شرایط انسانی ظهور امام مهدی چیست؟ (پرسش): تفاوت میان نسخه‌ها
جز (ربات: جایگزینی خودکار متن (-== پاسخ نخست== +== پاسخ نخست ==)) |
جز (جایگزینی متن - '\: \:\:\:\:\:\:(.*)\s' به ': $1 ') |
||
| خط ۱۸: | خط ۱۸: | ||
[[پرونده:137982.jpeg|100px|right|بندانگشتی|[[محمد علی کریمی]]]] | [[پرونده:137982.jpeg|100px|right|بندانگشتی|[[محمد علی کریمی]]]] | ||
::::::آقای '''[[محمد علی کریمی]]'''، در کتاب ''«[[آیا ظهور نزدیک است ۳ (کتاب)|آیا ظهور نزدیک است]]»'' در این‌باره گفته است: | ::::::آقای '''[[محمد علی کریمی]]'''، در کتاب ''«[[آیا ظهور نزدیک است ۳ (کتاب)|آیا ظهور نزدیک است]]»'' در این‌باره گفته است: | ||
«شرایط انسانی [[ظهور]] را میتوان از دو جنبه [[خواص]] و عوام بررسی کرد: | |||
:::::*'''شرایط مربوط به [[کارگزاران]] و کادر [[امام عصر]]{{ع}}:''' [[قیام حضرت مهدی]]{{ع}} و تشکیل [[حکومت عدل جهانی]] مانند سایر [[قیام‌ها]] و [[حکومت‌ها]] [[نیازمند]] [[یاران]] کارآمد و [[شایسته]] است و بدون این نیروهای کارآمد و مفید امکان تحقق آن وجود ندارد، بنابراین باید نیروهای غیرمفید که سبب سست‌شدن سایر نیروها میشوند، از نیروهای کارآمد و مفید جدا گردند. برای این امر، [[آزمایش]] و [[گزینش]] لازم است مثل آزموده شدن [[حضرت ابراهیم]]{{ع}} توسط [[خداوند]] برای [[انتصاب]] به [[امامت]]. این تصور که [[حضرت]]{{ع}} فقط [[امدادهای غیبی]] و بدون استفاده از شرایط انسانی، [[حکومت عدل جهانی]] را تشکیل می‌دهد، خلاف [[عقل]] و [[نقل]] است. ایشان مثل [[پیامبر]]{{صل}} از هر دو نیروی عادی و غیبی [[کمک]] میگیرند چنان که [[قرآن کریم]] می‌فرماید: "اوست که با امدادهای خویش و [[حمایت]] [[مؤمنان]]، تو را [[یاری]] کرده است". البته منظور از کادر فقط ۳۱۳ نفر نیست، همان‌طور که [[ابوبصیر]] میگوید: "شخصی از اهالی [[کوفه]] از [[امام صادق]]{{ع}} پرسید: چند نفر همراه [[قائم]] [[خروج]] میکنند؟ ایشان فرمود: او به همراه اصحابی نیرومند [[خروج]] می‌کند و آنها کمتر از ده هزار تن نیستند"<ref>شیخ صدوق، کمال الدین و تمام النعمة، ترجمه منصور پهلوان، چاپ ۲، ص۵۶۴.</ref>. کارآمدی و [[شایستگی]] [[یاران امام]] عصر{{ع}} در [[روایات]] صادره از [[معصومین]] به معنای دارا بودن صفات و ویژگی‌هایی است که در اینجا به بیان مهم‌ترین آنها میپردازیم. | :::::*'''شرایط مربوط به [[کارگزاران]] و کادر [[امام عصر]]{{ع}}:''' [[قیام حضرت مهدی]]{{ع}} و تشکیل [[حکومت عدل جهانی]] مانند سایر [[قیام‌ها]] و [[حکومت‌ها]] [[نیازمند]] [[یاران]] کارآمد و [[شایسته]] است و بدون این نیروهای کارآمد و مفید امکان تحقق آن وجود ندارد، بنابراین باید نیروهای غیرمفید که سبب سست‌شدن سایر نیروها میشوند، از نیروهای کارآمد و مفید جدا گردند. برای این امر، [[آزمایش]] و [[گزینش]] لازم است مثل آزموده شدن [[حضرت ابراهیم]]{{ع}} توسط [[خداوند]] برای [[انتصاب]] به [[امامت]]. این تصور که [[حضرت]]{{ع}} فقط [[امدادهای غیبی]] و بدون استفاده از شرایط انسانی، [[حکومت عدل جهانی]] را تشکیل می‌دهد، خلاف [[عقل]] و [[نقل]] است. ایشان مثل [[پیامبر]]{{صل}} از هر دو نیروی عادی و غیبی [[کمک]] میگیرند چنان که [[قرآن کریم]] می‌فرماید: "اوست که با امدادهای خویش و [[حمایت]] [[مؤمنان]]، تو را [[یاری]] کرده است". البته منظور از کادر فقط ۳۱۳ نفر نیست، همان‌طور که [[ابوبصیر]] میگوید: "شخصی از اهالی [[کوفه]] از [[امام صادق]]{{ع}} پرسید: چند نفر همراه [[قائم]] [[خروج]] میکنند؟ ایشان فرمود: او به همراه اصحابی نیرومند [[خروج]] می‌کند و آنها کمتر از ده هزار تن نیستند"<ref>شیخ صدوق، کمال الدین و تمام النعمة، ترجمه منصور پهلوان، چاپ ۲، ص۵۶۴.</ref>. کارآمدی و [[شایستگی]] [[یاران امام]] عصر{{ع}} در [[روایات]] صادره از [[معصومین]] به معنای دارا بودن صفات و ویژگی‌هایی است که در اینجا به بیان مهم‌ترین آنها میپردازیم. | ||
:::::#[[ایمان]] مستحکم؛ | :::::#[[ایمان]] مستحکم؛ | ||
نسخهٔ ۲۴ دسامبر ۲۰۲۱، ساعت ۱۵:۱۹
| شرایط انسانی ظهور امام مهدی چیست؟ | |
|---|---|
 | |
| موضوع اصلی | بانک جامع پرسش و پاسخ مهدویت |
| مدخل بالاتر | مهدویت / مهدویت |
شرایط انسانی ظهور امام مهدی چیست؟ یکی از پرسش‌های مرتبط به بحث مهدویت است که میتوان با عبارت‌های متفاوتی مطرح کرد. در ذیل، پاسخ به این پرسش را بیابید. تلاش بر این است که پاسخ‌ها و دیدگاه‌های متفرقه این پرسش، در یک پاسخ جامع اجمالی تدوین گردد. پرسش‌های وابسته به این سؤال در انتهای صفحه قرار دارند.
عبارت‌های دیگری از این پرسش
پاسخ نخست
- آقای محمد علی کریمی، در کتاب «آیا ظهور نزدیک است» در این‌باره گفته است:
«شرایط انسانی ظهور را میتوان از دو جنبه خواص و عوام بررسی کرد:
- شرایط مربوط به کارگزاران و کادر امام عصر(ع): قیام حضرت مهدی(ع) و تشکیل حکومت عدل جهانی مانند سایر قیام‌ها و حکومت‌ها نیازمند یاران کارآمد و شایسته است و بدون این نیروهای کارآمد و مفید امکان تحقق آن وجود ندارد، بنابراین باید نیروهای غیرمفید که سبب سست‌شدن سایر نیروها میشوند، از نیروهای کارآمد و مفید جدا گردند. برای این امر، آزمایش و گزینش لازم است مثل آزموده شدن حضرت ابراهیم(ع) توسط خداوند برای انتصاب به امامت. این تصور که حضرت(ع) فقط امدادهای غیبی و بدون استفاده از شرایط انسانی، حکومت عدل جهانی را تشکیل می‌دهد، خلاف عقل و نقل است. ایشان مثل پیامبر(ص) از هر دو نیروی عادی و غیبی کمک میگیرند چنان که قرآن کریم می‌فرماید: "اوست که با امدادهای خویش و حمایت مؤمنان، تو را یاری کرده است". البته منظور از کادر فقط ۳۱۳ نفر نیست، همان‌طور که ابوبصیر میگوید: "شخصی از اهالی کوفه از امام صادق(ع) پرسید: چند نفر همراه قائم خروج میکنند؟ ایشان فرمود: او به همراه اصحابی نیرومند خروج می‌کند و آنها کمتر از ده هزار تن نیستند"[۱]. کارآمدی و شایستگی یاران امام عصر(ع) در روایات صادره از معصومین به معنای دارا بودن صفات و ویژگی‌هایی است که در اینجا به بیان مهم‌ترین آنها میپردازیم.
- ایمان مستحکم؛
- عبادت و مناجات ؛
- معرفت به امام؛
- ولایت‌پذیری و اطاعت از امام ؛
- جان‌نثاری برای امام و شهادت‌طلبی؛
- تقوا و پرهیزگاری؛
- اخلاق‌محوری؛
- نصرت دین خدا و ترویج احکام الهی ؛
- تخصص؛
- توانایی جسمانی ؛
- صبر و استقامت ؛
- اخلاص و انگیزه الهی؛
- دوری از غرور ؛
- روحیه جهاد و مبارزه؛
- اصلاح گری در جامعه.
- مهدویت در لغت و اصطلاح به چه معناست؟ (پرسش)
- مهدویت یعنی چه و شامل چه موضوعاتی است؟ (پرسش)
- منظور از مهدویت نوعی و شخصی چیست؟ (پرسش)
- علت افزایش بحث درباره مهدویت و انتظار چیست؟ (پرسش)
- اگر موضوع مهدویت امام مهدی واضح بوده چرا عدهای به مهدویت غیر او معتقد شدند؟ (پرسش)
- مهدویت چه بازتابی در فرقه‌های شیعی داشته است؟ آیا در بین فرقه‌های شیعی منکر مهدویت هم وجود دارد؟ (پرسش)
- تلاش دشمن چه نقشی در بررسی مباحث مهدویت دارد؟ (پرسش)
- در حوزه مباحث مهدویت چه برداشت‌های غلطی وجود دارد؟ (پرسش)
- آثار اجتماعی موعودباوری چیست؟ (پرسش)
- چه آثار و فوایدی بر بحث از مهدویت در این زمان مترتب است؟ (پرسش)
منبع‌شناسی جامع مهدویت
پانویس
- ↑ شیخ صدوق، کمال الدین و تمام النعمة، ترجمه منصور پهلوان، چاپ ۲، ص۵۶۴.
- ↑ کریمی، محمد علی، آیا ظهور نزدیک است، ص ۲۷-۴۰.