به چه دلیل برای خداوند غیبی وجود ندارد؟ (پرسش): تفاوت میان نسخه‌ها
جز (ربات: جایگزینی خودکار متن (-}} [[پرونده: + | تصویر = )) |
جز (ربات: جایگزینی خودکار متن (-==پاسخ‌های دیگر== {{یادآوری پاسخ}} +== پاسخ‌ها و دیدگاه‌های متفرقه ==)) |
||
| خط ۲۱: | خط ۲۱: | ||
::::::«هیچ چیز برای خداوند غیب به شمار نمی‌آید. هر آن‌چه غیر او است، مخلوق او است. بنابراین اگر در آیات قرآن، خداوند آگاه از غیب و شهادت معرفی می‌شود، غیب و شهادت نسبت به غیر خداوند مقصود است. برای خداوند متعال هیچ غیبی وجود ندارد، همه امور مشهود او هستند: {{متن قرآن|عَالِمِ الْغَيْبِ لا يَعْزُبُ عَنْهُ مِثْقَالُ ذَرَّةٍ فِي السَّمَاوَاتِ وَلا فِي الأَرْضِ}}<ref>«او دانای نهان است. هم وزن ذرهاى، نه در آسمان‌ها و نه در زمین از او پنهان نیست»؛ سوره سبأ، آیه ۳.</ref>.<ref>[[قلمرو علم امام از دیدگاه آیات روایات و اصحاب ائمه (پایان‌نامه)|قلمرو علم امام از دیدگاه آیات روایات و اصحاب ائمه]].</ref>. | ::::::«هیچ چیز برای خداوند غیب به شمار نمی‌آید. هر آن‌چه غیر او است، مخلوق او است. بنابراین اگر در آیات قرآن، خداوند آگاه از غیب و شهادت معرفی می‌شود، غیب و شهادت نسبت به غیر خداوند مقصود است. برای خداوند متعال هیچ غیبی وجود ندارد، همه امور مشهود او هستند: {{متن قرآن|عَالِمِ الْغَيْبِ لا يَعْزُبُ عَنْهُ مِثْقَالُ ذَرَّةٍ فِي السَّمَاوَاتِ وَلا فِي الأَرْضِ}}<ref>«او دانای نهان است. هم وزن ذرهاى، نه در آسمان‌ها و نه در زمین از او پنهان نیست»؛ سوره سبأ، آیه ۳.</ref>.<ref>[[قلمرو علم امام از دیدگاه آیات روایات و اصحاب ائمه (پایان‌نامه)|قلمرو علم امام از دیدگاه آیات روایات و اصحاب ائمه]].</ref>. | ||
== | == پاسخ‌ها و دیدگاه‌های متفرقه == | ||
{{پاسخ پرسش | {{پاسخ پرسش | ||
| عنوان پاسخ‌دهنده = ۱. پژوهشگران ماهنامه پرسمان؛ | | عنوان پاسخ‌دهنده = ۱. پژوهشگران ماهنامه پرسمان؛ | ||
نسخهٔ ۲۱ دسامبر ۲۰۲۱، ساعت ۱۴:۴۶
| به چه دلیل برای خداوند غیبی وجود ندارد؟ | |
|---|---|
 | |
| موضوع اصلی | بانک جامع پرسش و پاسخ علم غیب |
| مدخل اصلی | علم غیب |
به چه دلیل برای خداوند غیبی وجود ندارد؟ یکی از پرسش‌های مرتبط به بحث علم غیب معصوم است که می‌توان با عبارت‌های متفاوتی مطرح کرد. برای بررسی جامع این سؤال و دیگر سؤال‌های مرتبط، یا هر مطلب وابسته دیگری، به مدخل اصلی علم غیب مراجعه شود.
عبارت‌های دیگری از این پرسش
پاسخ به این پرسش
حجت الاسلام و المسلمین دکتر سید علی هاشمی در پایان‌نامه دکتری خود «قلمرو علم امام از دیدگاه آیات روایات و اصحاب ائمه» در این‌باره گفته است:
- «هیچ چیز برای خداوند غیب به شمار نمی‌آید. هر آن‌چه غیر او است، مخلوق او است. بنابراین اگر در آیات قرآن، خداوند آگاه از غیب و شهادت معرفی می‌شود، غیب و شهادت نسبت به غیر خداوند مقصود است. برای خداوند متعال هیچ غیبی وجود ندارد، همه امور مشهود او هستند:
عَالِمِ الْغَيْبِ لا يَعْزُبُ عَنْهُ مِثْقَالُ ذَرَّةٍ فِي السَّمَاوَاتِ وَلا فِي الأَرْضِ
[۱].[۲].
- «هیچ چیز برای خداوند غیب به شمار نمی‌آید. هر آن‌چه غیر او است، مخلوق او است. بنابراین اگر در آیات قرآن، خداوند آگاه از غیب و شهادت معرفی می‌شود، غیب و شهادت نسبت به غیر خداوند مقصود است. برای خداوند متعال هیچ غیبی وجود ندارد، همه امور مشهود او هستند:
پاسخ‌ها و دیدگاه‌های متفرقه
{{پاسخ پرسش | عنوان پاسخ‌دهنده = ۱. پژوهشگران ماهنامه پرسمان؛ | تصویر = 9030760879.jpg|100px|right|بندانگشتی|]]
- پژوهشگران ماهنامه پرسمان در مقاله «چند پاسخ درباره چگونگی علم امام» در این‌باره گفته‌اند:
- «خداوند از ازل عالم است به این که چه پدیدهای با چه اوصاف و ویژگیهایی تحت تأثیر علت تامهاش موجود است باید توجه داشت که علم خداوند به پدیدههای هستی علم با واسطه یعنی علم به صورت آنها نیست بلکه خود پدیدهها با تمام وجودشان نزد او حاضرند. بنابراین علم خداوند تعلق میگیرد به حقایق عالم هستی همان گونه که در متن واقع موجودند علم خداوند علم حضوری به واقع عینی است. از سوی دیگر چون در مرتبه وجودی خداوند زمان و مکان معنی ندارد؛ علم او به پدیدههای عالم هستی در بستر زمان نیست بلکه گذشته و حال و آینده به صورت یک پارچه نزد او حاضر است اما برای ما که موجودات زمانی و محصور به زمان هستیم و تحقق عینی حوادث و پدیدهها را از دریچه زمان مینگریم، در گذشته نبوده و در آینده موجود خواهد شد بنابراین علم خداوند به مخلوقات خویش بدین معناست که: حقایق و حوادث هستی، همراه با بستر زمانی‌شان (گذشته و حال و آینده) به صورت یک جا در نزد خداوند حاضرند. به همین جهت این علم خداوند تأثیری در حوادث عالم ندارد و موجب تغییر آنها نمیتواند باشد چون علم خداوند علم به متن واقع و حضور عین واقع در نزد خداست یعنی علم خداوند تعلق میگیرد به مخلوقات و پدیدههای هستی، به همان صورت که در متن واقع موجودند. علم خداوند به افعال اختیاری انسان نیز بر همین منوال است»[۳].
|}
{{پاسخ پرسش | عنوان پاسخ‌دهنده = ۲. پژوهشگران وبگاه اسلام کوئست. | تصویر = 9030760879.jpg|بندانگشتی|right|100px|]] پژوهشگران «وبگاه اسلام کوئست» در این‌باره گفته‌اند:
- «یکی از راه‌های اثبات علم الهی، همان راهی است که در اثبات همه صفات ذاتیه می‌توان از آن بهره جست و آن این است که چون علم در میان مخلوقات، وجود دارد باید کامل‌ترین مرتبه آن در آفریننده آنها موجود باشد. زیرا هر کمالی که در هر مخلوقی یافت شود از خدای متعال است و بخشنده آنها باید واجد آنها باشد تا به دیگران افاضه کند و ممکن نیست کسی که علم را به مخلوقات، افاضه می‌کند خودش جاهل و ناتوان باشد. پس وجود این صفت کمالی در بعضی از مخلوقات، نشانه وجود آنها در آفریدگار متعال می‌باشد بدون اینکه توأم با نقص و محدودیتی باشد. به دیگر سخن خدای متعال، دارای علم نامتناهی است. این برهان، علم واجب هم به ذات خویش و هم به مخلوقات را ثابت می‌کند.
- دلیل دوم بر علم گسترده خدا و آگاهی او از همه موجودات و رویدادهای جهان، همان احاطه و نامتناهی بودن وجود اوست؛ زیرا وجودی که در همه جا حاضر باشد طبعاً از همه چیز آگاه است، همان طور که اگر وجودی محدود به زمان خاص یا مکان خاصی باشد از غیر آن زمان و مکان آگاهی نخواهد داشت. وضع بشر نسبت به گذشته و آینده و نیز نسبت به بسیاری از موجودات جهان همانند کسی است که از روزنه کوچکی قطار بسیار عظیمی را می‌نگرد. اما خدای بزرگ که آفریننده جهان هستی است و هیچ گونه محدودیت زمانی و مکانی و غیره در او فرض نمی‌شود مانند آن شخصی است که از مکانی بالاتر همه قطار را می‌بیند. این برهان علم الهی به موجودات، بعد از ایجاد آنها را ثابت می‌کند. واجب الوجود مجرد است و هر مجردی به ذات خود عالم است. پس واجب الوجود به ذات خود عالم است، دو مقدمه این برهان در فلسفه به صورت قاطع به اثبات رسیده است. در اینجا به همین مقدار اشاره می‌کنیم که تجرد ذات حق و مبرا بودن او از جسمیت و مادیت لازمه واجب الوجود بودن و غنای ذات حق است؛ زیرا لازمه مادیت، ترکیب و فقر و نیاز و محدودیت زمانی و مکانی و امتداد مقداری است. در توضیح مقدمه دوم گوییم: هر جا که علم مطرح می‌شود، حضور مطرح خواهد بود و نیز هر جا که حضور در کار باشد علم هم در کار است. با توجه به اینکه در مجردات، غیبت و حجاب مادی در کار نیست، قهراً موجود مجرد، نسبت به ذات خویش حضور دارد؛ بلکه عین حضور است. این برهان علم خداوند به ذات خویش را اثبات می کند»[۴].
|}
پرسش‌های وابسته
- اقسام و انواع غیب کدام‌اند؟ (پرسش)
- غیب مطلق چیست و مصداق‌های آن کدام‌اند؟ (پرسش)
- آیا غیب مطلق برای خدا هم غیب است یا برای او قابل ادارک است؟ (پرسش)
- غیب اضافی یا نسبی چیست و مصداق‌های آن کدام‌اند؟ (پرسش)
- اگر برای خدا غیبی وجود ندارد معنای عالم الغیب والشهادة چیست؟ (پرسش)
- آیا غیب و شهادت مراتب و درجات دارند؟ (پرسش)
- اقسام و انواع علم غیب کدام‌اند؟ (پرسش)
- علم غیب ذاتی چیست؟ (پرسش)
- علم غیب غیر ذاتی چیست؟ (پرسش)
- علم غیب فعلی یا دائمی به چه معناست؟ (پرسش)
- علم غیب شأنى یا استعدادی یا ارادی و اختیاری به چه معناست؟ (پرسش)
- فرق بین علم غیب فعلی و شأنى چیست؟ (پرسش)
- آیا علم غیب مراتب و درجات دارد؟ (پرسش)
- فرق علم غیب خدا و علم غیب برگزیدگان خدا چیست؟ (پرسش)
- فرق علم غیب پیامبر با امام چیست؟ (پرسش)
- آیا علم غیب پیامبران و امامان از لحاظ مرتبه یکسان یا متفاوت است؟ (پرسش)
منبع‌شناسی جامع علم غیب معصوم
پانویس
- ↑ «او دانای نهان است. هم وزن ذرهاى، نه در آسمان‌ها و نه در زمین از او پنهان نیست»؛ سوره سبأ، آیه ۳.
- ↑ قلمرو علم امام از دیدگاه آیات روایات و اصحاب ائمه.
- ↑ چند پاسخ درباره چگونگی علم امام، ماهنامه پرسمان، شماره ۲۵.
- ↑ وبگاه اسلام کوئست