آیا امام مهدی میتواند ولایت تکوینی داشته باشد؟ (پرسش): تفاوت میان نسخهها
جز (جایگزینی متن - '﴾' به ' ') |
جز (جایگزینی متن - '{{عربی| {{متن قرآن' به '{{متن قرآن') |
||
خط ۱۹: | خط ۱۹: | ||
::::::آقای '''[[علی اصغر رضوانی]]'''، در کتاب ''«[[موعودشناسی و پاسخ به شبهات (کتاب)|موعودشناسی و پاسخ به شبهات]]»'' در اینباره گفته است: | ::::::آقای '''[[علی اصغر رضوانی]]'''، در کتاب ''«[[موعودشناسی و پاسخ به شبهات (کتاب)|موعودشناسی و پاسخ به شبهات]]»'' در اینباره گفته است: | ||
::::::«[[ولایت تکوینی]] [[امام]] [[معصوم]] همچون [[امام مهدی|امام زمان]] {{ع}} را با چند مقدمه میتوان به اثبات رساند: | ::::::«[[ولایت تکوینی]] [[امام]] [[معصوم]] همچون [[امام مهدی|امام زمان]] {{ع}} را با چند مقدمه میتوان به اثبات رساند: | ||
:::::#[[قرآن]] درباره [[آصف بن برخیا]] میگوید: | :::::#[[قرآن]] درباره [[آصف بن برخیا]] میگوید: {{متن قرآن|قَالَ الَّذِي عِندَهُ عِلْمٌ مِّنَ الْكِتَابِ أَنَا آتِيكَ بِهِ قَبْلَ أَن يَرْتَدَّ إِلَيْكَ طَرْفُكَ فَلَمَّا رَآهُ مُسْتَقِرًّا عِندَهُ قَالَ هَذَا مِن فَضْلِ رَبِّي ...}} }}<ref>«کسی که دانشی از کتاب آسمانی داشت گفت: پیش از آنکه چشم بر هم زنی، آن را نزد تو خواهم آورد. و هنگامی که سلیمان آن تخت را نزد خود ثابت و پابرجا دید گفت: این از فضل پروردگار من است.» سوره نمل، آیه ۴۰</ref>. | ||
:::::#از برخی آیات دیگر استفاده میشود که خداوند و گروهی دیگر که عالم به کل کتابند بین [[پیامبر]] و مردم گواه میباشند. خداوند متعال میفرماید: | :::::#از برخی آیات دیگر استفاده میشود که خداوند و گروهی دیگر که عالم به کل کتابند بین [[پیامبر]] و مردم گواه میباشند. خداوند متعال میفرماید: {{متن قرآن|قُلْ كَفَى بِاللَّهِ شَهِيدًا بَيْنِي وَبَيْنَكُمْ وَمَنْ عِندَهُ عِلْمُ الْكِتَابِ}} }}<ref>«بگو: کافی است که خداوند، و کسی که علم کتاب نزد اوست، میان من و شما گواه باشند» سوره رعد، آیه ۴۳</ref> | ||
:::::#و نیز در [[قرآن]] آمده است که تنها [[مطهرون]] هستند که حقیقت معارف قرآنی را مس کرده و به آن راه مییابند. | :::::#و نیز در [[قرآن]] آمده است که تنها [[مطهرون]] هستند که حقیقت معارف قرآنی را مس کرده و به آن راه مییابند.{{متن قرآن|لّا يَمَسُّهُ إِلاَّ الْمُطَهَّرُونَ}} }}<ref>«و جز پاکان نمیتوانند به آن دست یابند» سوره واقعه، آیه ۷۹</ref> | ||
:::::#[[قرآن کریم]] [[مطهرون]] را خود مشخص کرده و مصداق آن را [[اهل بیت]] [[پیامبر]]{{صل}} که شامل خود حضرت نیز هست معرفی کرده است، آنجا که میفرماید: | :::::#[[قرآن کریم]] [[مطهرون]] را خود مشخص کرده و مصداق آن را [[اهل بیت]] [[پیامبر]]{{صل}} که شامل خود حضرت نیز هست معرفی کرده است، آنجا که میفرماید: {{متن قرآن|إِنَّمَا يُرِيدُ اللَّهُ لِيُذْهِبَ عَنكُمُ الرِّجْسَ أَهْلَ الْبَيْتِ وَيُطَهِّرَكُمْ تَطْهِيرًا}} }}<ref>«همانا خدا چنین میخواهد که هر رجس و پلیدی را از شما خاندان [[نبوت]] دور سازد و شما را از هر عیبی پاک و منزه گرداند.» سوره احزاب، آیه ۳۳</ref>. | ||
:::::#در تشخیص مصداق [[اهل بیت]] در این آیه باید به روایات مراجعه کرد، زیرا [[قرآن]] میفرماید: | :::::#در تشخیص مصداق [[اهل بیت]] در این آیه باید به روایات مراجعه کرد، زیرا [[قرآن]] میفرماید: {{متن قرآن|بِالْبَيِّنَاتِ وَالزُّبُرِ وَأَنزَلْنَا إِلَيْكَ الذِّكْرَ لِتُبَيِّنَ لِلنَّاسِ مَا نُزِّلَ إِلَيْهِمْ وَلَعَلَّهُمْ يَتَفَكَّرُونَ}} }}<ref>«و بر تو قرآن را فرستادیم تا بر امت آنچه فرستاده شد بیان کنی» سوره نحل، آیه ۴۴</ref> | ||
:::::#با مراجعه به [[روایات]] [[فریقین]] از [[شیعه]] و سنی پی میبریم که مقصود از [[اهل بیت]] در [[آیه تطهیر]]، [[پیامبر خاتم|پیامبر اکرم]] {{صل}}، [[امام علی|علی]]، [[فاطمه زهرا]]، [[امام حسن|حسن]] و [[امام حسین|حسین]] {{عم}} میباشند<ref>صحیح مسلم، ج ۷، ص ۱۳۰؛ صحیح ترمذی، ج ۵، ص ۶۵۶، کتاب المناقب</ref>. اگر چه حصر در آیه، اضافی است در مقابل همسران [[پیامبر]] {{صل}} و سایر صحابه، تا آنها از شمول آیه خارج گردند. در نتیجه [[آیه تطهیر]] شامل بقیه [[اهل بیت]] {{عم}} از دوازده [[امام]] نیز میشود. | :::::#با مراجعه به [[روایات]] [[فریقین]] از [[شیعه]] و سنی پی میبریم که مقصود از [[اهل بیت]] در [[آیه تطهیر]]، [[پیامبر خاتم|پیامبر اکرم]] {{صل}}، [[امام علی|علی]]، [[فاطمه زهرا]]، [[امام حسن|حسن]] و [[امام حسین|حسین]] {{عم}} میباشند<ref>صحیح مسلم، ج ۷، ص ۱۳۰؛ صحیح ترمذی، ج ۵، ص ۶۵۶، کتاب المناقب</ref>. اگر چه حصر در آیه، اضافی است در مقابل همسران [[پیامبر]] {{صل}} و سایر صحابه، تا آنها از شمول آیه خارج گردند. در نتیجه [[آیه تطهیر]] شامل بقیه [[اهل بیت]] {{عم}} از دوازده [[امام]] نیز میشود. | ||
::::::نتیجه اینکه: [[اهل بیت]] [[عصمت]] و [[طهارت]] از [[ولایت تکوینی]] برخوردارند. | ::::::نتیجه اینکه: [[اهل بیت]] [[عصمت]] و [[طهارت]] از [[ولایت تکوینی]] برخوردارند. | ||
::::::[[بریده بن معاویه]] میگوید: از [[امام باقر]] {{ع}} درباره آیه | ::::::[[بریده بن معاویه]] میگوید: از [[امام باقر]] {{ع}} درباره آیه {{متن قرآن|قُلْ كَفَى بِاللَّهِ شَهِيدًا بَيْنِي وَبَيْنَكُمْ وَمَنْ عِندَهُ عِلْمُ الْكِتَابِ}} }}<ref>«بگو: کافی است که خداوند، و کسی که علم کتاب نزد اوست، میان من و شما گواه باشند» سوره رعد، آیه ۴۳</ref> سؤال کردم؟ حضرت فرمود: {{عربی|َ إِيَّانَا عَنَى وَ عَلِيٌّ أَوَّلُنَا وَ أَفْضَلُنَا وَ خَيْرُنَا بَعْدَ النَّبِيِّ{{صل}} }}<ref>«تنها ما را قصد کرده است، و علی {{ع}} اول و افضل و بهترین ما بعد از پیامبر{{صل}} است.» کافی، ج ۱، ص ۲۲۹، ح ۶</ref>»<ref>[[علی اصغر رضوانی|رضوانی، علی اصغر]]، [[موعودشناسی و پاسخ به شبهات (کتاب)|موعودشناسی و پاسخ به شبهات]]، ص ۲۵۹.</ref>. | ||
==پرسشهای وابسته== | ==پرسشهای وابسته== |
نسخهٔ ۲ ژوئن ۲۰۱۹، ساعت ۱۲:۵۴
آیا امام مهدی میتواند ولایت تکوینی داشته باشد؟ | |
---|---|
موضوع اصلی | بانک جامع پرسش و پاسخ مهدویت |
مدخل اصلی | مهدویت |
آیا امام مهدی(ع) میتواند ولایت تکوینی داشته باشد؟ یکی از پرسشهای مرتبط به بحث مهدویت است که میتوان با عبارتهای متفاوتی مطرح کرد. برای بررسی جامع این سؤال و دیگر سؤالهای مرتبط، یا هر مطلب وابسته دیگری، به مدخل اصلی مهدویت مراجعه شود.
عبارتهای دیگری از این پرسش
پاسخ نخست
- آقای علی اصغر رضوانی، در کتاب «موعودشناسی و پاسخ به شبهات» در اینباره گفته است:
- «ولایت تکوینی امام معصوم همچون امام زمان (ع) را با چند مقدمه میتوان به اثبات رساند:
- قرآن درباره آصف بن برخیا میگوید: ﴿قَالَ الَّذِي عِندَهُ عِلْمٌ مِّنَ الْكِتَابِ أَنَا آتِيكَ بِهِ قَبْلَ أَن يَرْتَدَّ إِلَيْكَ طَرْفُكَ فَلَمَّا رَآهُ مُسْتَقِرًّا عِندَهُ قَالَ هَذَا مِن فَضْلِ رَبِّي ...﴾ }}[۱].
- از برخی آیات دیگر استفاده میشود که خداوند و گروهی دیگر که عالم به کل کتابند بین پیامبر و مردم گواه میباشند. خداوند متعال میفرماید: ﴿قُلْ كَفَى بِاللَّهِ شَهِيدًا بَيْنِي وَبَيْنَكُمْ وَمَنْ عِندَهُ عِلْمُ الْكِتَابِ﴾ }}[۲]
- و نیز در قرآن آمده است که تنها مطهرون هستند که حقیقت معارف قرآنی را مس کرده و به آن راه مییابند.﴿لّا يَمَسُّهُ إِلاَّ الْمُطَهَّرُونَ﴾ }}[۳]
- قرآن کریم مطهرون را خود مشخص کرده و مصداق آن را اهل بیت پیامبر(ص) که شامل خود حضرت نیز هست معرفی کرده است، آنجا که میفرماید: ﴿إِنَّمَا يُرِيدُ اللَّهُ لِيُذْهِبَ عَنكُمُ الرِّجْسَ أَهْلَ الْبَيْتِ وَيُطَهِّرَكُمْ تَطْهِيرًا﴾ }}[۴].
- در تشخیص مصداق اهل بیت در این آیه باید به روایات مراجعه کرد، زیرا قرآن میفرماید: ﴿بِالْبَيِّنَاتِ وَالزُّبُرِ وَأَنزَلْنَا إِلَيْكَ الذِّكْرَ لِتُبَيِّنَ لِلنَّاسِ مَا نُزِّلَ إِلَيْهِمْ وَلَعَلَّهُمْ يَتَفَكَّرُونَ﴾ }}[۵]
- با مراجعه به روایات فریقین از شیعه و سنی پی میبریم که مقصود از اهل بیت در آیه تطهیر، پیامبر اکرم (ص)، علی، فاطمه زهرا، حسن و حسین (ع) میباشند[۶]. اگر چه حصر در آیه، اضافی است در مقابل همسران پیامبر (ص) و سایر صحابه، تا آنها از شمول آیه خارج گردند. در نتیجه آیه تطهیر شامل بقیه اهل بیت (ع) از دوازده امام نیز میشود.
- نتیجه اینکه: اهل بیت عصمت و طهارت از ولایت تکوینی برخوردارند.
- بریده بن معاویه میگوید: از امام باقر (ع) درباره آیه ﴿قُلْ كَفَى بِاللَّهِ شَهِيدًا بَيْنِي وَبَيْنَكُمْ وَمَنْ عِندَهُ عِلْمُ الْكِتَابِ﴾ }}[۷] سؤال کردم؟ حضرت فرمود: َ إِيَّانَا عَنَى وَ عَلِيٌّ أَوَّلُنَا وَ أَفْضَلُنَا وَ خَيْرُنَا بَعْدَ النَّبِيِّ(ص) [۸]»[۹].
پرسشهای وابسته
منبعشناسی جامع مهدویت
پانویس
- ↑ «کسی که دانشی از کتاب آسمانی داشت گفت: پیش از آنکه چشم بر هم زنی، آن را نزد تو خواهم آورد. و هنگامی که سلیمان آن تخت را نزد خود ثابت و پابرجا دید گفت: این از فضل پروردگار من است.» سوره نمل، آیه ۴۰
- ↑ «بگو: کافی است که خداوند، و کسی که علم کتاب نزد اوست، میان من و شما گواه باشند» سوره رعد، آیه ۴۳
- ↑ «و جز پاکان نمیتوانند به آن دست یابند» سوره واقعه، آیه ۷۹
- ↑ «همانا خدا چنین میخواهد که هر رجس و پلیدی را از شما خاندان نبوت دور سازد و شما را از هر عیبی پاک و منزه گرداند.» سوره احزاب، آیه ۳۳
- ↑ «و بر تو قرآن را فرستادیم تا بر امت آنچه فرستاده شد بیان کنی» سوره نحل، آیه ۴۴
- ↑ صحیح مسلم، ج ۷، ص ۱۳۰؛ صحیح ترمذی، ج ۵، ص ۶۵۶، کتاب المناقب
- ↑ «بگو: کافی است که خداوند، و کسی که علم کتاب نزد اوست، میان من و شما گواه باشند» سوره رعد، آیه ۴۳
- ↑ «تنها ما را قصد کرده است، و علی (ع) اول و افضل و بهترین ما بعد از پیامبر(ص) است.» کافی، ج ۱، ص ۲۲۹، ح ۶
- ↑ رضوانی، علی اصغر، موعودشناسی و پاسخ به شبهات، ص ۲۵۹.