دلیل قرآنی بر خالی نبودن هیچ زمانی از امام معصوم چیست؟ (پرسش): تفاوت میان نسخه‌ها

از امامت‌پدیا، دانشنامهٔ امامت و ولایت
جز (جایگزینی متن - '﴾' به ' ')
خط ۱۸: خط ۱۸:


== پاسخ نخست==
== پاسخ نخست==
[[پرونده:9030760879.jpg|100px|right|بندانگشتی|[[علی رضا امامی میبدی]]]]
[[پرونده:13681144.jpg|100px|right|بندانگشتی|[[علی رضا امامی میبدی]]]]
::::::حجت الاسلام و المسلمین '''[[علی رضا امامی میبدی]]'''، در کتاب ''«[[آموزه‌های مهدویت در آثار علامه طباطبائی (کتاب)|آموزه‌های مهدویت در آثار علامه طباطبائی]]»'' در این‌باره گفته است:
::::::حجت الاسلام و المسلمین '''[[علی رضا امامی میبدی]]'''، در کتاب ''«[[آموزه‌های مهدویت در آثار علامه طباطبائی (کتاب)|آموزه‌های مهدویت در آثار علامه طباطبائی]]»'' در این‌باره گفته است:
::::::«از جمله آیاتی که دلالت بر [[ضرورت وجود امام]] [[معصوم]] {{ع}} در هر زمانی می‌کند، [[آیات]] [[شهادت]] و گواهی است. این [[آیات]] دلالت می‌کند که در هر دوره و زمانی از طرف [[خداوند]] فردی به عنوان [[شاهد]] و گواه بر [[مردم]] وجود دارد که در [[روز قیامت]] به عنوان [[شاهد]] حاضر می‌شود.
::::::«از جمله آیاتی که دلالت بر [[ضرورت وجود امام]] [[معصوم]] {{ع}} در هر زمانی می‌کند، [[آیات]] [[شهادت]] و گواهی است. این [[آیات]] دلالت می‌کند که در هر دوره و زمانی از طرف [[خداوند]] فردی به عنوان [[شاهد]] و گواه بر [[مردم]] وجود دارد که در [[روز قیامت]] به عنوان [[شاهد]] حاضر می‌شود.
خط ۲۹: خط ۲۹:
::::::[[علامه طباطبایی]] با توجه به این [[آیات]] و در کنار هم قرار دادن آنها و نیز ضمیمه نمودن [[آیات]] دیگر به این نتیجه می‌رسد که هیچ زمانی از [[شاهد]] الهی که همان [[امام]] [[معصوم]] است، خالی نبوده و نخواهد بود<ref>المیزان، ج ۱، ص ۳۱۴، و ج ۱۲، ص ۳۱۷ و ۳۲۱.</ref>.
::::::[[علامه طباطبایی]] با توجه به این [[آیات]] و در کنار هم قرار دادن آنها و نیز ضمیمه نمودن [[آیات]] دیگر به این نتیجه می‌رسد که هیچ زمانی از [[شاهد]] الهی که همان [[امام]] [[معصوم]] است، خالی نبوده و نخواهد بود<ref>المیزان، ج ۱، ص ۳۱۴، و ج ۱۲، ص ۳۱۷ و ۳۲۱.</ref>.
::::::[[اصل]] اینکه شاهدانی را [[خداوند]] قرار داده که در [[روز قیامت]] گواهی خواهند داد، کاملاً روشن است و نیازمند [[استدلال]] نیست. اما بر اساس مجموعه این [[آیات]] و [[آیات]] دیگر، این [[شاهدان]] خصوصیاتی دارند که جز بر افراد خاصی که همان [[امامان معصوم]] باشند منطبق نیستند»<ref>[[علی رضا امامی میبدی|امامی میبدی، علی رضا]]، [[آموزه‌های مهدویت در آثار علامه طباطبائی (کتاب)|آموزه‌های مهدویت در آثار علامه طباطبائی]]، ص ۵۰.</ref>.
::::::[[اصل]] اینکه شاهدانی را [[خداوند]] قرار داده که در [[روز قیامت]] گواهی خواهند داد، کاملاً روشن است و نیازمند [[استدلال]] نیست. اما بر اساس مجموعه این [[آیات]] و [[آیات]] دیگر، این [[شاهدان]] خصوصیاتی دارند که جز بر افراد خاصی که همان [[امامان معصوم]] باشند منطبق نیستند»<ref>[[علی رضا امامی میبدی|امامی میبدی، علی رضا]]، [[آموزه‌های مهدویت در آثار علامه طباطبائی (کتاب)|آموزه‌های مهدویت در آثار علامه طباطبائی]]، ص ۵۰.</ref>.
==پرسش‌های وابسته==
==پرسش‌های وابسته==



نسخهٔ ‏۲ ژوئن ۲۰۱۹، ساعت ۱۰:۳۳

الگو:پرسش غیرنهایی

دلیل قرآنی بر خالی نبودن هیچ زمانی از امام معصوم چیست؟
موضوع اصلیبانک جامع پرسش و پاسخ مهدویت
مدخل بالاترمهدویت / غیبت امام مهدی / عصر غیبت کبری
مدخل اصلیآثار انتظار
مدخل وابسته؟

دلیل قرآنی بر خالی نبودن هیچ زمانی از امام معصوم چیست؟ یکی از پرسش‌های مرتبط به بحث مهدویت است که می‌توان با عبارت‌های متفاوتی مطرح کرد. برای بررسی جامع این سؤال و دیگر سؤال‌های مرتبط، یا هر مطلب وابسته دیگری، به مدخل اصلی مهدویت مراجعه شود.

عبارت‌های دیگری از این پرسش

پاسخ نخست

علی رضا امامی میبدی
حجت الاسلام و المسلمین علی رضا امامی میبدی، در کتاب «آموزه‌های مهدویت در آثار علامه طباطبائی» در این‌باره گفته است:
«از جمله آیاتی که دلالت بر ضرورت وجود امام معصوم (ع) در هر زمانی می‌کند، آیات شهادت و گواهی است. این آیات دلالت می‌کند که در هر دوره و زمانی از طرف خداوند فردی به عنوان شاهد و گواه بر مردم وجود دارد که در روز قیامت به عنوان شاهد حاضر می‌شود.
از جمله این آیات می‌توان به موارد زیر اشاره کرد:
وَيَوْمَ نَبْعَثُ مِن كُلِّ أُمَّةٍ شَهِيدًا ثُمَّ لاَ يُؤْذَنُ لِلَّذِينَ كَفَرُواْ وَلاَ هُمْ يُسْتَعْتَبُونَ و روزی که از هر امتی شهیدی مبعوث کنیم و دیگر به آنان که کافر شدند اجازه داده نشود و عذرشان پذیرفته نشود[۱].
وَيَوْمَ نَبْعَثُ فِي كُلِّ أُمَّةٍ شَهِيدًا عَلَيْهِم مِّنْ أَنفُسِهِمْ وَجِئْنَا بِكَ شَهِيدًا عَلَى هَؤُلاء وَنَزَّلْنَا عَلَيْكَ الْكِتَابَ تِبْيَانًا لِّكُلِّ شَيْءٍ وَهُدًى وَرَحْمَةً وَبُشْرَى لِلْمُسْلِمِينَ روزی که از هر امتی گواهی بر آنان برانگیزیم و تو را بر آنها گواه آوریم. این کتاب را که بر تو نازل کردیم، بیانگر همه چیز و هدایت و رحمت و بشارت برای مسلمانان است[۲].
فَكَيْفَ إِذَا جِئْنَا مِن كُلِّ أُمَّةٍ بِشَهِيدٍ وَجِئْنَا بِكَ عَلَى هَؤُلاء شَهِيدًا در آن روز که از هر امتی گواهی آوریم و تو را گواه آنها قرار دهیم چگونه باشد![۳]
وَنَزَعْنَا مِن كُلِّ أُمَّةٍ شَهِيدًا فَقُلْنَا هَاتُوا بُرْهَانَكُمْ فَعَلِمُوا أَنَّ الْحَقَّ لِلَّهِ وَضَلَّ عَنْهُم مَّا كَانُوا يَفْتَرُونَ و از هر امتی گواهی بیرون می‌کنیم و می‌گوییم، برهان خود را بیاورید، آن روز می‌فهمند که حق از آن خداست و آنچه افتراء می‌زدند از ایشان غایب می‌شود[۴].
چنانکه روشن است آیات مذکور دلالت می‌کند بر اینکه خداوند در هر امتی یک نفر را مبعوث می‌کند تا درباره عمل امت شهادت دهد[۵]؛ و بدیهی است که اگر مبعوثِ هر امتی را از خود آن امت قرار داد، برای این است که حجت تمام‌تر و قاطع‌تر باشد و عذری باقی نگذارد. این معنایی است که از سیاق آیات استفاده می‌شود و مفسرین هم آن را ذکر کرده‌اند[۶].
علامه طباطبایی با توجه به این آیات و در کنار هم قرار دادن آنها و نیز ضمیمه نمودن آیات دیگر به این نتیجه می‌رسد که هیچ زمانی از شاهد الهی که همان امام معصوم است، خالی نبوده و نخواهد بود[۷].
اصل اینکه شاهدانی را خداوند قرار داده که در روز قیامت گواهی خواهند داد، کاملاً روشن است و نیازمند استدلال نیست. اما بر اساس مجموعه این آیات و آیات دیگر، این شاهدان خصوصیاتی دارند که جز بر افراد خاصی که همان امامان معصوم باشند منطبق نیستند»[۸].

پرسش‌های وابسته

منبع‌شناسی جامع مهدویت

پانویس

 با کلیک بر فلش ↑ به محل متن مرتبط با این پانویس منتقل می‌شوید:  

  1. نحل: ۸۴.
  2. نحل: ۸۹.
  3. نساء: ۴۱.
  4. قصص: ۷۵.
  5. "و كيف كان... يدل على بعث واحد في كل أمة للشهادة على أعمال غيره" (المیزان، ج۱۲، ص ۳۲۲).
  6. المیزان، ج ۱۲، ص ۳۲۲.
  7. المیزان، ج ۱، ص ۳۱۴، و ج ۱۲، ص ۳۱۷ و ۳۲۱.
  8. امامی میبدی، علی رضا، آموزه‌های مهدویت در آثار علامه طباطبائی، ص ۵۰.