بحث از مهدویت چه اهمیت یا ضرورتی دارد؟ (پرسش): تفاوت میان نسخه‌ها

از امامت‌پدیا، دانشنامهٔ امامت و ولایت
جز (ربات: جایگزینی خودکار متن (-==پرسش‌های وابسته== +== پرسش‌های وابسته ==))
جز (ربات: جایگزینی خودکار متن (-==پانویس== +== پانویس ==))
خط ۳۹: خط ۳۹:
{{پایان منبع‌شناسی جامع}}
{{پایان منبع‌شناسی جامع}}


==پانویس==
== پانویس ==
{{پانویس}}
{{پانویس}}



نسخهٔ ‏۱۷ دسامبر ۲۰۲۱، ساعت ۲۱:۵۱

الگو:پرسش غیرنهایی

بحث از مهدویت چه اهمیت یا ضرورتی دارد؟
موضوع اصلیبانک جامع پرسش و پاسخ مهدویت
مدخل اصلیمهدویت

بحث از مهدویت چه اهمیت یا ضرورتی دارد؟ یکی از پرسش‌های مرتبط به بحث مهدویت است که می‌توان با عبارت‌های متفاوتی مطرح کرد. برای بررسی جامع این سؤال و دیگر سؤال‌های مرتبط، یا هر مطلب وابسته دیگری، به مدخل اصلی مهدویت مراجعه شود.

عبارت‌های دیگری از این پرسش

پاسخ نخست

مهدی علی‌زاده
حجت الاسلام و المسلمین دکتر مهدی علی‌زاده، در کتاب «نشانه‌های یار و چکامه‌ انتظار» در این‌باره گفته است:
«قرآن کریم، "ایمان به غیب" را اولین شاخص "تقوا" بر می‌شمارد. بر اساس هستی‌شناسی توحیدی، عالم از دو بخش "نشئه شهود" و "نشئه غیب" یعنی عالم مشهود و محسوس و عالم نامشهود و غیر محسوس تشکیل یافته است. موحدِ متقی کسی است که عالم نامحسوسِ "غیب" را به همه گستردگی و عناصر و اجزاءش باور داشته باشد. در این زمینه، علامه طباطبایی چنین می‌فرمایند: الغیب خلاف الشهاده ویطلق علی ما لا یقع علیه الحس وهو الله سبحانه وآیاته الکبری الغائبه عن حواسنا...[۱]. "غیب، ضد شهادت (مشهود) است و بر همه امور نامحسوس اطلاق می‌گردد که خداوند سبحان و نشانه‌های بزرگ پنهانش را شامل می‌شود".
از آنجا که حضرت حجت بن الحسن المهدی (ع)، منجی موعود و منتظَر، از بزرگترین آیاتِ[۲] پنهان الهی است - که خداوند سبحان در قرآن مجید، ظهور او را وعده حتمی خود معرفی فرموده است[۳] - بر پایه آیات پیش گفته، می‌توان بدین نتیجه دست یافت که ایمان به حضرتش از مقومات تقوا و عامل رستگاری شمرده می‌شود.
همچنین علامه طباطبایی در بحث روایی ذیل همین آیه، این حدیث درخور توجه را از امام صادق (ع) نقل می‌کنند: "عن الصادق (ع) فی قوله تعالی﴿الَّذِينَ يُؤْمِنُونَ بِالْغَيْبِ قال: "من آمن بقیام القائم (ع)؛ أنه حق"؛ أقول وهذا المعنی مروی فی غیر هذه الروایه[۴]. امام صادق (ع) درباره ﴿الَّذِينَ يُؤْمِنُونَ بِالْغَيْبِ "الذین یؤمنون بالغیب" فرمودند: "اینان کسانی هستند که به قیام مهدی (ع) باور دارند و آن را حق می‌شمارند". تا اینجا ضرورت ایمان به "مهدویت" روشن شد[۵].

پاسخ‌های دیگر

 با کلیک بر «ادامه مطلب» پاسخ باز و با کلیک بر «نهفتن» بسته می‌شود:  

پرسش‌های وابسته

منبع‌شناسی جامع مهدویت

پانویس

  1. المیزان، محمد حسین طباطبایی، ج ۱، ص ۴۹.
  2. در زیارت آل یس که در توقیع شریف از ناحیه مقدسه برای محمدبن عبدالله حمیری صادر شده است، چنین می‌خوانیم: «السلام علیک یا داعی الله و ربانی آیاته» و در دعای پس از آن، حضرت را «کلمه تامه الهی» می‌نامیم.
  3. مولانا فیض کاشانی در کتاب منظوم خود، شوق مهدی، در این خصوص چنین می‌گوید: در دل زحق تعالی شکریست بی نهایت کو در کتاب خود کرد، در شأن تو حکایت در وعده وصالت، نستخلفنهم گفت جان گر فشانم ارزد، این لطف و این عنایت
  4. المیزان، ج ۱، ص ۵۰.
  5. علی‌زاده، مهدی، نشانه‌های یار و چکامه‌ انتظار (کتاب)، ص۶۲، ۶۳.
  6. بالادستان، محمد امین؛ حائری‌‎پور، محمد مهدی؛ یوسفیان، مهدی، نگین آفرینش، ج۱، ص ۱۸.