فساد بنی امیه: تفاوت میان نسخه‌ها
جز (ربات: جایگزینی خودکار متن (-==منابع== +== منابع ==)) |
(←منابع) |
||
| (۱۲ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۴ کاربر نشان داده نشد) | |||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
{{ | {{مدخل مرتبط | ||
| موضوع مرتبط = زمینه‌های قیام امام حسین | |||
| عنوان مدخل = | |||
| مداخل مرتبط = | |||
| پرسش مرتبط = | |||
}} | |||
==مقدمه== | == مقدمه == | ||
یکی از [[علل | یکی از [[علل قیام سید الشهدا]]{{ع}}، [[فساد دودمان بنی‌امیه]] ([[شجرۀ ملعونه]]) بود که [[حکومت اسلامی]] را در دست گرفته، کینه‌های دیرین خود را بر ضدّ [[اسلام]] و [[پیامبر]]، [[اعمال]] می‌کردند. فساد گستردۀ [[امویان]] را که از اسباب عمدۀ [[نهضت حسینی]] و [[امتناع]] آن [[امام]] [[شهید]] از [[بیعت با یزید]] بود، میتوان چنین شمرد: | ||
#اسلام‌زدایی و [[تحریف]] [[معارف دین]] و [[ | # [[اسلام‌زدایی]] و [[تحریف]] [[معارف دین]] و [[بدعت‌گذاری]]. | ||
#[[ترویج]] [[فرهنگ]] [[جبر]] و [[سکوت]] و [[تسلیم]]. | # [[ترویج]] [[فرهنگ]] [[جبر]] و [[سکوت]] و [[تسلیم]]. | ||
#[[غارت]] [[بیت المال]] و صرف آن در | # [[غارت]] [[بیت المال]] و صرف آن در راه [[منافع]] و [[امیال]] شخصی. | ||
#[[فساد | # [[فساد اخلاق]] و ترویج شراب و [[شهوت]] و قمار. | ||
#[[احیاء]] تعصب‌های قومی و ارزش‌های دوران [[جاهلی]]. | # [[احیاء]] [[تعصب‌های قومی]] و ارزش‌های دوران [[جاهلی]]. | ||
#به کار گماردن عناصر نالایق و [[فاسد]]، تن‌ها به | # به کار گماردن عناصر نالایق و [[فاسد]]، تن‌ها به دلیل «[[اموی]]» بودن. | ||
#[[ | # [[حیله‌گری]] و [[تزویر]] و [[تبلیغات]] [[دروغین]]. | ||
#[[کینه]] و [[عداوت]] آنان با [[آل علی]]{{ع}}. | # [[کینه]] و [[عداوت]] آنان با [[آل علی]]{{ع}}. | ||
#[[محروم]] کردن [[شیعیان]] [[ائمّه]] از [[مناصب]] [[سیاسی]] و [[حقوق اجتماعی]] و [[اقتصادی]]. | # [[محروم]] کردن [[شیعیان]] [[ائمّه]] از [[مناصب]] [[سیاسی]] و [[حقوق اجتماعی]] و [[اقتصادی]]. | ||
#کشتار‌های دسته جمعی [[مسلمانان]] و [[سرکوب]] آنان در [[شهرها]]. | # کشتار‌های دسته جمعی [[مسلمانان]] و [[سرکوب]] آنان در [[شهرها]]. | ||
#[[دستگیری]]، [[حبس]] و کشتن چهره‌های درخشان و انقلابی و [[آگاه]] [[مسلمان]] که [[هوادار اهل بیت]] بودند. | # [[دستگیری]]، [[حبس]] و کشتن چهره‌های درخشان و انقلابی و [[آگاه]] [[مسلمان]] که [[هوادار اهل بیت]] بودند. | ||
#[[بیعت گرفتن]] اجباری از [[مردم]] و سران [[قبایل]] به نفع | # [[بیعت گرفتن]] اجباری از [[مردم]] و سران [[قبایل]] به نفع یزید. | ||
فساد‌های فوق، از دورۀ روی کار آمدن [[معاویه]] آغاز شد و روز به روز گسترده‌تر و شدیدتر گردید و با [[مرگ | فساد‌های فوق، از دورۀ روی کار آمدن [[معاویه]] آغاز شد و [[روز]] به روز گسترده‌تر و شدیدتر گردید و با [[مرگ معاویه]] و [[خلافت یزید]]، به اوج خود رسید و اسلام را در آستانۀ کامل نابودی قرار داد. در کتبی که به تشریح فلسفۀ [[قیام حسینی]] پرداخته، اینگونه فساد‌ها به‌طور مشروحتر بیان شده است<ref>از جمله میتوان به کتاب‌های: حیاة الامام الحسین (ج ۲)، معاویه سردسته تبهکاران، درسی که حسین به انسان‌ها آموخت، شیعه و زمامداران خودسر، اوراق سیاه، معاویه و تاریخ، ارزیابی انقلاب امام حسین{{ع}}، پرتوی از عظمت حسین{{ع}} و تاریخ مفصل اسلام(عمار زاده)، ص۳۰۸ و... مراجعه کرد.</ref>. | ||
[[امام حسین]]{{ع}} در سخنان متعدّدی | [[امام حسین]]{{ع}} در سخنان متعدّدی فساد بنی امیّه را مطرح فرموده است. از جمله در نطقی که پس از فرود آمدن در «[[بیضه]]» ایراد کرد و روی [[اطاعت]] از [[شیطان]]، [[ترک اطاعت]] [[خدا]]، [[فساد]] آشکار، [[تعطیل حدود الهی]]، [[حلال]] کردن حرام‌های خدا و [[تحریم]] حلال [[الهی]] و [[بیت المال]] را [[ملک]] خود دانستن تأکید نمود: {{متن حدیث|....أَلاَ وَ إِنَّ هَؤُلاَءِ قَدْ لَزِمُوا طَاعَةَ الشَّيْطَانِ، وَ تَرَكُوا طَاعَةَ الرَّحْمَنِ، وَ أَظْهَرُوا الْفَسَادَ، وَ عَطَّلُوا الْحُدُودَ، وَ اِسْتَأْثَرُوا بِالْفَيْءِ، وَ أَحَلُّوا حَرَامَ اللَّهِ، وَ حَرَّمُوا حَلاَلَه...}}<ref>تاریخ طبری، ج۶، ص۲۲۹.</ref>. و در سخن معروف خویش پس از فرود آمدن در [[سرزمین]] [[کربلا]]، روی دگرگونی اوضاع و عمل نشدن به [[حق]] و [[نکوهیده]] ندانستن [[باطل]] تأکید کرده فرمود: {{متن حدیث|أَ لاَ تَرَوْنَ أَنَّ الْحَقَّ لاَ يُعْمَلُ بِهِ، وَ أَنَّ الْبَاطِلَ لاَ يُتَنَاهَى عَنْهُ...}}<ref>لهوف، سید بن طاووس، ص۳۴.</ref>. اکنون که دیده هیچ نبیند به غیر [[ظلم]] باید ز [[جان]] گذشت کزین [[زندگی]] چه [[سود]]؟<ref>[[جواد محدثی|محدثی، جواد]]، [[فرهنگ عاشورا (کتاب)|فرهنگ عاشورا]]، ص۳۷۳.</ref>. | ||
== منابع == | == منابع == | ||
{{منابع}} | {{منابع}} | ||
# [[پرونده:13681024.jpg|22px]] [[جواد محدثی|محدثی، جواد]]، [[فرهنگ عاشورا (کتاب)|'''فرهنگ عاشورا''']] | |||
{{پایان منابع}} | {{پایان منابع}} | ||
==پانویس== | == پانویس == | ||
{{پانویس}} | {{پانویس}} | ||
[[رده: | [[رده:قیام امام حسین]] | ||
[[رده:مدخل فرهنگ عاشورا]] | [[رده:مدخل فرهنگ عاشورا]] | ||
نسخهٔ کنونی تا ۳ دسامبر ۲۰۲۳، ساعت ۱۱:۱۲
مقدمه
یکی از علل قیام سید الشهدا(ع)، فساد دودمان بنی‌امیه (شجرۀ ملعونه) بود که حکومت اسلامی را در دست گرفته، کینه‌های دیرین خود را بر ضدّ اسلام و پیامبر، اعمال می‌کردند. فساد گستردۀ امویان را که از اسباب عمدۀ نهضت حسینی و امتناع آن امام شهید از بیعت با یزید بود، میتوان چنین شمرد:
- اسلام‌زدایی و تحریف معارف دین و بدعت‌گذاری.
- ترویج فرهنگ جبر و سکوت و تسلیم.
- غارت بیت المال و صرف آن در راه منافع و امیال شخصی.
- فساد اخلاق و ترویج شراب و شهوت و قمار.
- احیاء تعصب‌های قومی و ارزش‌های دوران جاهلی.
- به کار گماردن عناصر نالایق و فاسد، تن‌ها به دلیل «اموی» بودن.
- حیله‌گری و تزویر و تبلیغات دروغین.
- کینه و عداوت آنان با آل علی(ع).
- محروم کردن شیعیان ائمّه از مناصب سیاسی و حقوق اجتماعی و اقتصادی.
- کشتار‌های دسته جمعی مسلمانان و سرکوب آنان در شهرها.
- دستگیری، حبس و کشتن چهره‌های درخشان و انقلابی و آگاه مسلمان که هوادار اهل بیت بودند.
- بیعت گرفتن اجباری از مردم و سران قبایل به نفع یزید.
فساد‌های فوق، از دورۀ روی کار آمدن معاویه آغاز شد و روز به روز گسترده‌تر و شدیدتر گردید و با مرگ معاویه و خلافت یزید، به اوج خود رسید و اسلام را در آستانۀ کامل نابودی قرار داد. در کتبی که به تشریح فلسفۀ قیام حسینی پرداخته، اینگونه فساد‌ها به‌طور مشروحتر بیان شده است[۱].
امام حسین(ع) در سخنان متعدّدی فساد بنی امیّه را مطرح فرموده است. از جمله در نطقی که پس از فرود آمدن در «بیضه» ایراد کرد و روی اطاعت از شیطان، ترک اطاعت خدا، فساد آشکار، تعطیل حدود الهی، حلال کردن حرام‌های خدا و تحریم حلال الهی و بیت المال را ملک خود دانستن تأکید نمود: «....أَلاَ وَ إِنَّ هَؤُلاَءِ قَدْ لَزِمُوا طَاعَةَ الشَّيْطَانِ، وَ تَرَكُوا طَاعَةَ الرَّحْمَنِ، وَ أَظْهَرُوا الْفَسَادَ، وَ عَطَّلُوا الْحُدُودَ، وَ اِسْتَأْثَرُوا بِالْفَيْءِ، وَ أَحَلُّوا حَرَامَ اللَّهِ، وَ حَرَّمُوا حَلاَلَه...»[۲]. و در سخن معروف خویش پس از فرود آمدن در سرزمین کربلا، روی دگرگونی اوضاع و عمل نشدن به حق و نکوهیده ندانستن باطل تأکید کرده فرمود: «أَ لاَ تَرَوْنَ أَنَّ الْحَقَّ لاَ يُعْمَلُ بِهِ، وَ أَنَّ الْبَاطِلَ لاَ يُتَنَاهَى عَنْهُ...»[۳]. اکنون که دیده هیچ نبیند به غیر ظلم باید ز جان گذشت کزین زندگی چه سود؟[۴].
منابع
پانویس
- ↑ از جمله میتوان به کتاب‌های: حیاة الامام الحسین (ج ۲)، معاویه سردسته تبهکاران، درسی که حسین به انسان‌ها آموخت، شیعه و زمامداران خودسر، اوراق سیاه، معاویه و تاریخ، ارزیابی انقلاب امام حسین(ع)، پرتوی از عظمت حسین(ع) و تاریخ مفصل اسلام(عمار زاده)، ص۳۰۸ و... مراجعه کرد.
- ↑ تاریخ طبری، ج۶، ص۲۲۹.
- ↑ لهوف، سید بن طاووس، ص۳۴.
- ↑ محدثی، جواد، فرهنگ عاشورا، ص۳۷۳.