ابراهیم بن ابی‌محمود خراسانی: تفاوت میان نسخه‌ها

افزودن پیوند
از امامت‌پدیا، دانشنامهٔ امامت و ولایت
نمایش تاریخچه به صورت تعاملی
دیداریویکی‌متن
بدون خلاصۀ ویرایش
 
(۳۵ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۶ کاربر نشان داده نشد)
خط ۱: خط ۱:
{{امامت}}
{{مدخل مرتبط | موضوع مرتبط = اصحاب امام کاظم| عنوان مدخل = | مداخل مرتبط = [[ابراهیم بن ابی‌محمود خراسانی در تراجم و رجال]] - [[ابراهیم بن ابی‌محمود خراسانی در تاریخ اسلامی]]| پرسش مرتبط  = }}
<div style="padding: 0.0em 0em 0.0em;">
== مقدمه ==
: <div style="background-color: rgb(252, 252, 233); text-align:center; font-size: 85%; font-weight: normal;">اين مدخل از چند منظر متفاوت، بررسی می‌شود:</div>
درباره ابراهیم بن ابی‌محمود بیشترین اطلاعاتی که در کتب رجالی آمده، درباره طبقه و جایگاه [[حدیثی]] اوست؛ ولی با مراجعه به [[احادیث]] ایشان و دقت در محتوای آنها اطلاعات بیشتری به دست خواهد آمد؛ مانند [[حُسن]] [[اعتقاد]] و جایگاه ولایی وی و اینکه چون [[اهل]] [[خراسان]] بوده، بعد از حضور [[امام رضا]] {{ع}} در آن دیار، پیوند نزدیکی با آن حضرت داشته و سؤالات فراوانی را از محضر ایشان در موضوعات گوناگون از جمله [[تفسیر]] داشته و سپس همه آنها را گردآوری و در مجموعه‌ای با عنوان المسائل تدوین کرده است<ref>[[عبدالله جوادی آملی|جوادی آملی، عبدالله]]، [[رجال تفسیری ج۱ (کتاب)|رجال تفسیری]]، ج۱ ص ۱۹۱.</ref>.
<div style="padding: 0.0em 0em 0.0em;">
: <div style="background-color: rgb(255, 245, 227); text-align:center; font-size: 85%; font-weight: normal;">[[ابراهیم بن ابی‌محمود خراسانی در تراجم و رجال]] - [[ابراهیم بن ابی‌محمود خراسانی در تاریخ اسلامی]]</div>
<div style="padding: 0.0em 0em 0.0em;">


==مقدمه==
برخی از رجالیون [[شیعه]] [[ابراهیم بن ابی محمود خراسانی]] را فردی مورد [[اعتماد]]، [[ثقه]]<ref>رجال الطوسی، ص۳۵۱؛ کتاب الرجال، ابن داوود، ص۳۹؛ فائق المقال، ص۷۸.</ref> و از [[اصحاب]] و راویان امام رضا {{ع}} دانسته‌اند<ref>رجال النجاشی، ص۲۵؛ خلاصة الأقوال، ص۳.</ref>. او از [[محدثان]] و علمای امامی<ref>سبل الرشاد، ص۳۳؛ معجم المؤلفین، ج۱، ص۱۱۰.</ref> و از [[موالی]]<ref>کتاب الرجال، برقی، ص۵۲.</ref>، یعنی [[غیر عرب]] [[خالص]]<ref>سبل الرشاد، ص۳۳؛ معجم المؤلفین، ج۱، ص۱۱۰.</ref> است. بر اساس آنچه از [[روایات]] برمی‌آید، [[ابراهیم]] از [[راویان]] و [[یاران امام کاظم]] {{ع}}<ref>کتاب الرجال، برقی، ص۵۲؛ اختیار معرفة الرجال، ص۵۶۷؛ نقد الرجال، ج۱، ص۵۳.</ref>، [[امام رضا]] {{ع}} و [[امام جواد]] {{ع}}<ref>اختیار معرفة الرجال، ص۵۶۷.</ref> بود، هر چند بیشتر به عنوان [[صحابی امام کاظم]] {{ع}} مطرح است<ref>لسان المیزان، ج۲، ص۱۱۰.</ref>، چون دوران [[حیات]] [[علمی]] و مذهبی خود را با آن حضرت سپری کرده است. او بنا به گفته کشی فردی [[نابینا]] بود و [[حدیثی]] از [[ابوجعفر]]، امام جواد {{ع}} [[روایت]] کرده که بر اساس آن روایت، آن حضرت و امام رضا {{ع}} برای او، رفتن به [[بهشت]] را [[دعا]] کردند و حتی آمده است که امام جواد {{ع}} همچنین بهشت را برایش ضمانت نموده است<ref>اختیار معرفة الرجال، ص۵۶۷.</ref>.<ref>[[زهرا مقدسی|مقدسی، زهرا]]، [[ابراهیم بن ابی‌محمود خراسانی (مقاله)|مقاله «ابراهیم بن ابی‌محمود خراسانی»]]، [[دانشنامه امام رضا ج۱ (کتاب)|دانشنامه امام رضا ج۱]]، ص ۳۳۴؛ جمعی از پژوهشگران، [[فرهنگ‌نامه مؤلفان اسلامی (کتاب)|فرهنگ‌نامه مؤلفان اسلامی]] ج۱، ص ۷۳.</ref>
از [[راویان امام رضا]]{{ع}}. برخی از رجالیون [[شیعه]] [[ابراهیم بن ابی محمود خراسانی]] را فردی مورد [[اعتماد]]، [[ثقه]]<ref>رجال الطوسی، ص۳۵۱؛ کتاب الرجال، ابن داود، ص۳۹؛ فائق المقال، ص۷۸.</ref> و از [[اصحاب]] و راویان امام رضا{{ع}} دانسته‌اند<ref>رجال النجاشی، ص۲۵؛ خلاصة الأقوال، ص۳.</ref>. او از [[محدثان]] و علمای امامی<ref>سبل الرشاد، ص۳۳؛ معجم المؤلفین، ج۱، ص۱۱۰.</ref> و از [[موالی]]<ref>کتاب الرجال، برقی، ص۵۲.</ref>، یعنی [[غیر عرب]] [[خالص]]<ref>سبل الرشاد، ص۳۳؛ معجم المؤلفین، ج۱، ص۱۱۰.</ref> است. بر اساس آنچه از [[روایات]] بر می‌آید، [[ابراهیم]] از [[راویان]] و [[یاران امام کاظم]]{{ع}}<ref>کتاب الرجال، برقی، ص۵۲؛ اختیار معرفة الرجال، ص۵۶۷؛ نقد الرجال، ج۱، ص۵۳.</ref>، [[امام رضا]]{{ع}} و [[امام جواد]]{{ع}}<ref>اختیار معرفة الرجال، ص۵۶۷.</ref> بود، هر چند بیشتر به عنوان [[صحابی]] [[امام کاظم]]{{ع}} مطرح است<ref>لسان المیزان، ج۲، ص۱۱۰.</ref>، چون دوران [[حیات]] [[علمی]] و مذهبی خود را با آن [[حضرت]] سپری کرده است. او بنا به گفته کشی فردی [[نابینا]] بود و [[حدیثی]] از [[ابوجعفر]]، امام جواد{{ع}} [[روایت]] کرده که بر اساس آن روایت، آن حضرت و امام رضا{{ع}} برای او، رفتن به [[بهشت]] را [[دعا]] کردند و حتی آمده است که امام جواد{{ع}} همچنین بهشت را برایش ضمانت نموده است<ref>اختیار معرفة الرجال، ص۵۶۷.</ref>.


افرادی چون [[ابراهیم بن هاشم کوفی قمی]]<ref>الفوائد الرجالیة، ج۱، ص۴۳۹.</ref>، [[حسین بن سعید]]، [[عبدالعظیم بن عبدالله حسنی]]، [[علی بن اسباط]]<ref>معجم رجال الحدیث، ج۱، ص۱۸۱.</ref>، [[حسن بن احمد مالکی]] و [[حسن بن موسی خشاب]] از وی روایت کرده‌اند<ref>أعیان الشیعة، ج۲، ص۱۰۹؛ العندبیل، ص۵.</ref>. همچنین وی [[کتابی]] در ۲۵ ورقه دارد که [[احمد بن محمد بن عیسی]] از وی روایت کرده<ref>رجال النجاشی، ص۲۵؛ اختیار معرفة الرجال، ص۵۶۷؛ طرائف المقال، ج۱، ص۲۷۲.</ref> و [[ابن‌شهر آشوب]] عنوان آن را مسائل (رسائل) بیان کرده است<ref>معالم العلماء، ص۷.</ref>؛ کتابی حدیثی که با چند واسطه از [[ابراهیم بن ابی محمود]] روایت شده است<ref>الذریعة إلی تصانیف الشیعة، ج۶، ص۳۰۴.</ref>. [[خویی]] روایات وی را بیش از ۳۲ مورد<ref>معجم رجال الحدیث، ج۱، ص۱۸۱.</ref> در [[کتب اربعه]] شیعه می‌داند که از این شمار، سی [[حدیث]] را از [[امام کاظم]]{{ع}} و [[امام رضا]]{{ع}} و باقی را از [[علی بن یقطین]] نقل کرده است<ref>موسوعة طبقات الفقهاء، ج۳، ص۳۴-۳۵.</ref>.
== طبقه راوی ==
از [[تاریخ]] ولادت و [[وفات]] راوی اطلاعی در دست نیست؛ لکن [[برقی]] ایشان را در [[اصحاب امام کاظم]] {{ع}}<ref>ر.ک: رجال البرقی، ص۵۲.</ref> و [[نجاشی]] وی را از [[راویان امام رضا]] {{ع}} ذکر کرده<ref>{{عربی|إبراهیم بن أبی محمود الخراسانی،... روی عن الرضا {{ع}}؛ له کتاب}}؛ (رجال النجاشی، ص۲۵، ش۴۳).</ref>، چنان که [[شیخ طوسی]] در کتاب رجال وی را از [[اصحاب امامان]] [[امام کاظم]] و [[امام رضا]] {{عم}} به شمار آورده<ref>ر.ک: رجال الطوسی، ص۳۳۲، ش۴۹۴۱، ص۳۵۱، ش۵۲۰۴.</ref>.


درباره [[ابراهیم]] این نکته مطرح است که آیا وی با [[ابراهیم بن محمد]] که از [[موالی]] [[خراسان]] و دارای [[کنیه]] ابو [[محمود]] است<ref>سیرة الإمام الجواد{{ع}}، ج۱، ص۱۲.</ref>، تفاوت دارد یا یکی است؟ از آن رو که نام هر دو یکی است، هر دو از موالی و از [[اصحاب امام رضا]]{{ع}} می‌باشند و منافاتی بین کنیه و اسم آنان نیز وجود ندارد. برخی با این بیان که اولاً [[شیخ طوسی]] ابراهیم بن ابی محمود را از [[اصحاب امام کاظم]]{{ع}}<ref>رجال الطوسی، ص۳۳۲.</ref> و امام رضا{{ع}}<ref>رجال الطوسی، ص۳۵۱.</ref> می‌داند، در حالی که ابراهیم بن محمد خراسانی را صرفاً از اصحاب امام رضا{{ع}} معرفی می‌کند<ref>رجال الطوسی، ص۳۵۳.</ref> و در ثانی، برای ابن ابی محمود کتاب الرسائل ذکر شده، ولی ابن‌محمد چنین [[کتابی]] ندارد، احتمال یکی بودن این دو را چندان [[استوار]] ندانسته و بر تمایز آن دو روی می‌کنند<ref>تنقیح المقال، ج۴، ص۳۵۲، پاورقی.</ref>. البته [[زندگینامه]] ابراهیم بن ابی محمود چندان روشن نیست، به همین سبب فردی [[مجهول الحال]] دانسته شده است<ref>تنقیح المقال، ج۴، ص۳۵۲، پاورقی.</ref>. به هر حال، وی علاوه بر [[مصاحبت]] با امام کاظم{{ع}} (۱۴۸-۱۸۳ق)، با [[امام جواد]]{{ع}} (۲۰۳۔ ۲۲۰ق) نیز همزمانی داشته و گویا در اوایل [[امامت]] آن [[حضرت]] در گذشته باشد، چون جز یک [[روایت]] که از آن حضرت نقل کرده، دیگر هیچ خبری از او در متون یافت نمی‌شود.<ref>منابع: اختیار معرفة الرجال، محمد بن حسن معروف به شیخ طوسی (۴۶۰ق)، تحقیق: حسن مصطفوی، مشهد، دانشگاه فردوسی، ۱۳۴۸ش؛ أعیان الشیعة، سیدمحسن بن عبدالکریم امین عاملی (۱۳۷۱ق)، تحقیق: سید حسن امین، بیروت، دار التعارف، ۱۴۰۳ق، تنقیح المقال فی علم الرجال، عبدالله بن محمد حسن مامقانی (۱۳۵۱ق)، تحقیق: محیی الدین مامقانی، قم، مؤسسة آل البیت له لإحیاء التراث، اول، ۱۴۲۳ق؛ خلاصة الأقوال فی معرفة الرجال رجال العلامة الحلی)، حسن بن یوسف معروف به علامه حلی (۷۲۶ق)، تحقیق: سید محمدصادق بحر العلوم، قم، مکتبة الرضی، دوم، ۱۴۰۲ق؛ دایرة المعارف تشیع، زیر نظر: احمد حاج سید جوادی (معاصر) - کامران فانی (معاصر) - بهاء الدین خرمشاهی (معاصر)، تهران، سعید محبی، دوم، ۱۳۷۲ش، الذریعة إلی تصانیف الشیعة، محمد محسن بن علی منزوی معروف به آقابزرگ تهرانی (۱۳۸۹ق)، قم، اسماعیلیان، ۱۴۰۸ق؛ رجال الطوسی، محمد بن حسن معروف به شیخ طوسی (۴۶۰ق)، تحقیق: جواد قیومی اصفهانی، قم، مؤسسة النشر الاسلامی، سوم، ۱۴۱۵ق؛ رجال النجاشی، احمد بن علی معروف به نجاشی (۴۵۰ق)، تحقیق: سید موسی شبیری زنجانی، قم، مؤسسة النشر الإسلامی، پنجم، ۱۴۱۶ق؛ سبل الرشاد إلی أصحاب الإمام الجواد، عبدالحسین بن علی اصغر شبستری (معاصر)، قم، المکتبة التاریخیة المختصة، اول، ۱۴۲۱ق، سیرة الإمام الجواد، حسین شاکری، قم، مؤلف، اول، ۱۴۱۹ق؛ طرائف المقال فی معرفة طبقات الرجال، سید علی اصغر بن محمد شفیع بروجردی (۱۳۱۳ق)، تحقیق: سید مهدی رجایی، قم، کتابخانه آیت الله مرعشی نجفی، اول، ۱۴۱۰ق؛ العندیل فی تمییز الصحیح من العلیل، سید محمد حسین رضوی کاشانی، تهران، بینا، اول، ۱۳۸۵ق، فائق المقال فی الحدیث و الرجال، احمد بن عبدالرضا بصری (۱۰۸۵ق)، تحقیق: غلام حسین قیصریه‌ها، قم، دار الحدیث، اول، ۱۴۲۲ق، الفوائد الرجالیة، سیدمحمدمهدی بن مرتضی بحر العلوم (۱۲۱۲ق)، تحقیق: سید محمدصادق بحر العلوم - سید حسین بحر العلوم، تهران، مکتبة الصادق، اول، ۱۳۶۳ ش؛ کتاب الرجال، حسن بن علی معروف به ابن داود حلی (۷۴۰ق)، تحقیق: سید محمدصادق بحر العلوم، قم، منشورات الرضی، ۱۳۹۲ق؛ کتاب الرجال، احمد بن محمد برقی (۲۷۴ق)، تهران، دانشگاه تهران، اول، ۱۳۴۲ش؛ لسان المیزان، احمد بن علی معروف به ابن حجر عسقلانی (۸۵۲ق)، بیروت، مؤسسة الأعلمی، دوم، ۱۳۹۰ق؛ معالم العلماء، محمد بن علی مازندرانی معروف به ابن شهر آشوب (۵۸۸ق)، تصحیح: سید محمدصادق بحر العلوم، نجف، المطبعة الحیدریة، دوم، ۱۳۸۰ق؛ معجم المؤلفین، عمر بن رضا کحاله (۱۴۰۸ق)، بیروت، دار إحیاء التراث العربی، ۱۳۸۷ق؛ معجم رجال الحدیث و تفصیل طبقات الرواة، سید ابو القاسم بن علی اکبر موسوی خویی (۱۴۱۳ق)، قم، مدینة العلم، پنجم، ۱۴۱۳ق؛ موسوعة طبقات الفقهاء، زیر نظر: جعفر بن محمد حسین سبحانی (معاصر)، تحقیق و نشر: مؤسسة الإمام الصادق، قم، اول، ۱۴۱۸ق؛ نقد الرجال، سید مصطفی بن حسین حسینی تفرشی (۱۰۱۵ق)، تحقیق و نشر: مؤسسة آل البیت علیا لإحیاء التراث، قم، اول، ۱۴۱۸ق.</ref>.<ref>[[زهرا مقدسی|مقدسی، زهرا]]، [[ابراهیم بن ابی‌محمود خراسانی - مقدسی (مقاله)|مقاله «ابراهیم بن ابی‌محمود خراسانی»]]، [[دانشنامه امام رضا ج۱ (کتاب)|دانشنامه امام رضا]] ص ۳۳۴.</ref>
== استادان و شاگردان ==
در میان اسناد روایاتی که ابراهیم بن ابی محمود نقل کرده، تنها نام [[علی بن یقطین]]<ref>الکافی، ج۵، ص۱۱۰، ح۳.</ref> دیده می‌شود که استاد وی شمرده می‌شود؛ ولی افراد بسیاری از ایشان حدیث گزارش کردند که از شاگردان [[حدیثی]] وی شمرده می‌شوند؛ مانند [[علی بن اسباط]]، [[احمد بن محمد بن عیسی]]<ref>الکافی، ج۵، ص۱۱۰، ح۳؛ ج۶، ص۳۲۶، ح۷.</ref>، [[ابراهیم بن هاشم]]<ref>المحاسن، ج۲، ص۴۲۵، ح۲۲۷.</ref>، [[عبدالعظیم بن عبدالله حسنی]]<ref>عیون أخبار الرضا {{ع}}، ج۱، ص۱۲۳، ح۱۶.</ref>، [[احمد مالکی]]<ref>کمال الدین، ج۱، ص۲۰۲، ح۶.</ref>، [[عبدالله بن عامر]]<ref>الأمالی (صدوق)، ص۱۲۸، ح۲.</ref>، [[حسن بن موسی خشاب]]<ref>رجال الکشی (اختیار معرفة الرجال)، ص۵۶۷، ش۱۰۷۳.</ref>، [[اسحاق بن اسماعیل]]<ref>کفایة الأثر، ص۲۷۷.</ref> و [[محمد بن حسین بن ابی خطاب]]<ref>عیون أخبار الرضا {{ع}}، ج۲، ص۲۲، ح۴۶.</ref>.<ref>[[عبدالله جوادی آملی|جوادی آملی، عبدالله]]، [[رجال تفسیری ج۱ (کتاب)|رجال تفسیری]]، ج۱ ص ۱۹۴-۱۹۵.</ref>
 
وی [[کتابی]] در ۲۵ ورقه دارد که [[احمد بن محمد بن عیسی]] از وی روایت کرده<ref>رجال النجاشی، ص۲۵؛ اختیار معرفة الرجال، ص۵۶۷؛ طرائف المقال، ج۱، ص۲۷۲.</ref> و [[ابن‌شهر آشوب]] عنوان آن را مسائل (رسائل) بیان کرده است<ref>معالم العلماء، ص۷.</ref>؛ کتابی حدیثی که با چند واسطه از [[ابراهیم بن ابی محمود]] روایت شده است<ref>الذریعة إلی تصانیف الشیعة، ج۶، ص۳۰۴.</ref>.<ref>[[زهرا مقدسی|مقدسی، زهرا]]، [[ابراهیم بن ابی‌محمود خراسانی (مقاله)|مقاله «ابراهیم بن ابی‌محمود خراسانی»]]، [[دانشنامه امام رضا ج۱ (کتاب)|دانشنامه امام رضا ج۱]]، ص ۳۳۴.</ref>
 
== جایگاه [[حدیثی]] راوی ==
از سخنان بزرگان رجالی، مانند [[شیخ طوسی]] و [[نجاشی]]، نیز جلالت و [[شأن]] کسانی که از راوی [[نقل حدیث]] کردند، مانند [[ابراهیم بن هاشم قمی]]، [[احمد بن محمد بن عیسی اشعری قمی]] و [[عبدالعظیم الحسنی]] فهمیده می‌شود که ابراهیم بن ابی محمود از اجلای [[راویان]] و [[صداقت]] و [[وثاقت]] وی محرز و از جایگاه بلندی برخوردار بوده، تا جایی که [[امام جواد]] {{ع}} [[بهشت]] را برای وی ضمانت کرده است<ref>{{متن حدیث|... فَقُلْتُ لَهُ جُعِلْتُ فِدَاكَ قَدْ كَانَ أَبُوكَ رُبَّمَا قَالَ لِي فِي الْمَجْلِسِ الْوَاحِدِ مَرَّاتٍ: أَسْكَنَكَ اللَّهُ الْجَنَّةَ أَدْخَلَكَ اللَّهُ الْجَنَّةَ! قَالَ، فَقَالَ: وَ أَنَا أَقُولُ أَدْخَلَكَ اللَّهُ الْجَنَّةَ! فَقُلْتُ جُعِلْتُ فِدَاكَ تَضْمَنُ لِي عَنْ رَبِّكَ أَنْ تُدْخِلَنِي الْجَنَّةَ! قَالَ: نَعَمْ، قَالَ: فَأَخَذْتُ رِجْلَهُ فَقَبَّلْتُهَا}}؛ رجال الکشی (اختیار معرفة الرجال)، ص۵۶۷، ح۱۰۷۳).</ref>.<ref>[[عبدالله جوادی آملی|جوادی آملی، عبدالله]]، [[رجال تفسیری ج۱ (کتاب)|رجال تفسیری]]، ج۱ ص ۱۹۷.</ref>


== جستارهای وابسته ==
== جستارهای وابسته ==
* [[ابراهیم بن محمد (راوی)]]
* [[راویان امام رضا]]


==منابع==
== منابع ==
# [[پرونده: 1100514.jpg|22px]] [[زهرا مقدسی|مقدسی، زهرا]]، [[ابراهیم بن ابی‌محمود خراسانی - مقدسی (مقاله)|مقاله «ابراهیم بن ابی‌محمود خراسانی»]]، [[دانشنامه امام رضا ج۱ (کتاب)|'''دانشنامه امام رضا ج۱''']]
{{منابع}}
{{اصحاب امام رضا}}
# [[پرونده: IM009725.jpg|22px]] [[عبدالله جوادی آملی|جوادی آملی، عبدالله]]، [[رجال تفسیری ج۱ (کتاب)|'''رجال تفسیری ج۱''']]
# [[پرونده: 1100514.jpg|22px]] [[زهرا مقدسی|مقدسی، زهرا]]، [[ابراهیم بن ابی‌محمود خراسانی (مقاله)|مقاله «ابراهیم بن ابی‌محمود خراسانی»]]، [[دانشنامه امام رضا ج۱ (کتاب)|'''دانشنامه امام رضا ج۱''']]
# [[پرونده: IM009810.jpg|22px]] جمعی از پژوهشگران، [[فرهنگنامه مؤلفان اسلامی ج۱ (کتاب)|'''فرهنگنامه مؤلفان اسلامی ج۱''']]
{{پایان منابع}}


==پانویس==
== پانویس ==
{{پانویس}}
{{پانویس}}


[[رده:ابراهیم بن ابی‌محمود خراسانی]]
[[رده:رجال تفسیری]]
[[رده:مدخل]]
[[رده:اعلام]]
[[رده:اعلام]]
[[رده:راویان امام رضا]]
[[رده:راویان امام رضا]]
[[رده:اصحاب امام رضا]]
[[رده:اصحاب امام رضا]]
[[رده:اصحاب امام کاظم]]
[[رده:اصحاب امام جواد]]

نسخهٔ کنونی تا ‏۱۲ مهٔ ۲۰۲۴، ساعت ۱۷:۲۳

این مدخل زیرشاخهٔ بحث اصحاب امام کاظم است. ابراهیم بن ابی‌محمود خراسانی از چند منظر متفاوت، بررسی می‌شود: ابراهیم بن ابی‌محمود خراسانی در تراجم و رجال - ابراهیم بن ابی‌محمود خراسانی در تاریخ اسلامی - پرسش مرتبط ندارد

مقدمه

درباره ابراهیم بن ابی‌محمود بیشترین اطلاعاتی که در کتب رجالی آمده، درباره طبقه و جایگاه حدیثی اوست؛ ولی با مراجعه به احادیث ایشان و دقت در محتوای آنها اطلاعات بیشتری به دست خواهد آمد؛ مانند حُسن اعتقاد و جایگاه ولایی وی و اینکه چون اهل خراسان بوده، بعد از حضور امام رضا (ع) در آن دیار، پیوند نزدیکی با آن حضرت داشته و سؤالات فراوانی را از محضر ایشان در موضوعات گوناگون از جمله تفسیر داشته و سپس همه آنها را گردآوری و در مجموعه‌ای با عنوان المسائل تدوین کرده است[۱].

برخی از رجالیون شیعه ابراهیم بن ابی محمود خراسانی را فردی مورد اعتماد، ثقه[۲] و از اصحاب و راویان امام رضا (ع) دانسته‌اند[۳]. او از محدثان و علمای امامی[۴] و از موالی[۵]، یعنی غیر عرب خالص[۶] است. بر اساس آنچه از روایات برمی‌آید، ابراهیم از راویان و یاران امام کاظم (ع)[۷]، امام رضا (ع) و امام جواد (ع)[۸] بود، هر چند بیشتر به عنوان صحابی امام کاظم (ع) مطرح است[۹]، چون دوران حیات علمی و مذهبی خود را با آن حضرت سپری کرده است. او بنا به گفته کشی فردی نابینا بود و حدیثی از ابوجعفر، امام جواد (ع) روایت کرده که بر اساس آن روایت، آن حضرت و امام رضا (ع) برای او، رفتن به بهشت را دعا کردند و حتی آمده است که امام جواد (ع) همچنین بهشت را برایش ضمانت نموده است[۱۰].[۱۱]

طبقه راوی

از تاریخ ولادت و وفات راوی اطلاعی در دست نیست؛ لکن برقی ایشان را در اصحاب امام کاظم (ع)[۱۲] و نجاشی وی را از راویان امام رضا (ع) ذکر کرده[۱۳]، چنان که شیخ طوسی در کتاب رجال وی را از اصحاب امامان امام کاظم و امام رضا (ع) به شمار آورده[۱۴].

استادان و شاگردان

در میان اسناد روایاتی که ابراهیم بن ابی محمود نقل کرده، تنها نام علی بن یقطین[۱۵] دیده می‌شود که استاد وی شمرده می‌شود؛ ولی افراد بسیاری از ایشان حدیث گزارش کردند که از شاگردان حدیثی وی شمرده می‌شوند؛ مانند علی بن اسباط، احمد بن محمد بن عیسی[۱۶]، ابراهیم بن هاشم[۱۷]، عبدالعظیم بن عبدالله حسنی[۱۸]، احمد مالکی[۱۹]، عبدالله بن عامر[۲۰]، حسن بن موسی خشاب[۲۱]، اسحاق بن اسماعیل[۲۲] و محمد بن حسین بن ابی خطاب[۲۳].[۲۴]

وی کتابی در ۲۵ ورقه دارد که احمد بن محمد بن عیسی از وی روایت کرده[۲۵] و ابن‌شهر آشوب عنوان آن را مسائل (رسائل) بیان کرده است[۲۶]؛ کتابی حدیثی که با چند واسطه از ابراهیم بن ابی محمود روایت شده است[۲۷].[۲۸]

جایگاه حدیثی راوی

از سخنان بزرگان رجالی، مانند شیخ طوسی و نجاشی، نیز جلالت و شأن کسانی که از راوی نقل حدیث کردند، مانند ابراهیم بن هاشم قمی، احمد بن محمد بن عیسی اشعری قمی و عبدالعظیم الحسنی فهمیده می‌شود که ابراهیم بن ابی محمود از اجلای راویان و صداقت و وثاقت وی محرز و از جایگاه بلندی برخوردار بوده، تا جایی که امام جواد (ع) بهشت را برای وی ضمانت کرده است[۲۹].[۳۰]

جستارهای وابسته

منابع

  1. جوادی آملی، عبدالله، رجال تفسیری ج۱
  2. مقدسی، زهرا، مقاله «ابراهیم بن ابی‌محمود خراسانی»، دانشنامه امام رضا ج۱
  3. جمعی از پژوهشگران، فرهنگنامه مؤلفان اسلامی ج۱

پانویس

  1. ↑ جوادی آملی، عبدالله، رجال تفسیری، ج۱ ص ۱۹۱.
  2. ↑ رجال الطوسی، ص۳۵۱؛ کتاب الرجال، ابن داوود، ص۳۹؛ فائق المقال، ص۷۸.
  3. ↑ رجال النجاشی، ص۲۵؛ خلاصة الأقوال، ص۳.
  4. ↑ سبل الرشاد، ص۳۳؛ معجم المؤلفین، ج۱، ص۱۱۰.
  5. ↑ کتاب الرجال، برقی، ص۵۲.
  6. ↑ سبل الرشاد، ص۳۳؛ معجم المؤلفین، ج۱، ص۱۱۰.
  7. ↑ کتاب الرجال، برقی، ص۵۲؛ اختیار معرفة الرجال، ص۵۶۷؛ نقد الرجال، ج۱، ص۵۳.
  8. ↑ اختیار معرفة الرجال، ص۵۶۷.
  9. ↑ لسان المیزان، ج۲، ص۱۱۰.
  10. ↑ اختیار معرفة الرجال، ص۵۶۷.
  11. ↑ مقدسی، زهرا، مقاله «ابراهیم بن ابی‌محمود خراسانی»، دانشنامه امام رضا ج۱، ص ۳۳۴؛ جمعی از پژوهشگران، فرهنگ‌نامه مؤلفان اسلامی ج۱، ص ۷۳.
  12. ↑ ر.ک: رجال البرقی، ص۵۲.
  13. ↑ إبراهیم بن أبی محمود الخراسانی،... روی عن الرضا (ع)؛ له کتاب؛ (رجال النجاشی، ص۲۵، ش۴۳).
  14. ↑ ر.ک: رجال الطوسی، ص۳۳۲، ش۴۹۴۱، ص۳۵۱، ش۵۲۰۴.
  15. ↑ الکافی، ج۵، ص۱۱۰، ح۳.
  16. ↑ الکافی، ج۵، ص۱۱۰، ح۳؛ ج۶، ص۳۲۶، ح۷.
  17. ↑ المحاسن، ج۲، ص۴۲۵، ح۲۲۷.
  18. ↑ عیون أخبار الرضا (ع)، ج۱، ص۱۲۳، ح۱۶.
  19. ↑ کمال الدین، ج۱، ص۲۰۲، ح۶.
  20. ↑ الأمالی (صدوق)، ص۱۲۸، ح۲.
  21. ↑ رجال الکشی (اختیار معرفة الرجال)، ص۵۶۷، ش۱۰۷۳.
  22. ↑ کفایة الأثر، ص۲۷۷.
  23. ↑ عیون أخبار الرضا (ع)، ج۲، ص۲۲، ح۴۶.
  24. ↑ جوادی آملی، عبدالله، رجال تفسیری، ج۱ ص ۱۹۴-۱۹۵.
  25. ↑ رجال النجاشی، ص۲۵؛ اختیار معرفة الرجال، ص۵۶۷؛ طرائف المقال، ج۱، ص۲۷۲.
  26. ↑ معالم العلماء، ص۷.
  27. ↑ الذریعة إلی تصانیف الشیعة، ج۶، ص۳۰۴.
  28. ↑ مقدسی، زهرا، مقاله «ابراهیم بن ابی‌محمود خراسانی»، دانشنامه امام رضا ج۱، ص ۳۳۴.
  29. ↑ «... فَقُلْتُ لَهُ جُعِلْتُ فِدَاكَ قَدْ كَانَ أَبُوكَ رُبَّمَا قَالَ لِي فِي الْمَجْلِسِ الْوَاحِدِ مَرَّاتٍ: أَسْكَنَكَ اللَّهُ الْجَنَّةَ أَدْخَلَكَ اللَّهُ الْجَنَّةَ! قَالَ، فَقَالَ: وَ أَنَا أَقُولُ أَدْخَلَكَ اللَّهُ الْجَنَّةَ! فَقُلْتُ جُعِلْتُ فِدَاكَ تَضْمَنُ لِي عَنْ رَبِّكَ أَنْ تُدْخِلَنِي الْجَنَّةَ! قَالَ: نَعَمْ، قَالَ: فَأَخَذْتُ رِجْلَهُ فَقَبَّلْتُهَا»؛ رجال الکشی (اختیار معرفة الرجال)، ص۵۶۷، ح۱۰۷۳).
  30. ↑ جوادی آملی، عبدالله، رجال تفسیری، ج۱ ص ۱۹۷.
برگرفته از «https://fa.imamatpedia.com/w/index.php?title=ابراهیم_بن_ابی‌محمود_خراسانی&oldid=1302787»