علی منی و انا من علی: تفاوت میان نسخه‌ها
بدون خلاصۀ ویرایش |
(←پانویس) |
||
| (۲ نسخهٔ میانیِ ایجادشده توسط همین کاربر نشان داده نشد) | |||
| خط ۹: | خط ۹: | ||
== مقدمه == | == مقدمه == | ||
این [[حدیث]]، که ارتباط عمیق [[پیامبر]] و [[امیر المؤمنین]] و هم‌روحی و [[همراهی]] و | این [[حدیث]]، که ارتباط عمیق [[پیامبر]] و [[امیر المؤمنین]] و هم‌روحی و [[همراهی]] و همدلی آن دو و پیوند [[استوار]] [[رسالت]] و [[امامت]] را می‌رساند، بارها در موقعیت‌های مختلف از زبان [[رسول خدا]]{{صل}} شنیده شده است و عبارت دیگری از همان "[[جان]] پیامبر" بودن [[حضرت علی]]{{ع}} است که در [[آیه مباهله]] هم مطرح است. در مأموریتی که [[امام علی]]{{ع}} از سوی پیامبر به [[یمن]] رفته بود، پس از بازگشت، عدّه‌ای از همراهانش از سختگیری او نسبت به [[اموال]] [[بیت‌المال]] که استفاده کرده بودند، نزد پیامبر [[انتقاد]] کردند. حضرت برآشفت و از عیبجویی آنان [[خشمگین]] شد و فرمود: {{متن حدیث|من فارق علیّا فقد فارقنی، إنّ علیّا منّی و أنا منه}}<ref>«هرکس از [[امام علی|علی]]{{ع}} جدا شود از من جدا شده است، امام علی|علی{{ع}} از من است و من از اویم» فضائل الخمسه من الصحاح السته ج۱ ص۳۴۱.</ref>، به این تعبیر نیز بیان فرموده که: {{متن حدیث|علیّ منّی و أنا من علیّ}}، {{متن حدیث|انت منّی و أنا منک}}<ref>فضائل الخمسه من الصحاح السته ج۱ ص۳۳۸-۳۳۹.</ref>. این سخن همسویی محبت علی{{ع}} را با محبت رسول خدا می‌رساند و مفهوم دیگری از {{متن حدیث|سلمک سلمی و حربک حربی}} است و حمایت بیدریغ خود را از مواضع [[امیر مؤمنان]] نشان می‌دهد. هردو پشتیبان هم و هردو پدر [[امّت]] و الگوی بشریتند، یکی [[هادی]] است، دیگری منذر. این، افزون بر [[قرابت]] و [[خویشاوندی]] سببی و نسبی است که آن دو را به هم پیوند می‌داد و رسول خدا همواره و همه‌جا از امیر المؤمنین [[ستایش]] و پشتیبانی می‌کرد و او را چون خودش می‌دانست<ref>[[جواد محدثی|محدثی، جواد]]، [[فرهنگ غدیر (کتاب)|فرهنگ غدیر]]، ص۴۱۴.</ref>. | ||
== منابع == | == منابع == | ||
| خط ۱۹: | خط ۱۹: | ||
{{پانویس}} | {{پانویس}} | ||
[[رده:امام علی]] | [[رده:فضائل امام علی]] | ||
[[رده:احادیث نامدار]] | [[رده:احادیث نامدار]] | ||
[[رده:مدخل فرهنگ غدیر]] | [[رده:مدخل فرهنگ غدیر]] | ||
نسخهٔ کنونی تا ۱۳ اوت ۲۰۲۴، ساعت ۱۱:۴۱
علی منی و انا من علی کلام حضرت رسول(ص) است، یعنی علی(ع) از من است و من از علی‌ام.
مقدمه
این حدیث، که ارتباط عمیق پیامبر و امیر المؤمنین و هم‌روحی و همراهی و همدلی آن دو و پیوند استوار رسالت و امامت را می‌رساند، بارها در موقعیت‌های مختلف از زبان رسول خدا(ص) شنیده شده است و عبارت دیگری از همان "جان پیامبر" بودن حضرت علی(ع) است که در آیه مباهله هم مطرح است. در مأموریتی که امام علی(ع) از سوی پیامبر به یمن رفته بود، پس از بازگشت، عدّه‌ای از همراهانش از سختگیری او نسبت به اموال بیت‌المال که استفاده کرده بودند، نزد پیامبر انتقاد کردند. حضرت برآشفت و از عیبجویی آنان خشمگین شد و فرمود: «من فارق علیّا فقد فارقنی، إنّ علیّا منّی و أنا منه»[۱]، به این تعبیر نیز بیان فرموده که: «علیّ منّی و أنا من علیّ»، «انت منّی و أنا منک»[۲]. این سخن همسویی محبت علی(ع) را با محبت رسول خدا می‌رساند و مفهوم دیگری از «سلمک سلمی و حربک حربی» است و حمایت بیدریغ خود را از مواضع امیر مؤمنان نشان می‌دهد. هردو پشتیبان هم و هردو پدر امّت و الگوی بشریتند، یکی هادی است، دیگری منذر. این، افزون بر قرابت و خویشاوندی سببی و نسبی است که آن دو را به هم پیوند می‌داد و رسول خدا همواره و همه‌جا از امیر المؤمنین ستایش و پشتیبانی می‌کرد و او را چون خودش می‌دانست[۳].
منابع
پانویس
- ↑ «هرکس از علی(ع) جدا شود از من جدا شده است، امام علی|علی(ع) از من است و من از اویم» فضائل الخمسه من الصحاح السته ج۱ ص۳۴۱.
- ↑ فضائل الخمسه من الصحاح السته ج۱ ص۳۳۸-۳۳۹.
- ↑ محدثی، جواد، فرهنگ غدیر، ص۴۱۴.