مکر و فریبکاری در فقه سیاسی: تفاوت میان نسخه‌ها

از امامت‌پدیا، دانشنامهٔ امامت و ولایت
جز (جایگزینی متن - '\<div\sstyle\=\"background\-color\:\srgb\(252\,\s252\,\s233\)\;\stext\-align\:center\;\sfont\-size\:\s85\%\;\sfont\-weight\:\snormal\;\"\>(.*)\[\[(.*)\]\](.*)\"\'\'\'(.*)\'\'\'\"(.*)\<\/div\>\n\<div\sstyle\=\"background\-color\:\srgb\(255\,\s245\,\s227\)\;\stext\-align\:center\;\sfont\-size\:\s85\%\;\sfont\-weight\:\snormal\;\"\>(.*)\<\/div\>\n\n' به '{{مدخل مرتبط | موضوع مرتبط = $2 | عنوان مدخل = $4 | مداخل مرتبط = $6 | پرسش مرتبط = }} ')
بدون خلاصۀ ویرایش
 
(۳ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۲ کاربر نشان داده نشد)
خط ۱: خط ۱:
{{امامت}}
{{مدخل مرتبط
{{مدخل مرتبط
| موضوع مرتبط = مکر و فریبکاری
| موضوع مرتبط = مکر و فریبکاری
| عنوان مدخل  = مکر و فریبکاری
| عنوان مدخل  = مکر و فریبکاری
| مداخل مرتبط = [[مکر و فریبکاری در قرآن]] - [[مکر و فریبکاری در حدیث]] - [[مکر و فریبکاری در نهج البلاغه]] - [[مکر و فریبکاری در اخلاق اسلامی]] - [[مکر و فریبکاری در فقه سیاسی]] - [[مکر و فریبکاری در جامعه‌شناسی اسلامی]] - [[نفی مکر و فریبکاری در معارف و سیره نبوی]]
| مداخل مرتبط = [[مکر و فریبکاری در قرآن]] - [[مکر و فریبکاری در حدیث]] - [[مکر و فریبکاری در اخلاق اسلامی]] - [[مکر و فریبکاری در فقه سیاسی]] - [[مکر و فریبکاری در جامعه‌شناسی اسلامی]] - [[نفی مکر و فریبکاری در معارف و سیره نبوی]]
| پرسش مرتبط  =  
| پرسش مرتبط  =  
}}
}}


==معناشناسی==
== معناشناسی ==
خدع به معنای مخفی ‌کردنِ آنچه در [[شأن]] او [[ظهور]] است، به قصد اضرار و منع خیر<ref>حسن مصطفوی، التحقیق فی کلمات القرآن الکریم، ج۳، ص۲۸.</ref> و نیز به معنای [[حیله‌گری]]، [[نیرنگ]] ‌بازی است<ref>بهاءالدین خرمشاهی، قرآن کریم، ترجمه، توضیحات و واژه‌نامه، ص۸۱۰.</ref>.
خدع به معنای مخفی ‌کردنِ آنچه در [[شأن]] او [[ظهور]] است، به قصد اضرار و منع خیر<ref>حسن مصطفوی، التحقیق فی کلمات القرآن الکریم، ج۳، ص۲۸.</ref> و نیز به معنای [[حیله‌گری]]، [[نیرنگ]] ‌بازی است<ref>بهاءالدین خرمشاهی، قرآن کریم، ترجمه، توضیحات و واژه‌نامه، ص۸۱۰.</ref>.


در قرآن کریم آمده است: {{متن قرآن|وَإِنْ يُرِيدُوا أَنْ يَخْدَعُوكَ فَإِنَّ حَسْبَكَ اللَّهُ}}<ref>«و اگر بخواهند تو را فریب دهند بی‌گمان خداوند تو را بسنده است» سوره انفال، آیه ۶۲.</ref>.
در قرآن کریم آمده است: {{متن قرآن|وَإِنْ يُرِيدُوا أَنْ يَخْدَعُوكَ فَإِنَّ حَسْبَكَ اللَّهُ}}<ref>«و اگر بخواهند تو را فریب دهند بی‌گمان خداوند تو را بسنده است» سوره انفال، آیه ۶۲.</ref>.


[[خدعه]]، [[نیرنگ]] و [[دورویی]] از ویژگی‌های بارز [[منافقان]] در مواجهه با [[پیامبر اکرم]]{{صل}} و [[مسلمانان]] بوده است.
[[خدعه]]، [[نیرنگ]] و [[دورویی]] از ویژگی‌های بارز [[منافقان]] در مواجهه با [[پیامبر اکرم]] {{صل}} و [[مسلمانان]] بوده است.


==خدعه در فرهنگ سیاسی==
== خدعه در فرهنگ سیاسی ==
در [[فرهنگ]] [[سیاسی]] به فریب‌کاری و تقلّب یا به‌ اصطلاح "با یک روی در دو [[محراب]] بودن" (که صفت [[نفاق]] است) [[خدعه]] و دودوزه [[بازی]] اطلاق می‌شود<ref>علی‌اکبر آقابخشی و مینو افشاری‌راد، فرهنگ علوم سیاسی، ص۱۲۷.</ref>.<ref>[[عبدالله نظرزاده|نظرزاده، عبدالله]]، [[فرهنگ اصطلاحات و مفاهیم سیاسی قرآن کریم (کتاب)|فرهنگ اصطلاحات و مفاهیم سیاسی قرآن کریم]]، ص:۲۴۹.</ref>
در [[فرهنگ]] [[سیاسی]] به فریب‌کاری و تقلّب یا به‌ اصطلاح "با یک روی در دو [[محراب]] بودن" (که صفت [[نفاق]] است) [[خدعه]] و دودوزه [[بازی]] اطلاق می‌شود<ref>علی‌اکبر آقابخشی و مینو افشاری‌راد، فرهنگ علوم سیاسی، ص۱۲۷.</ref>.<ref>[[عبدالله نظرزاده|نظرزاده، عبدالله]]، [[فرهنگ اصطلاحات و مفاهیم سیاسی قرآن کریم (کتاب)|فرهنگ اصطلاحات و مفاهیم سیاسی قرآن کریم]]، ص:۲۴۹.</ref>


خط ۲۵: خط ۲۴:
{{پانویس}}
{{پانویس}}


[[رده: مدخل]]
[[رده:مدخل]]
[[رده:مکر و فریبکاری]]
[[رده:مکر و فریبکاری]]

نسخهٔ کنونی تا ‏۳۰ مهٔ ۲۰۲۴، ساعت ۱۴:۵۵

معناشناسی

خدع به معنای مخفی ‌کردنِ آنچه در شأن او ظهور است، به قصد اضرار و منع خیر[۱] و نیز به معنای حیله‌گری، نیرنگ ‌بازی است[۲].

در قرآن کریم آمده است: ﴿وَإِنْ يُرِيدُوا أَنْ يَخْدَعُوكَ فَإِنَّ حَسْبَكَ اللَّهُ[۳].

خدعه، نیرنگ و دورویی از ویژگی‌های بارز منافقان در مواجهه با پیامبر اکرم (ص) و مسلمانان بوده است.

خدعه در فرهنگ سیاسی

در فرهنگ سیاسی به فریب‌کاری و تقلّب یا به‌ اصطلاح "با یک روی در دو محراب بودن" (که صفت نفاق است) خدعه و دودوزه بازی اطلاق می‌شود[۴].[۵]

منابع

پانویس

  1. حسن مصطفوی، التحقیق فی کلمات القرآن الکریم، ج۳، ص۲۸.
  2. بهاءالدین خرمشاهی، قرآن کریم، ترجمه، توضیحات و واژه‌نامه، ص۸۱۰.
  3. «و اگر بخواهند تو را فریب دهند بی‌گمان خداوند تو را بسنده است» سوره انفال، آیه ۶۲.
  4. علی‌اکبر آقابخشی و مینو افشاری‌راد، فرهنگ علوم سیاسی، ص۱۲۷.
  5. نظرزاده، عبدالله، فرهنگ اصطلاحات و مفاهیم سیاسی قرآن کریم، ص:۲۴۹.