون، ج۲، ص۴۲۴.</ref>. [[رسول خدا]] {{صل}} همراه دویست تن از [[یاران]] خویش<ref>ابن خلدون، تاریخ ابن خلدون، ج۲، ص۴۲۴.</ref> با پرچمداری [[حمزه عموی پیامبر]] {{صل}}<ref>ابن خلدون، تاریخ ابن خلدون، ج۲، ص۴۲۴.</ref> به سوی [[ودان]] حرکت کرد. در آنجا بنی‌ضمره برای صُلح به حضور [[پیامبر]] {{صل}} آمد<ref>احمد بن یحیی بلاذری، انساب الاشراف، ج۱، ص۲۸۷.</ref>، [[مخشی بن عمرو ضمری]] بود که در آن زمان، [[ریاست]] [[قبیله]] مذکور را به عهده داشت<ref>عبدالرحمن سهیلی، الروض الأنف فی شرح السیرة النبویه، ج۵، ص۵۱؛ ابن هشام، السیرة النبویه، ج۱، ص۵۱۹؛ ابن جوزی، المنتظم فی تاریخ الأمم و الملوک، ج۳، ص۸۹.</ref> و قرارداد صلح را امضا کرد<ref>[[علی محمد تاج‌الدین|تاج‌الدین، علی محمد]]، [[غزوه ودان (مقاله)|غزوه ودان]]، [[فرهنگ‌نامه تاریخ زندگانی پیامبر اعظم ج۲ (کتاب)|فرهنگ‌نامه تاریخ زندگانی پیامبر اعظم ج۲]]، ص۱۹۲-۲۰۰.</ref>.
#نه آنها و نه [[پیامبر]]{{صل}} علیه یکدیگر دسته‌بندی نکنند.
#کسی را به این منظور [[یاری]] ندهند<ref>احمد بن یحیی بلاذری، انساب الاشراف، ج۱، ص۲۸۷؛ محمد بن عمر واقدی، المغازی، ج۱، ص۱۲.</ref>.
*سپس میان خود عهدنامه‌ای نوشتند و با [[پیامبر]]{{صل}} به [[مدینه]] بازگشتند<ref>محمد بن یوسف صالحی، سبل الهدی و الرشاد فی سیرة خیر العباد، ج۴، ص۱۴؛ محمد بن عمر واقدی، المغازی، ج۱، ص۱۲.</ref>. مدت [[غیبت]] [[رسول اکرم]]{{صل}} در [[مدینه]]، پانزده شب بود<ref>احمدبن یحیی بلاذری، انساب الاشراف، ج۱، ص۲۸۷؛ ابن جوزی، المنتظم فی تاریخ الأمم و الملوک، ج۳، ص۸۹؛ محمد بن عمر واقدی، المغازی، ج۱، ص۱۲.</ref><ref>[[علی محمد تاج‌الدین|تاج‌الدین، علی محمد]]، [[غزوه ودان (مقاله)|غزوه ودان]]، [[فرهنگ‌نامه تاریخ زندگانی پیامبر اعظم ج۲ (کتاب)|فرهنگ‌نامه تاریخ زندگانی پیامبر اعظم]]، ج۲، ص:۲۰۰.</ref>.


== جستارهای وابسته ==
== مفاد صلح‌نامه ==
در این قرارداد صلح مقرر شد:
# نه آنها و نه [[پیامبر]] {{صل}} علیه یکدیگر دسته‌بندی نکنند.
# کسی را به این منظور [[یاری]] ندهند<ref>احمد بن یحیی بلاذری، انساب الاشراف، ج۱، ص۲۸۷؛ محمد بن عمر واقدی، المغازی، ج۱، ص۱۲.</ref>.


==منابع==
سپس میان خود عهدنامه‌ای نوشتند و با [[پیامبر]] {{صل}} به [[مدینه]] بازگشتند<ref>محمد بن یوسف صالحی، سبل الهدی و الرشاد فی سیرة خیر العباد، ج۴، ص۱۴؛ محمد بن عمر واقدی، المغازی، ج۱، ص۱۲.</ref>. مدت [[غیبت]] [[رسول اکرم]] {{صل}} در [[مدینه]]، پانزده شب بود<ref>احمد بن یحیی بلاذری، انساب الاشراف، ج۱، ص۲۸۷؛ ابن جوزی، المنتظم فی تاریخ الأمم و الملوک، ج۳، ص۸۹؛ محمد بن عمر واقدی، المغازی، ج۱، ص۱۲.</ref>.<ref>[[علی محمد تاج‌الدین|تاج‌الدین، علی محمد]]، [[غزوه ودان (مقاله)|غزوه ودان]]، [[فرهنگ‌نامه تاریخ زندگانی پیامبر اعظم ج۲ (کتاب)|فرهنگ‌نامه تاریخ زندگانی پیامبر اعظم ج۲]]، ص۲۰۰.</ref>
* [[پرونده:42439.jpg|22px]] [[علی محمد تاج‌الدین|تاج‌الدین، علی محمد]]، [[غزوه ودان (مقاله)|غزوه ودان]]، [[فرهنگ‌نامه تاریخ زندگانی پیامبر اعظم ج۲ (کتاب)|'''فرهنگ‌نامه تاریخ زندگانی پیامبر اعظم ج۲''']]


==پانویس==
== منابع ==
{{یادآوری پانویس}}
{{منابع}}
{{پانویس2}}
# [[پرونده:42439.jpg|22px]] [[علی محمد تاج‌الدین|تاج‌الدین، علی محمد]]، [[غزوه ودان (مقاله)|غزوه ودان]]، [[فرهنگ‌نامه تاریخ زندگانی پیامبر اعظم ج۲ (کتاب)|'''فرهنگ‌نامه تاریخ زندگانی پیامبر اعظم ج۲''']]
{{پایان منابع}}


[[رده:مدخل]]
== پانویس ==
[[رده:غزوه ودان]]
{{پانویس}}
 
{{غزوه‌ها}}
 
[[رده:غزوه‌ها]]

نسخهٔ کنونی تا ‏۱۳ اوت ۲۰۲۳، ساعت ۱۶:۲۴

غزوه ودان یا اَبواء و یا غزوه بنی‌ضمره در محلی به نام "ودان" در مدینه و در نزدیکی منطقه "أبواء" رخ داد. این غزوه، اوّلین غزوه رسول خدا(ص) بود. ایشان برای به دست آوردن اموال کاروانی از قریش و جنگ با قبیله "بنی‌ضمرة بن بکر کنانی" مدینه را به قصد أبواء ترک کردند که به نوشته شدن قرارداد صلحی میان پیامبر و آن قبیله تمام شد.

مقدمه

رسول گرامی اسلام (ص) ده سال در مدینه اقامت داشت و غزوات[۱] و سریه‌های متعددی را با مشرکان و غیر مشرکان به منظور مطیع ساختن و یا جلوگیری از توطئه آنها انجام می‌داد؛ به گونه‌ای که طبری به نقل از ابن‌اسحاق می‌گوید: "غزوات پیامبر (ص) به عدد ۲۶ می‌رسد و اولین غزوه‌ای که پیامبر (ص) در طول این سال‌ها انجام دادند، غزوه ودان بود" که به آن اَبواء یا غزوه بنی‌ضمره نیز گفته می‌شود[۲].

علت نام‌گذاری

این غزوه در محلی به نام "ودان" در مدینه و در نزدیکی منطقه "أبواء" رخ داد. ودان بین جحفه و أبواء قرار دارد. از آنجا که بین ودان و أبواء شش میل فاصله است[۳] و در نزدیکی هم قرار دارند، در منابع به هر دو نام آمده است[۴].[۵]

اصل ماجرا

این غزوه، اوّلین غزوه رسول خدا (ص)[۶] در صفر دوازدهمین ماه هجرت به وقوع پیوست[۷]. ایشان برای به دست آوردن اموال کاروانی از قریش و جنگ با قبیله "بنی‌ضمرة بن بکر کنانی" مدینه را به قصد أبواء ترک کردند[۸]. در این غزوه، کسی از انصار حضور نداشت[۹]. پیامبر (ص) قبل از خروج از مدینه، سعد بن عباده را برای رسیدگی به امور در مدینه به جای خود منصوب فرمود[۱۰]. رسول خدا (ص) همراه دویست تن از یاران خویش[۱۱] با پرچمداری حمزه عموی پیامبر (ص)[۱۲] به سوی ودان حرکت کرد. در آنجا بنی‌ضمره برای صُلح به حضور پیامبر (ص) آمد[۱۳]، مخشی بن عمرو ضمری بود که در آن زمان، ریاست قبیله مذکور را به عهده داشت[۱۴] و قرارداد صلح را امضا کرد[۱۵].

مفاد صلح‌نامه

در این قرارداد صلح مقرر شد:

  1. نه آنها و نه پیامبر (ص) علیه یکدیگر دسته‌بندی نکنند.
  2. کسی را به این منظور یاری ندهند[۱۶].

سپس میان خود عهدنامه‌ای نوشتند و با پیامبر (ص) به مدینه بازگشتند[۱۷]. مدت غیبت رسول اکرم (ص) در مدینه، پانزده شب بود[۱۸].[۱۹]

منابع

پانویس

  1. مجموعه جنگ‌هایی که پیامبر علیه خود شخصاً در آنها حضور داشتند.
  2. تاج‌الدین، علی محمد، غزوه ودان، فرهنگ‌نامه تاریخ زندگانی پیامبر اعظم ج۲، ص۱۹۹.
  3. یاقوت حموی، معجم البلدان، ج۵، ص۳۶۵؛ احمد بن یحیی بلاذری، انساب الاشراف، ج۱، ص۲۸۷.
  4. احمد بن یحیی بلاذری، انساب الاشراف، ج۱، ص۲۸۷؛ ابن خلدون، تاریخ ابن خلدون، ج۲، ص۴۲۴.
  5. تاج‌الدین، علی محمد، غزوه ودان، فرهنگ‌نامه تاریخ زندگانی پیامبر اعظم ج۲، ص۱۹۹.
  6. عبدالرحمن سهیلی، الروض الأنف فی شرح السیرة النبویه، ج۵، ص۵۱؛ ابن هشام، السیرة النبویه، ج۱، ص۵۹۱.
  7. احمدین یحیی بلاذری، انساب الاشراف، ج۱، ص۲۸۷؛ ابوبکر بیهقی، دلائل النبوة و معرفة احوال صاحب الشریعه، ج۳، ص۰۹
  8. ابن هشام، السیرة النبویه، ج۱، ص۵۹۱؛ ابن سید الناس عیون الأثر، ج۱، ص۲۵۹؛ عبدالرحمن سهیلی، الروض الأنف فی شرح السیرة النبویه، ج۵، ص۵۱
  9. محمد بن یوسف صالحی، سبل الهدی والرشاد فی سیرة خیر العباد، ج۴، ص۱۴.
  10. احمد بن یحیی بلاذری، انساب الاشراف، ج۱، ص۲۸۷؛ ابن سیدالناس، عیون الاثر، ج۱، ص۲۵۸؛ ابن خلدون، تاریخ ابن خلدون، ج۲، ص۴۲۴.
  11. ابن خلدون، تاریخ ابن خلدون، ج۲، ص۴۲۴.
  12. ابن خلدون، تاریخ ابن خلدون، ج۲، ص۴۲۴.
  13. احمد بن یحیی بلاذری، انساب الاشراف، ج۱، ص۲۸۷.
  14. عبدالرحمن سهیلی، الروض الأنف فی شرح السیرة النبویه، ج۵، ص۵۱؛ ابن هشام، السیرة النبویه، ج۱، ص۵۱۹؛ ابن جوزی، المنتظم فی تاریخ الأمم و الملوک، ج۳، ص۸۹.
  15. تاج‌الدین، علی محمد، غزوه ودان، فرهنگ‌نامه تاریخ زندگانی پیامبر اعظم ج۲، ص۱۹۲-۲۰۰.
  16. احمد بن یحیی بلاذری، انساب الاشراف، ج۱، ص۲۸۷؛ محمد بن عمر واقدی، المغازی، ج۱، ص۱۲.
  17. محمد بن یوسف صالحی، سبل الهدی و الرشاد فی سیرة خیر العباد، ج۴، ص۱۴؛ محمد بن عمر واقدی، المغازی، ج۱، ص۱۲.
  18. احمد بن یحیی بلاذری، انساب الاشراف، ج۱، ص۲۸۷؛ ابن جوزی، المنتظم فی تاریخ الأمم و الملوک، ج۳، ص۸۹؛ محمد بن عمر واقدی، المغازی، ج۱، ص۱۲.
  19. تاج‌الدین، علی محمد، غزوه ودان، فرهنگ‌نامه تاریخ زندگانی پیامبر اعظم ج۲، ص۲۰۰.