سیره اجتماعی امام مهدی در عصر ظهور چیست؟ (پرسش): تفاوت میان نسخه‌ها

از امامت‌پدیا، دانشنامهٔ امامت و ولایت
جز (ربات: جایگزینی خودکار متن (-==پرسش‌های وابسته== +== پرسش‌های وابسته ==))
جز (ربات: جایگزینی خودکار متن (-== پاسخ نخست== +== پاسخ نخست ==))
خط ۱۵: خط ۱۵:
==عبارت‌های دیگری از این پرسش==
==عبارت‌های دیگری از این پرسش==


== پاسخ نخست==
== پاسخ نخست ==
[[پرونده:11992.jpg|100px|right|بندانگشتی|[[محمد رضا حکیمی]]]]
[[پرونده:11992.jpg|100px|right|بندانگشتی|[[محمد رضا حکیمی]]]]
::::::آقای '''[[محمد رضا حکیمی]]'''، در کتاب ''«[[خورشید مغرب (کتاب)|خورشید مغرب]]»'' در این‌باره گفته است:
::::::آقای '''[[محمد رضا حکیمی]]'''، در کتاب ''«[[خورشید مغرب (کتاب)|خورشید مغرب]]»'' در این‌باره گفته است:

نسخهٔ ‏۱۹ دسامبر ۲۰۲۱، ساعت ۲۰:۱۵

الگو:پرسش غیرنهایی

سیره اجتماعی امام مهدی در عصر ظهور چیست؟
موضوع اصلیبانک جامع پرسش و پاسخ مهدویت
مدخل بالاترمهدویت / آشنایی با امام مهدی

سیره اجتماعی امام مهدی در عصر ظهور چیست؟ یکی از پرسش‌های مرتبط به بحث مهدویت است که می‌توان با عبارت‌های متفاوتی مطرح کرد. برای بررسی جامع این سؤال و دیگر سؤال‌های مرتبط، یا هر مطلب وابسته دیگری، به مدخل اصلی مهدویت مراجعه شود.

عبارت‌های دیگری از این پرسش

پاسخ نخست

محمد رضا حکیمی
آقای محمد رضا حکیمی، در کتاب «خورشید مغرب» در این‌باره گفته است:
«چون مهدی(ع) درآید - پس از سختی‌ها که افتد، و جنگ‌ها که رود - ظلم و ستم را براندازد، و سراسر زمین را از عدل و داد بیا کند. هیچ‌جای در زمین باقی نماند، مگر اینکه از برکت عدل و احسان او فیض برد و زنده شود، حتی جانوران و گیاهان نیز از این برکت و عدالت و داد و نکویی بهره‌مند گردند[۱]. و همه مردم، در زمان مهدی، توانگر و بی‌نیاز شوند[۲].
عدالت مهدی چنان باشد، که بر هیچ کس، در هیچ‌چیز، به هیچ‌گونه، ستمی نرود. نخستین نشانه عدل او آن است که سخنگویان حکومت او، در مکه، فریاد زنند: "هرکس نماز فریضه خویش را، در کنار حجر الاسود و محل طواف، خوانده است، و اکنون می‌خواهد نماز نافله بخواند، به کناری رود، تا حق کسی پایمال نگردد، و هرکس می‌خواهد نماز فریضه بخواند، بیاید و بخواند"[۳]»[۴].

پرسش‌های وابسته

منبع‌شناسی جامع مهدویت

پانویس

  1. بحار الانوار، ج۱۰. در این باره، روایات، بسیار است و معروف.
  2. بحار الانوار، ج۵۱، ص۱۴۶.
  3. الکافی، ج۴، ص۴۲۷.
  4. حکیمی، محمد رضا، خورشید مغرب، ص ۳۳.