عبدالله بن ابی‌سفیان بن حارث بن عبدالمطلب: تفاوت میان نسخه‌ها
(←منابع) |
برچسب: پیوندهای ابهام‌زدایی |
||
| خط ۵۰: | خط ۵۰: | ||
== آشنایی اجمالی == | == آشنایی اجمالی == | ||
[[ابوهیاج عبدالله بن ابی سفیان بن حارث بن عبدالمطلب بن هاشم هاشمی قرشی]] از [[اصحاب]] و [[یاران پیامبر]]{{صل}} بوده و از آن حضرت و از پدرش [[ابوسفیان]] [[روایت]] نموده است. [[سماک بن حرب]] از جمله کسانی است که از او روایت کرده است.<ref>الاستیعاب ۳/۹۲۱.</ref> برخی [[ملاقات]] او را با [[پیامبر]]{{صل}} [[نفی]] کرده‌اند.<ref>اسد الغابه ۳/۱۷۵.</ref> او در زمره [[شعرا]] و [[مداحان]] [[اهل بیت]]{{ع}} بود و هنگامی که از [[عیب جویی]] و [[بدگویی]] [[عمرو بن عاص]] به [[بنی هاشم]] [[آگاه]] شد، نزد [[معاویه]] رفت و به [[رفتار]] عمرو [[اعتراض]] کرد. در سفری همراه [[حضرت علی]]{{ع}} وارد [[مدائن]] شد. ابوهیّاج [[پس از شهادت حضرت علی]]{{ع}} با [[امامه دختر ابوالعاص بن ربیع]] که [[همسر]] حضرت بود،[[ازدواج]] کرد.<ref>الاصابه ۴/۸۰.</ref> او دارای اشعاری در [[مدح]] [[امیرمؤمنان]]{{ع}} می‌باشد.<ref> معالم العلماء ۱۵۰.</ref> دیوان شعر اثر اوست.<ref>الذریعه ۹/۶۹۳.</ref> ابوهیّاج در سال ۶۱ هـ در [[واقعه کربلا]] همراه [[امام حسین]]{{ع}} به [[شهادت]] رسید.<ref>الاصابه ۴/۸۰.</ref><ref>جمعی از پژوهشگران، [[فرهنگ‌نامه مؤلفان اسلامی (کتاب)|فرهنگ‌نامه مؤلفان اسلامی]] ج۱، ص۴۹۲.</ref> | [[ابوهیاج عبدالله بن ابی سفیان بن حارث بن عبدالمطلب بن هاشم هاشمی قرشی]] از [[اصحاب]] و [[یاران پیامبر]]{{صل}} بوده و از آن حضرت و از پدرش [[ابوسفیان]] [[روایت]] نموده است. [[سماک بن حرب]] از جمله کسانی است که از او روایت کرده است.<ref>الاستیعاب ۳/۹۲۱.</ref> برخی [[ملاقات]] او را با [[پیامبر]]{{صل}} [[نفی]] کرده‌اند.<ref>اسد الغابه ۳/۱۷۵.</ref> او در زمره [[شعرا]] و [[مداحان]] [[اهل بیت]]{{ع}} بود و هنگامی که از [[عیب جویی]] و [[بدگویی]] [[عمرو بن عاص]] به [[بنی هاشم]] [[آگاه]] شد، نزد [[معاویه]] رفت و به [[رفتار]] عمرو [[اعتراض]] کرد. در سفری همراه [[حضرت علی]]{{ع}} وارد [[مدائن]] شد. ابوهیّاج [[پس از شهادت حضرت علی]]{{ع}} با [[امامه دختر ابوالعاص بن ربیع]] که [[همسر]] حضرت بود،[[ازدواج]] کرد.<ref>الاصابه ۴/۸۰.</ref> او دارای اشعاری در [[مدح]] [[امیرمؤمنان]]{{ع}} می‌باشد.<ref> معالم العلماء ۱۵۰.</ref> دیوان شعر اثر اوست.<ref>الذریعه ۹/۶۹۳.</ref> ابوهیّاج در سال ۶۱ هـ در [[واقعه کربلا]] همراه [[امام حسین]]{{ع}} به [[شهادت]] رسید.<ref>الاصابه ۴/۸۰.</ref><ref>جمعی از پژوهشگران، [[فرهنگ‌نامه مؤلفان اسلامی (کتاب)|فرهنگ‌نامه مؤلفان اسلامی]] ج۱، ص۴۹۲.</ref> | ||
==عبدالله بن ابی‌سفیان بن حارث== | |||
[[ابوالهیاج عبدالله بن ابی‌سفیان بن حارث بن عبدالمطلب بن هاشم الهاشمی]]، نام مادرش «فقمه» یا «نسمه» دختر [[همام بن ارقم اسدی]]، [[صحابی]] و پدرش پسر عمو و [[برادر]] رضاعی [[پیامبر]] {{ع}} بود<ref>الاصابة، ج۷، ص۱۵۱.</ref>؛ و از آن [[حضرت]] {{صل}} [[نقل حدیث]] کرده است. | |||
وی شاعر بوده و اشعاری نیز در [[مدح]] [[امام علی]] {{ع}} سروده است. عبدالله پس از شنیدن [[عیب‌جویی]] و [[طعن]] [[عمروعاص]] بر [[بنی‌هاشم]] وی را مورد [[عتاب]] و [[سرزنش]] قرار داد<ref>الاصابه، ج۴، ص۱۰۱-۱۰۲؛ مجالس المؤمنین، ج۱، ص۲۰۰-۲۰۱؛ رمز المصیبه، ج۲، ص۱۶۱-۱۶۲؛ یاران پایدار، ص۱۰۰.</ref>. | |||
آورده‌اند که وی پس از [[وفات]] [[رسول الله]] {{صل}} به [[امام علی بن ابی‌طالب]] {{ع}} گروید و همراه آن حضرت در [[جنگ‌ها]] شرکت جُست و سپس به [[امام حسین]] {{ع}} پیوست و با آن حضرت {{ع}} در [[روز عاشورا]] در [[کربلا]] به [[شهادت]] رسید<ref>یاران پایدار، ص۲۰۰.</ref>.<ref>جمعی از نویسندگان، [[پژوهشی پیرامون شهدای کربلا (کتاب)|پژوهشی پیرامون شهدای کربلا]]، ص:۲۲۸-۲۲۹.</ref> | |||
==جستارهای وابسته== | ==جستارهای وابسته== | ||
نسخهٔ ۸ ژوئیهٔ ۲۰۲۴، ساعت ۱۲:۳۱
این مدخل زیرشاخهٔ بحث اصحاب امام علی است. عبدالله بن ابی‌سفیان بن حارث بن عبدالمطلب از چند منظر متفاوت، بررسی می‌شود: عبدالله بن ابی‌سفیان بن حارث بن عبدالمطلب در تراجم و رجال - پرسش مرتبط ندارد| عبدالله بن ابی‌سفیان بن حارث بن عبدالمطلب | |
|---|---|
 تصویر قدیمی از مسجد کوفه | |
| نام کامل | عبدالله بن ابی‌سفیان بن حارث بن عبدالمطلب |
| جنسیت | مرد |
| کنیه | ابو الهیاج |
| پدر | ابی‌سفیان بن حارث بن عبدالمطلب |
| از اصحاب | امام علی |
آشنایی اجمالی
ابوهیاج عبدالله بن ابی سفیان بن حارث بن عبدالمطلب بن هاشم هاشمی قرشی از اصحاب و یاران پیامبر(ص) بوده و از آن حضرت و از پدرش ابوسفیان روایت نموده است. سماک بن حرب از جمله کسانی است که از او روایت کرده است.[۱] برخی ملاقات او را با پیامبر(ص) نفی کرده‌اند.[۲] او در زمره شعرا و مداحان اهل بیت(ع) بود و هنگامی که از عیب جویی و بدگویی عمرو بن عاص به بنی هاشم آگاه شد، نزد معاویه رفت و به رفتار عمرو اعتراض کرد. در سفری همراه حضرت علی(ع) وارد مدائن شد. ابوهیّاج پس از شهادت حضرت علی(ع) با امامه دختر ابوالعاص بن ربیع که همسر حضرت بود،ازدواج کرد.[۳] او دارای اشعاری در مدح امیرمؤمنان(ع) می‌باشد.[۴] دیوان شعر اثر اوست.[۵] ابوهیّاج در سال ۶۱ هـ در واقعه کربلا همراه امام حسین(ع) به شهادت رسید.[۶][۷]
عبدالله بن ابی‌سفیان بن حارث
ابوالهیاج عبدالله بن ابی‌سفیان بن حارث بن عبدالمطلب بن هاشم الهاشمی، نام مادرش «فقمه» یا «نسمه» دختر همام بن ارقم اسدی، صحابی و پدرش پسر عمو و برادر رضاعی پیامبر (ع) بود[۸]؛ و از آن حضرت (ص) نقل حدیث کرده است.
وی شاعر بوده و اشعاری نیز در مدح امام علی (ع) سروده است. عبدالله پس از شنیدن عیب‌جویی و طعن عمروعاص بر بنی‌هاشم وی را مورد عتاب و سرزنش قرار داد[۹].
آورده‌اند که وی پس از وفات رسول الله (ص) به امام علی بن ابی‌طالب (ع) گروید و همراه آن حضرت در جنگ‌ها شرکت جُست و سپس به امام حسین (ع) پیوست و با آن حضرت (ع) در روز عاشورا در کربلا به شهادت رسید[۱۰].[۱۱]
جستارهای وابسته
منابع
جمعی از پژوهشگران، فرهنگ‌نامه مؤلفان اسلامی ج۱
جمعی از نویسندگان، پژوهشی پیرامون شهدای کربلا
پانویس
- ↑ الاستیعاب ۳/۹۲۱.
- ↑ اسد الغابه ۳/۱۷۵.
- ↑ الاصابه ۴/۸۰.
- ↑ معالم العلماء ۱۵۰.
- ↑ الذریعه ۹/۶۹۳.
- ↑ الاصابه ۴/۸۰.
- ↑ جمعی از پژوهشگران، فرهنگ‌نامه مؤلفان اسلامی ج۱، ص۴۹۲.
- ↑ الاصابة، ج۷، ص۱۵۱.
- ↑ الاصابه، ج۴، ص۱۰۱-۱۰۲؛ مجالس المؤمنین، ج۱، ص۲۰۰-۲۰۱؛ رمز المصیبه، ج۲، ص۱۶۱-۱۶۲؛ یاران پایدار، ص۱۰۰.
- ↑ یاران پایدار، ص۲۰۰.
- ↑ جمعی از نویسندگان، پژوهشی پیرامون شهدای کربلا، ص:۲۲۸-۲۲۹.