احمد بن عامر طائی: تفاوت میان نسخه‌ها

از امامت‌پدیا، دانشنامهٔ امامت و ولایت
جز (ربات: جایگزینی خودکار متن (-<div style="padding: 0.0em 0em 0.0em;">\n: +))
بدون خلاصۀ ویرایش
 
(۲۰ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۵ کاربر نشان داده نشد)
خط ۱: خط ۱:
{{امامت}}
{{مدخل مرتبط | موضوع مرتبط = اصحاب امام رضا| عنوان مدخل = | مداخل مرتبط = [[احمد بن عامر طائی در تراجم و رجال]] - [[احمد بن عامر طائی در معارف و سیره رضوی]] - [[احمد بن عامر طائی در تاریخ اسلامی]]| پرسش مرتبط  = }}
<div style="background-color: rgb(252, 252, 233); text-align:center; font-size: 85%; font-weight: normal;">اين مدخل از چند منظر متفاوت، بررسی می‌شود:</div>
<div style="background-color: rgb(255, 245, 227); text-align:center; font-size: 85%; font-weight: normal;">[[احمد بن عامر طائی در تراجم و رجال]] - [[احمد بن عامر طائی در تاریخ اسلامی]]</div>
<div style="padding: 0.0em 0em 0.0em;">


==مقدمه==
== آشنایی اجمالی ==
[[احمد بن عامر]] و پسرش [[عبدالله بن احمد]]، نسخه‌ای را گردآوری کردند که در آن اخباری از [[امام رضا]]{{ع}} آمده است که این نسخه [[متواتر]] نیست. در کتاب [[عیون اخبار الرضا]]{{ع}}، ج۱، باب ۲۴، ص۴۹۶ تا ص۵۱۵، روایتی از قول امام رضا{{ع}} نقل شده که ایشان از پدرانشان و از [[امام علی]]{{ع}} شنیده‌اند که نقل‌کننده این [[روایت]] همین احمد بن عامر است و می‌توان بر آن اشکالاتی گرفت.
[[ابوجعد احمد بن عامر بن سلیمان بن صالح طائی]] از نسل «[[عامر بن حسان بن شریح]]» است که «[[حسان بن شریح طائی|حسان]]» در [[صفین]]، و «[[عامر بن حسان بن شریح طائی|عامر]]» در [[کربلا]] به [[شهادت]] رسیدند. در سال ۱۵۷ه‍ به [[دنیا]] آمد.<ref>رجال النجاشی، ج۱، ص۲۵۰ و ج۲، ص۳۵.</ref> از [[اصحاب امام رضا]]{{ع}}بود<ref>رجال الطوسی، ص۳۶۷.</ref> که در سال ۱۹۴ه‍ آن [[حضرت]] را [[ملاقات]] کرده و از ایشان [[روایت]] کرده است.<ref>رجال النجاشی، ج۱، ص۲۵۰ و ج۲، ص۳۵.</ref> فرزندش «[[عبدالله بن احمد طائی|عبدالله]]» گفته است که پدرم [[مؤذّن]] [[امام هادی]] و [[امام حسن عسکری]]{{ع}} بود.<ref>رجال النجاشی، ج۱، ص۲۵۰ و ج۲، ص۳۵.</ref> از وی پسرش عبدالله<ref>رجال الطوسی، ص۳۶۷.</ref> و [[ابراهیم بن هاشم]] روایت کرده‌اند.<ref>عیون اخبار الرضا{{ع}}، ج۱، ص۲۴۸.</ref>


روایت به این صورت است که روزی امام علی{{ع}} در [[مسجد کوفه]] نشسته بودند که چند مرد شامی به [[خدمت]] ایشان رسیدند و سؤالاتی عجیب از [[امام]]{{ع}} پرسیدند که به دلیل طولانی بودن سؤالات از بیان آنها خودداری می‌کنیم. اما در قسمت پاورقی و توضیحاتی که مترجم (آقای [[غفاری]]) داده‌اند، چنین به نظر می‌رسد که روایت احمد بن عامر که اصلیت او [[بغدادی]] بوده و بعد از مدتی به [[سامرا]] رفته و او را [[مؤذن]] [[امام هادی]]{{ع}} و [[امام حسن عسکری]]{{ع}} معرفی نموده‌اند، بی‌پایه و اساس است؛ زیرا اولا معلوم نیست که او در کجا با امام رضا{{ع}} [[ملاقات]] داشته در حالی‌که امام رضا{{ع}} هرگز به [[بغداد]] و [[سامراء]] نرفته بودند؛ و در ثانی، احمد بن عامر را مؤذن امام حسن عسکری{{ع}} دانسته‌اند که باید گفت با توجه به این امام بزرگوار در سامراء تحت نظر بودند و مؤذنین از طرف [[دولت عباسی]] [[انتخاب]] می‌شدند، [[علی]] القاعده باید گفت که احمد بن عامر طائی، از مأموران [[عباسیان]] بوده و [[شیعه]] نبوده و تنها از بیان این روایت، قصد داشته معصومیت [[امامان شیعه]] را زیر سؤال برد و همچنین با بد جلوه دادن و [[تخریب]] موقعیت [[حضرت]] امام علی{{ع}}، ایشان را شخصی بیکار تلقی نماید که در مسجد کوفه نشسته و به سؤالات یاوه و سراسر هجو پاسخ می‌دهد<ref>برای آشنایی بیشتر با محتوی این روایت و گفتار مترجم، به کتاب عیون أخبار الرضا{{ع}}، ج۱، باب ۲۴، ص۴۹۶ تا ص۵۱۵ مراجعه شود.</ref>.<ref>[[حسین محمدی|محمدی، حسین]]، [[رضانامه (کتاب)|رضانامه]] ص ۵۹.</ref>
[[مامقانی]] به نقل از [[شیخ صدوق]] می‌‌نویسد که [[عبدالله بن احمد طائی]] در سال ۲۶۰ه‍ از پدرش «ابوجعد» [[حدیث]] شنیده است.<ref>تنقیح المقال، ج۱، ص۶۳.</ref> از گفتار [[صدوق]] برداشت می‌‌شود که وی از [[اصحاب امام هادی]] و [[اصحاب امام حسن عسکری|امام حسن عسکری]]{{ع}} بوده و تا آن [[زمان]]، بیش از صد سال عمر داشته است.<ref>مستدرکات علم رجال الحدیث، ج۱، ص۳۳۲.</ref> اثر وی نوشته‌ای است که از [[امام رضا]]{{ع}} روایت کرده و با عناوین «نسخة الرضا»{{ع}}، «صحیفة الرضا»{{ع}}، «مسند الرضا»{{ع}} و «الرضویات» [[شهرت]] دارد<ref>الذریعه، ج۱۷، ص۲۶۲ و ج۲۴، ص۱۴۹.</ref>.<ref>جمعی از پژوهشگران، [[فرهنگ‌نامه مؤلفان اسلامی (کتاب)|فرهنگ‌نامه مؤلفان اسلامی]] ج۱، ص۱۴۲-۱۴۳.</ref>


== جستارهای وابسته ==
== جستارهای وابسته ==
* [[حسان بن شریح طائی]] (جد)
* [[عامر بن حسان طائی]] (جد)
* [[عبدالله بن احمد طائی]] (فرزند)


==منابع==
== منابع ==
{{منابع}}
{{منابع}}
# [[پرونده:13681348.jpg|22px]] [[حسین محمدی|محمدی، حسین]]، [[رضانامه (کتاب)|'''رضانامه''']]
# [[پرونده: IM009687.jpg|22px]] جمعی از پژوهشگران، [[فرهنگ‌نامه مؤلفان اسلامی ج۱ (کتاب)|'''فرهنگ‌نامه مؤلفان اسلامی ج۱''']]
{{پایان منابع}}
{{پایان منابع}}


==پانویس==
== پانویس ==
{{پانویس}}
{{پانویس}}


[[رده:احمد بن عامر طائی]]
[[رده:مدخل]]
[[رده:اعلام]]
[[رده:اعلام]]
[[رده:رجال تفسیری]]
[[رده:طبقه هفتم راویان]]
[[رده:اصحاب امام رضا]]
[[رده:اصحاب امام هادی]]
[[رده:اصحاب امام عسکری]]
[[رده:بغدادیان]]

نسخهٔ کنونی تا ‏۱۲ مهٔ ۲۰۲۴، ساعت ۱۷:۳۸

آشنایی اجمالی

ابوجعد احمد بن عامر بن سلیمان بن صالح طائی از نسل «عامر بن حسان بن شریح» است که «حسان» در صفین، و «عامر» در کربلا به شهادت رسیدند. در سال ۱۵۷ه‍ به دنیا آمد.[۱] از اصحاب امام رضا(ع)بود[۲] که در سال ۱۹۴ه‍ آن حضرت را ملاقات کرده و از ایشان روایت کرده است.[۳] فرزندش «عبدالله» گفته است که پدرم مؤذّن امام هادی و امام حسن عسکری(ع) بود.[۴] از وی پسرش عبدالله[۵] و ابراهیم بن هاشم روایت کرده‌اند.[۶]

مامقانی به نقل از شیخ صدوق می‌‌نویسد که عبدالله بن احمد طائی در سال ۲۶۰ه‍ از پدرش «ابوجعد» حدیث شنیده است.[۷] از گفتار صدوق برداشت می‌‌شود که وی از اصحاب امام هادی و امام حسن عسکری(ع) بوده و تا آن زمان، بیش از صد سال عمر داشته است.[۸] اثر وی نوشته‌ای است که از امام رضا(ع) روایت کرده و با عناوین «نسخة الرضا»(ع)، «صحیفة الرضا»(ع)، «مسند الرضا»(ع) و «الرضویات» شهرت دارد[۹].[۱۰]

جستارهای وابسته

منابع

  1. جمعی از پژوهشگران، فرهنگ‌نامه مؤلفان اسلامی ج۱

پانویس

  1. رجال النجاشی، ج۱، ص۲۵۰ و ج۲، ص۳۵.
  2. رجال الطوسی، ص۳۶۷.
  3. رجال النجاشی، ج۱، ص۲۵۰ و ج۲، ص۳۵.
  4. رجال النجاشی، ج۱، ص۲۵۰ و ج۲، ص۳۵.
  5. رجال الطوسی، ص۳۶۷.
  6. عیون اخبار الرضا(ع)، ج۱، ص۲۴۸.
  7. تنقیح المقال، ج۱، ص۶۳.
  8. مستدرکات علم رجال الحدیث، ج۱، ص۳۳۲.
  9. الذریعه، ج۱۷، ص۲۶۲ و ج۲۴، ص۱۴۹.
  10. جمعی از پژوهشگران، فرهنگ‌نامه مؤلفان اسلامی ج۱، ص۱۴۲-۱۴۳.